Tak jak drzewo, choć ścięte, wyrasta ponownie, jeśli jego korzenie pozostaną nienaruszone i mocne, tak samo, dopóki pragnienie leżące w uśpieniu nie zostanie wykorzenione, cierpienie będzie pojawiać się ponownie i ponownie.

Korzeniem współczucia nie jest empatia; to jest życzliwość. Życzliwość jest wspaniała, ale nie jest ostatecznym współczuciem. Ostateczne współczucie łagodzi cierpienie, które pochodzi z oddzielenia. Cierpienie, które pochodzi z oddzielenia, jest złagodzone tylko wtedy, gdy jesteś w pełni obecny z drugą osobą, a nie gdy jesteś osobno obecny.

Najwyższe szczęście to moment, kiedy osiąga się etap wyzwolenia, w którym nie ma już cierpienia.

Podobnie jak nadmierna ilość alkoholu, samoświadomość sprawia, że widzimy siebie podwójnie, tworzymy podwójny obraz dla dwóch jaźni - mentalnej i materialnej, kontrolującej i kontrolowanej, refleksyjnej i spontanicznej. Tak więc zamiast cierpieć, cierpimy na temat cierpienia, a cierpimy na temat cierpienia związanego z cierpieniem.

W zastosowaniu Satyagrahy odkryłem, na wczesnych etapach, że dążenie do Prawdy nie dopuszcza przemocy wobec przeciwnika, ale że należy go wyciągnąć z błędu przez cierpliwość i współczucie. Ponieważ to, co wydaje się prawdą dla jednej osoby, może wydawać się błędem dla innej. A cierpliwość oznacza samo-cierpienie. Tak więc doktryna ta stała się oznaczać weryfikację Prawdy, nie przez zadawanie cierpienia przeciwnikowi, ale przez cierpienie samego siebie.

Jesteśmy twórcami naszego własnego szczęścia i cierpienia, ponieważ wszystko ma swoje źródło w umyśle.

Zawsze w nas jest światło, które jest wolne od wszelkiego smutku i żalu, niezależnie od tego, jak bardzo możemy doświadczać cierpienia.

Ból w życiu jest nieunikniony, ale cierpienie - nie.

Wyobraź sobie, co by się stało, gdyby praktykujący lekarze, ci, którzy mieli bezpośredni kontakt z cierpiącą ludzkością, mieli jakieś pojęcie o wschodnich systemach leczenia. Duch Wschodu przechodzi przez każdą porę ciała jak balsam na wszelkie cierpienia.

Nerwica zawsze jest substytutem uzasadnionego cierpienia.

Ale nie powinniśmy cierpieć z powodu cierpienia.

Uczeń, pełen emocji i płaczący, błagał: "Dlaczego jest tyle cierpienia?" Suzuki Roshi odpowiedział: "Nie ma powodu."

Nazywam go religijnym, kto rozumie cierpienie innych.

Kiedy patrzysz na życie wielu ludzi, widzisz, że ich cierpienie w pewnym sensie ich satysfakcjonuje, bo czują się w nim komfortowo. Robią ze swojego życia piekło, ale znajome.

Każdy człowiek, w swoim cierpieniu, może stać się uczestnikiem odkupieńczego cierpienia Chrystusa.

Kto to kocha, a kto cierpi? On sam wystawia spektakl z Sobą; kto istnieje, poza Nim? Jednostka cierpi, ponieważ dostrzega dualizm. To dualizm powoduje wszelkie smutki i żale. Znajdź Jedno wszędzie i we wszystkim, a ból i cierpienie skończą się.

Cierpienie jest w umyśle. W umyśle. W umyśle. Świadkuj to. Z twojego duchowego serca.

Każda religia kładzie nacisk na poprawę człowieka, miłość, szacunek dla innych, dzielenie się cierpieniem innych ludzi. W tych kwestiach każda religia miała mniej więcej ten sam punkt widzenia i ten sam cel.

Niech wszystkie istoty czujące będą szczęśliwe i wolne od cierpienia.

Uważam, że bardzo piękne jest, gdy biedni akceptują swój los, dzieląc go z pasją Chrystusa. Myślę, że świat jest bardzo wspierany przez cierpienie biednych ludzi.

A cud to: jeśli potrafisz przejść przez swoje cierpienie jak medytację, patrząc, aż do najgłębszych korzeni tego cierpienia, po prostu przez patrzenie, ono znika. Nie musisz robić nic poza patrzeniem. Jeśli znalazłeś autentyczną przyczynę przez patrzenie, cierpienie zniknie.

Współczucie może dźwigać cierpienie całego świata, nie odczuwając najmniejszego bólu.

Jesteśmy otoczeni problemami, a jeśli poszukamy ich źródła, odkryjemy, że wynikają one z naszej egoistycznej natury, ponieważ dążymy do realizacji własnych interesów kosztem innych. Nasze różne tradycje religijne istnieją po to, by pomóc nam zmniejszyć te problemy. Wszystkie uczą, jak pokonać cierpienie, poprzez rozwijanie miłości i współczucia, tolerancji, cierpliwości i zadowolenia.