Telkens wanneer je een gat in de stroom van gedachten creëert, wordt het licht van je bewustzijn sterker.

In plaats van tegen de duisternis te vechten, breng je het licht.

Als je in licht gelooft, zul je in het licht zijn, je hoeft de duisternis niet onder ogen te zien.

Nadat iemand de top heeft bereikt, na de totale transformatie van het zijn... is er nog één stap naar de voltooiing van die reis: de terugkeer naar het dal beneden, naar de alledaagse wereld. Wie terugkeert, is niet degene die de klim in de eerste plaats begon. Het wezen dat terugkeert, is de stilte zelf, is mededogen en wijsheid, is de waarheid van de eeuwen. Welke bescheiden of verheven positie dat wezen ook binnen de gemeenschap heeft, hij of zij wordt een licht voor anderen op de weg, een verklaring van de vrijheid die komt van het aanraken van de top van de berg.

Hij heeft je op een mysterieuze maar echte manier gekozen om samen met Hem en zoals Hem redders te maken. Ja, Christus roept je, maar Hij roept je in waarheid. Zijn oproep is veeleisend, omdat Hij je uitnodigt om je volledig door Hem 'te laten vangen', zodat je hele leven in een ander licht zal worden gezien.

Je draagt in jezelf alle obstakels die nodig zijn om je realisatie perfect te maken. Als je een zeer zwart gat ontdekt, een dikke schaduw, wees er dan zeker van dat er ergens in jou een groot licht is. Het is aan jou om te weten hoe je het ene kunt gebruiken om het andere te realiseren.

Als je doorgaat met werken met het beschikbare licht, zul je je Meester ontmoeten, aangezien hij zelf naar je zal zoeken.

Net achter de duisternis van gesloten ogen straalt het licht van God. Wanneer je dat licht in meditatie aanschouwt, houd er dan met devotioneel enthousiasme aan vast. Voel je binnenin het: Daar is God aanwezig.

Waar duisternis is, laat er licht zijn.

Je kunt in de wereld blijven voor een aantal jaren, maar laat de wereld je niet in beslag nemen. Laat de wereld niet je binnenwereld overnemen. Er is het voorbeeld van de lotus. Hij blijft diep in de modder. Hij komt naar het licht, en hij kan niet zonder water blijven, omdat hij anders zou sterven. Maar hij mengt zich niet met de modder of het water. Je hebt de lotus gezien; zelfs als het water komt, gaat het gewoon weer weg. Nu, wanneer ze over God spreken, zeggen ze altijd 'de lotusogen, de lotusst voeten' vanwege deze innerlijke betekenis.

In de Lotus Soetra zegt Boeddha om één hoek op te lichten, niet de hele wereld. Maak gewoon duidelijk waar je bent.

Jullie zijn de makers van je eigen lot. Jij maakt jezelf laten lijden, maakt goed en kwaad, en het zijn jullie die je handen voor je ogen zetten en zeggen dat het donker is. Haal je handen weg en zie het licht.

Als ik een dilemma zie bij de westerse mens, is het dat hij niet kan accepteren hoe mooi hij is. Hij kan niet accepteren dat hij puur licht is, pure liefde, puur bewustzijn, dat hij goddelijk is.

Wie laat je denken? Het is het licht van bewustzijn dat de geest verlicht. Het kan niet door de geest worden bedacht, omdat het de geest regeert. Dankzij dit licht is de geest in staat om te functioneren.

Een niet-ontwaakte persoon ziet alleen zijn geest, die slechts een reflectie is van het licht van zuiver bewustzijn dat uit het Hart opkomt.

Pure liefde laat je zo licht voelen als een bloem. Je zult geen zwaarte of last voelen. Het ego creëert de last.

Zoals liefde, het licht of de leiding van de waarheid die ons beïnvloedt, bestaat alleen in levende vorm, niet in principes, regels, verwachtingen of adviezen, hoe breed ze ook verspreid zijn.

Gebed geeft ons licht om te zien en te oordelen vanuit Gods perspectief en vanuit de eeuwigheid. Daarom mag je niet ophouden met bidden!

Het Zelf is de enige Werkelijkheid die altijd bestaat, en het is door het licht van het Zelf dat alle andere dingen worden gezien.

Geloof leidt tot gebed. Gebed reinigt het hart. In het gereinigde hart weerspiegelt zich het licht van de Heer. Wanneer het Licht schijnt, wordt de sterveling onsterfelijk.

In het licht van bewustzijn gebeuren allerlei dingen en men hoeft geen bijzondere waarde aan iets toe te kennen. Het zicht op een bloem is net zo wonderbaarlijk als de visie van God. Laat ze zijn. Waarom ze herinneren en dan herinnering tot een probleem maken? Wees vlak over hen; verdeel ze niet in hoog en laag, binnen en buiten, blijvend en vergankelijk. Ga verder, ga terug naar de bron, ga naar het zelf dat hetzelfde is, wat er ook gebeurt.

Meditatie doet niets direct met je geweld, je jaloezie of je haat. Het is simpelweg het brengen van licht in je huis, en de duisternis verdwijnt.

Wanneer de geest wordt weggerukt van zijn bezorgdheden, wordt hij rustig. Als je deze rust niet verstoort en erin blijft, ontdek je dat het doordrenkt is met een licht en een liefde die je nog nooit hebt gekend; en toch herken je het onmiddellijk als je eigen natuur. Zodra je deze ervaring hebt doorgemaakt, zul je nooit meer dezelfde persoon zijn; de onhandelbare geest kan zijn rust verstoren en zijn visie uitwissen; maar hij zal terugkeren, mits de inspanning wordt volgehouden; tot de dag waarop alle banden worden verbroken, illusies en gehechtheden eindigen en het leven zich volledig concentreert op het huidige moment.