Wie liefde geeft, zal duizendvoudig terug ontvangen.

Het mysterie van geluid is mystiek; de harmonie van het leven is religie. De kennis van trillingen is metafysica, de analyse van atomen is wetenschap, en hun harmonieuze groepering is kunst. Het ritme van vorm is poëzie, en het ritme van geluid is muziek. Dit toont aan dat muziek de kunst der kunsten en de wetenschap der wetenschappen is; en het bevat de bron van alle kennis in zichzelf.

Weet je wat het is om je maaltijd aan een ander te geven en zelf zonder te gaan? Het geeft een geluk dat geen avondmaal dat je alleen eet, je kan geven. Weet je wat het is om je jas aan een ander te geven en er zelf zonder te zijn? Het geeft een vreugde die de bevrediging van je eigen verlangens je niet kan geven.

In de wereld leven zonder inzicht in de verborgen wetten van de natuur is als het niet kennen van de taal van het land waarin men geboren is.

Het pad van elke man is voor zichzelf; laat hem zijn eigen verlangens vervullen zodat hij zich boven hen kan verheffen naar het eeuwige doel.

Wat we in onze dagelijkse taal muziek noemen, is slechts een miniatuur die ons verstand heeft begrepen van die muziek of harmonie van het hele universum die achter alles werkt en de bron en oorsprong van de natuur is. Het is om deze reden dat de wijzen van alle tijden muziek als een heilige kunst beschouwden. Want in muziek kan de ziener het beeld van het hele universum zien; en de wijzen kunnen het geheim en de natuur van het functioneren van het hele universum in het rijk van muziek interpreteren.

Zoals men kan zien wanneer de ogen open zijn, zo kan men begrijpen wanneer het hart open is.

Volgens de metafysica wordt angst veroorzaakt door het gebrek aan licht.

In deze wereld van illusie, waar aan het einde van het onderzoek we ontdekken dat alles weinig belang heeft, weinig waarde heeft, als er een teken van realiteit is, iets waarop men kan vertrouwen, en waarin men een teken van eeuwigheid kan herkennen, dan is het in de standvastigheid van vriendschap.

Hemelse dingen kunnen niet worden verkregen door volharding; het zijn de genade van God. Zich hiervoor openstellen en erop vertrouwen is hoe het geloof zich kristalliseert in vertrouwen. We kunnen het op geen enkele manier betalen, niet door onze goedheid, door onze vroomheid, door onze grote eigenschappen, verdiensten of deugden; niets. Het is een gave, en alles wat we kunnen doen is het ontvangen.

Heel vaak in het dagelijks leven zie je dat door je geduld te verliezen met iemand die het zijne al verloren heeft, je niets wint, maar alleen het pad van dwaasheid betreedt. Hij die genoeg zelfbeheersing heeft om standvastig te blijven op het moment dat de ander boos is, wint uiteindelijk. Het is niet degene die honderd woorden hardop heeft gesproken die wint, maar misschien degene die slechts één woord heeft gesproken.

Hij is bedachtzaam wiens geest wordt geleid door zijn wil, wiens geest zijn bedoelingen vervult, wiens geest onder controle staat van zijn intentie... Pas wanneer een persoon meester is geworden over zijn geest, wanneer hij boven deze activiteit staat, is hij een regerende macht, een ware persoon.

Heel vaak spreken pessimistische mensen tegen hun eigen verlangen. Ze willen iets ondernemen en zeggen: "Ik zal dit doen, maar ik denk niet dat ik hierin zal slagen." Zo belemmeren ze zichzelf op hun pad. De mens weet niet dat elke gedachte een indruk maakt op het bewustzijn en het ritme waarmee het bewustzijn werkt. Volgens dat ritme zal die reflectie werkelijkheid worden en zich voordoen; en een mens blijkt zijn eigen vijand te zijn door zijn onwetendheid over deze dingen.

Elk levend wezen op aarde houdt van het leven boven alles. Het kleinste insect, wiens leven slechts een moment duurt, probeert elke gevaar te ontvluchten om een moment langer te leven. En de wens om te leven is het meest ontwikkeld bij de mens.

Onder alle waardevolle dingen van deze wereld, is het woord het meest waardevolle. Want in het woord kan men een licht vinden dat edelstenen en juwelen niet bezitten; een woord kan zoveel leven bevatten dat het de wonden van het hart kan genezen. Daarom is poëzie, waarin de ziel wordt uitgedrukt, zo levend als een mens. De grootste beloning die God aan de mens geeft, is welsprekendheid en poëzie. Dit is geen overdrijving, want het is de gave van de dichter die uiteindelijk uitmondt in de gave van de profetie.

In plaats van je lot te betreuren, creëer je eigen wereld.

Egoïsme houdt de mens blind door het leven.

Mensen die nooit een ideaal hebben gehad, kunnen hopen er een te vinden; zij verkeren in een betere toestand dan degenen die toestaan dat de omstandigheden van het leven hun ideaal breken. Onder je ideaal vallen is je pad in het leven verliezen; dan ontstaat verwarring in de geest, en dat licht dat men hoog moet houden, wordt bedekt en verduisterd, zodat het het pad niet kan verlichten.

Je hart leeft niet totdat het pijn heeft ervaren... de pijn van de liefde opent het hart, zelfs als het zo hard is als een rots.

Wij volwassen mensen denken dat we muziek waarderen, maar als we het gevoel zouden begrijpen dat een baby meebrengt in het waarderen van geluid en ritme, zouden we nooit opscheppen over het kennen van muziek. De baby is zelf muziek.

Wie diegene die zich ooit de mond brandde aan de hete soep, blaast ook op de karnemelk.

God is geen rechtvaardigheid. Rechtvaardigheid ligt in zijn aard, maar liefde overheerst. Mensen hechten zoveel belang aan daden en hun resultaten. Ze weten niet dat boven daad en resultaat een wet is die het vuur van de hel kan verteren, die kan heersen, zelfs als de hele wereld wordt ondergedompeld in de vloed van vernietiging; ze weten niet dat de kracht van liefde groter is dan welke andere kracht dan ook.

Alle onwetendheid is het gebrek aan liefde.