Men moet niet altijd zo veel nadenken over wat men moet doen, maar eerder over wat men moet zijn. Onze werken veredelen ons niet; wij moeten onze werken veredelen.

Wanneer ik Liefde ervaar, moet ik naar God gaan. Wanneer ik loslaten ervaar, moet God naar mij komen.

God zoeken door rituelen betekent het ritueel verkrijgen en God in het proces verliezen.

Voor de persoon die heeft geleerd los te laten en te laten zijn, kan er niets meer in de weg staan.

Mensen die in God wonen, wonen in het eeuwige nu.

Er is geen stopplaats in dit leven, noch zal er ooit een zijn voor iemand, ongeacht hoe ver iemand langs de weg is gekomen.

God is het woord dat zichzelf spreekt.

Relatie is de essentie van alles wat bestaat.

Het uiterlijke werk zal nooit klein zijn als het innerlijke werk groot is.

Als ik denk aan Gods Koninkrijk, word ik gedwongen stil te zijn vanwege zijn onmetelijkheid, want Gods Koninkrijk is niets anders dan God zelf met al Zijn rijkdommen.

Wat een man verkrijgt door contemplatie, moet hij uitgeven in liefde.

God kan zichzelf niet kennen zonder mij.

Alleen degenen die het durfden los te laten, kunnen het aandurven opnieuw binnen te komen.

Als God de ziel zijn hele schepping zou geven, zou zij daarmee niet vervuld worden, maar alleen met zichzelf.

In stilte kan de mens zijn integriteit het gemakkelijkst behouden.

Je eigen inspanningen "hebben het niet tot stand gebracht", alleen God - maar verheug je als God een gebruik voor je inspanningen in Zijn werk heeft gevonden.

Waarlijk, het is in duisternis dat men het licht vindt, dus wanneer we in verdriet zijn, is dit licht het dichtst bij ons.

God is een grote ondergrondse rivier die niemand kan dammen en niemand kan stoppen.

Een rechtvaardig persoon is degene die zich vormt en transformeert in gerechtigheid.

We zijn allemaal bedoeld om moeders van God te zijn, want God heeft altijd behoefte om geboren te worden.