Het vullen van het bewuste denken met ideale concepties is een kenmerk van de westerse theosofie, maar niet de confrontatie met de Schaduw en de wereld van duisternis. Men wordt niet verlicht door zich figuren van licht voor te stellen, maar door de duisternis bewust te maken. De laatste procedure is echter onaangenaam en daarom niet populair.

Zonder dit spel met fantasie is er nog nooit een creatief werk tot stand gekomen. De schuld die we hebben aan het spel van de verbeelding is incalculável

In mijn geval bestond de Pelgrimstocht uit het afdalen van duizend ladders totdat ik mijn hand naar het kleine kluitje aarde dat ik ben kon uitsteken

Het zal lijken alsof je de visioenen banaliseert, maar je moet dat doen, dan word je bevrijd van hun macht. Wanneer deze dingen in een kostbaar boek staan, kun je naar het boek gaan en de pagina's omslaan, en voor jou zal het je kerk zijn, je kathedraal, de stille plaatsen van je geest waar je vernieuwing zult vinden. Als iemand je zegt dat het morbide of neurotisch is en je luistert naar hen, dan zul je je ziel verliezen, want in dat boek is je ziel.

Ik denk dat men met filosofische bewondering de vreemde paden van de libido moet bekijken en de doelen van zijn kronkelige wegen moet onderzoeken

De algemene functie van dromen is te proberen ons psychische evenwicht te herstellen door droommateriaal te produceren dat op subtiele wijze het totale psychische evenwicht herstelt.

Dankzij de scherpzinnigheid van zijn geest doorzag hij de armoede van filosofische en gnostische kennis, en verwierp het minachtend

Wat we niet bewust maken, komt later naar voren als lot.

We moeten niet doen alsof we de wereld alleen door het intellect begrijpen; we begrijpen het net zo goed door gevoel. Daarom is het oordeel van het intellect op zijn best slechts de helft van de waarheid, en moet het, als het eerlijk is, ook zijn eigen ontoereikendheid begrijpen.

Elke overwinning bevat het zaad van toekomstige nederlaag.

In elke volwassene schuilt een kind — een eeuwig kind, iets dat altijd in ontwikkeling is, nooit voltooid is, en voortdurende zorg, aandacht en opvoeding vereist. Dit is het deel van de persoonlijkheid dat zich wil ontwikkelen en geheel wil worden.

Ik geloof niet dat er een God is. Ik weet dat er een God is.

De opstand in onze wereld en de opstand in ons bewustzijn zijn één en hetzelfde.

Ik kan je niet bewijzen dat God bestaat, maar mijn werk heeft empirisch bewezen dat het patroon van God in elke man bestaat en dat dit patroon in het individu beschikt over de grootste transformerende energieën die het leven kan bieden. Vind dit patroon in je eigen individuele zelf en het leven zal worden getransformeerd.

Wanneer we aannemen dat God een leidend principe is, dan is een god meestal kenmerkend voor een bepaald systeem van denken of moraliteit. Neem bijvoorbeeld de christelijke God, het summum bonum: God is liefde, liefde is het hoogste morele principe; en God is geest, de geest is het hoogste idee van betekenis. Al onze christelijke morele concepten komen voort uit dergelijke veronderstellingen, en de hoogste essentie van allemaal is wat wij God noemen.

Het collectieve onbewuste bevat het gehele spirituele erfgoed van de evolutie van de mensheid, herboren in de hersenstructuur van elk individu

De droom is een kleine verborgen deur in de diepste en meest geheime hoeken van de ziel, die opent naar die kosmische nacht die psyche was lang voordat er enig ego-bewustzijn was, en die psyche zal blijven, ongeacht hoe ver ons ego-bewustzijn zich uitbreidt.

Iedereen is verliefd op zijn eigen ideeën.

Wanneer er een duik wordt genomen in de diepste ervaring, in de kern van de persoonlijkheid, wordt de meeste mensen overmand door angst en velen rennen weg... Het risico van innerlijke ervaring, het avontuur van de geest, is in elk geval vreemd voor de meeste mensen. De mogelijkheid dat zo'n ervaring een psychische realiteit heeft, is voor hen een gruwel.

Het onbewuste is niet alleen van nature slecht, het is ook de bron van het hoogste goed: niet alleen donker, maar ook licht, niet alleen beestachtig, semi-menselijk en demonisch, maar ook bovenmenselijk, spiritueel en, in de klassieke zin van het woord, "goddelijke".

Archetypen lijken op rivierbeddingen: ze zijn opgedroogd omdat het water ze heeft verlaten, hoewel het op elk moment kan terugkeren. Een archetype is iets als een oud waterbed waarlangs het water van het leven een tijdlang stroomde, een diep kanaal voor zichzelf graverend. Hoe langer het stroomde, hoe dieper het kanaal werd, en hoe waarschijnlijker het is dat het water vroeg of laat terug zal keren.

Antropologen hebben vaak beschreven wat er gebeurt met een primitieve samenleving wanneer haar spirituele waarden worden blootgesteld aan de invloed van de moderne beschaving. Haar mensen verliezen de betekenis van hun leven, hun sociale organisatie valt uit elkaar en zijzelf vervallen moreel. Wij verkeren nu in dezelfde situatie. Maar we hebben nooit echt begrepen wat we verloren hebben, omdat onze spirituele leiders helaas meer geïnteresseerd waren in het beschermen van hun instellingen dan in het begrijpen van het mysterie dat symbolen presenteren.

De geest is het leven van het lichaam gezien van binnenuit, en het lichaam de uiterlijke manifestatie van het leven van de geest - de twee zijn eigenlijk één