De zazen-praktijk is de directe uitdrukking van onze ware aard. Strikt gesproken is er voor een mens geen andere praktijk dan deze praktijk; er is geen andere manier van leven dan deze manier van leven.

Het is pas wanneer de juiste praktijk voor lange tijd wordt gevolgd, zonder onderbrekingen en met een positieve houding en enthousiasme, dat het kan slagen.

Men zou Pranayama zeer serieus en oprecht moeten beoefenen.

Je zou de goede dingen in het leven niet moeten uitstellen. Doe ze gewoon. Telkens wanneer je de kans krijgt om spirituele praktijk of seva te doen, mis die dan niet. Dit zijn de echte kostbare momenten van je leven.

Ademhaling is belangrijk in de meditatiepraktijk omdat het de eigenschap in ons is die zowel vrijwillig als onvrijwillig is. Je kunt voelen dat je ademt, en evenzo kun je voelen dat het jou ademt. Het is dus een soort brug tussen de vrijwillige wereld en de onvrijwillige wereld — een plaats waar ze één zijn.

Het is niet gepast om in onze dagelijkse gebeden de zegeningen van God, de Genadige, aan te roepen als wij op onze beurt geen elementaire compassie voor onze medeschepselen praktiseren.

Wat voor boeken je ook leest, je kunt het Goddelijke niet realiseren door alleen maar intellectuele inspanning. Eenheid kan alleen worden bevorderd door de beoefening van liefde.

Terwijl je deze praktijk blijft volgen, week na week, jaar na jaar, zal je ervaring dieper en dieper worden, en je ervaring zal alles omvatten wat je in je dagelijks leven doet. Het belangrijkste is om alle ideeën van winst, alle dualistische ideeën te vergeten. Met andere woorden, oefen gewoon zazen in een bepaalde houding. Denk aan niets. Blijf gewoon op je kussen zitten zonder iets te verwachten. Dan zul je uiteindelijk je ware natuur hervinden. Dat wil zeggen, je ware natuur hervindt zichzelf.

Ik verzoek u nederig om Kriya met heel uw hart te beoefenen.

Als je pijn voelt (tijdens de Kriya-oefening) in het lichaam, begrijp dan dat de oefening niet goed gaat.

Men kan alles zeggen wanneer de Kriya-oefening spontaan doorgaat in de zes centra.

Ik heb het gevoel dat de Gita ons leert dat wat niet in de dagelijkse praktijk gevolgd kan worden, geen religie genoemd kan worden.

Ik oefen mensen in bomen veranderen. Wat betekent ze precies te waarderen zoals ze zijn.

De beoefening van Kriya brengt goddelijke rijkdom, dat wil zeggen, Sthirattva, de staat van rust.

Studie en praktijk zijn beide erg belangrijk, maar ze moeten hand in hand gaan. Geloof zonder kennis is niet voldoende. Geloof moet worden ondersteund door rede. Intellectueel begrip dat niet in de praktijk wordt toegepast, is echter ook van weinig nut. Wat we leren van studie, moeten we oprecht toepassen in ons dagelijks leven.

Als we langzaam, diep en lang ademhalen, zal het leven actiever en vrediger zijn. Degenen die snel ademen, leven kortere levens.

Wees nederig en je zult nooit verstoord worden. Het is heel moeilijk in de praktijk, omdat we allemaal het resultaat van ons werk willen zien. Laat het aan Jezus over.

Door de beoefening van Kriya Yoga bloeit de liefde op.

Welke soort Yoga wil je beoefenen, de Yoga van krijgen of de Yoga van geven?... De ene maakt slaaf, de andere bevrijdt.

Onwetendheid wordt automatisch verwijderd wanneer de Kriya-oefening perfect is.

Zelfs een kleine beoefening van dit dharma (religieus ritueel of rechtschapen daad) zal je redden van grote angst (mahato bhayat) - het kolossale lijden dat inherent is aan de herhaalde cycli van geboorte en dood.

Een sadhak (iemand die spirituele praktijk beoefent) zal geen tijd hebben om zich in roddels te verliezen. Ze zullen niet het verlangen hebben om op een harde manier met iemand te praten. Degenen die zich altijd bezighouden met het zoeken naar fouten, zullen nooit spirituele vooruitgang bereiken. Doe niemand kwaad met gedachten, woorden of daden. Wees medelevend met alle wezens. Ahimsa (geweldloosheid) is de hoogste dharma (plicht).

Het is een goede gewoonte om elke avond voor het slapen een dagboek te schrijven. We kunnen in het dagboek opschrijven hoeveel tijd we aan onze spirituele praktijk hebben besteed. Het dagboek moet op een manier worden geschreven die ons helpt onze fouten te zien en ze te corrigeren. Het zou geen eenvoudig document van de fouten van anderen of onze dagelijkse transacties moeten zijn.