Door Maria komen we gemakkelijker bij Haar Zoon.

Gandhi was veel christelijker dan veel mensen die zeggen christen te zijn.

Het geloof grijpt niet in om de autonomie van de rede af te schaffen of het handelingsbereik ervan te verminderen, maar uitsluitend om het menselijke wezen te doen begrijpen dat in deze gebeurtenissen het de God van Israël is die handelt.

Alle menselijke activiteit vindt plaats binnen een cultuur en heeft interactie met cultuur.

Men kan niet met impunitie de verschillende categorieën van wezens - dieren, planten, de natuurlijke elementen - naar eigen wens gebruiken, volgens economische behoeften. Men moet rekening houden met de natuur van elk wezen en de onderlinge verbondenheid in een geordend systeem, het kosmos.

We hebben een nieuwe apologetiek nodig, gericht op de behoeften van vandaag, die in gedachten houdt dat onze taak niet is om argumenten te winnen, maar zielen te winnen... Een dergelijke apologetiek moet een geest van menselijkheid ademen, die nederigheid en compassie die de angsten en vragen van mensen begrijpen.

Om vrede te bereiken, leer vrede.

Al het menselijke leven – vanaf het moment van conceptie en in alle daaropvolgende stadia – is heilig, omdat het menselijk leven is geschapen naar het beeld en de gelijkenis van God. Niets overtreft de grootheid of waardigheid van een mens... Als het recht op leven van een persoon wordt geschonden op het moment dat hij of zij in de baarmoeder wordt verwekt, wordt ook een indirecte slag toegebracht aan de hele morele orde.

De rozenkrans vervoert ons mystiek naar de zijde van Maria, die bezig is met het waken over de menselijke groei van Christus in het huis van Nazareth. Dit stelt haar in staat ons met dezelfde zorg op te leiden en te vormen, totdat Christus "volledig gevormd" in ons is... Waarom zouden we niet nogmaals teruggrijpen op de rozenkrans, met hetzelfde geloof als degenen die ons voorgingen?

Uit de Eucharistie komt de kracht om het christelijke leven te leven en de ijver om dit leven met anderen te delen.

Liefde bestaat uit een toewijding die iemands vrijheid beperkt - het is een geven van zichzelf, en zichzelf geven betekent precies dat: iemands vrijheid beperken ten behoeve van een ander.

Het lichaam in zijn mannelijkheid en vrouwelijkheid is "vanaf het begin" geroepen om de manifestatie van de geest te worden. Het lichaam, in feite, en alleen het lichaam, is in staat om het onzichtbare zichtbaar te maken: het spirituele en het goddelijke.

Vrijheid bestaat niet in doen wat we leuk vinden, maar in het recht hebben om te doen wat we moeten.

Onze toekomst op deze planeet, zoals het wordt blootgesteld aan nucleaire vernietiging, hangt af van één enkel feit: de mensheid moet een morele ommezwaai maken.

Christus is het sacrament van de onzichtbare God - een sacrament dat de aanwezigheid aanduidt. God is met ons.

Waarheid moet de hoeksteen zijn, het cement om het hele sociale bouwwerk te versterken.

We staan voor een fundamentele vraag die zowel ethisch als ecologisch kan worden beschreven. Hoe kan worden voorkomen dat de versnelde ontwikkeling zich tegen de mens keert? Hoe kunnen we rampen voorkomen die het milieu vernietigen en alle vormen van leven bedreigen, en hoe kunnen de negatieve gevolgen die al zijn opgetreden worden hersteld?

Kunst heeft een unieke capaciteit om een of ander aspect van de boodschap te nemen en het te vertalen in kleuren, vormen en geluiden die de intuïtie van degenen die kijken en luisteren voeden.

Het oorspronkelijke model van het gezin moet gezocht worden in God zelf, in het trinitaire mysterie van zijn leven. Het goddelijke "Wij" is het eeuwige patroon van het menselijke "wij", in het bijzonder van dat "wij" gevormd door de man en de vrouw die naar het goddelijke beeld en gelijkenis zijn geschapen... De mens is "van het begin af aan" als man en vrouw geschapen: het leven van de hele mensheid – of het nu gaat om kleine gemeenschappen of de samenleving als geheel – wordt gekenmerkt door deze oorspronkelijke dualiteit.

Wanneer we voor Jezus in het Allerheiligste Sacrament staan, vertegenwoordigen we degene in de wereld die het meeste de Barmhartigheid van God nodig heeft." We "staan in naam van degene die Christus niet kent en het verst van God verwijderd is, en brengen het Kostbare Bloed van het Lam over zijn ziel.

God de menselijke soort schiep naar Zijn eigen beeld en deze voortdurend in stand hield, heeft Hij in de menselijkheid van man en vrouw de roeping... van liefde en gemeenschap geschreven. Liefde is dus de fundamentele en aangeboren roeping van ieder mens.

Daarom is morele onrust bedoeld om nog scherper te worden. Het is duidelijk dat een fundamenteel defect, of beter gezegd een reeks van defecten, inderdaad een defecte machine, de basis is van de hedendaagse economie en de materialistische beschaving, die de menselijke familie niet in staat stelt zich los te maken van zulke radicaal onrechtvaardige situaties.

Een man, zelfs als hij ernstig ziek is of belemmerd wordt in het uitoefenen van zijn hogere functies, is en zal altijd een man zijn... [hij] zal nooit een 'groente' of een 'dier' worden, zei de paus. "De intrinsieke waarde en persoonlijke waardigheid van elke mens veranderen niet afhankelijk van hun omstandigheden."