Inspiratie is God die contact maakt met zichzelf.

Alleen omdat je goddelijk licht ziet, golven van geluk ervaart, of spreekt met Goden en Godinnen, is geen reden om je postcode niet te kennen.

Ik zou willen dat mijn leven een verklaring van liefde en compassie is – en waar dat niet het geval is, daar ligt mijn werk.

Zorg is een reflex...Je leeft, je helpt.

Een gevoel van afkeer of gehechtheid aan iets is een aanwijzing dat er werk te doen is.

Kun je de rationele geest gebruiken om zichzelf te transcenderen?

Mijn hele academische carrière was volledig gebaseerd op Joodse angst en kwesties rondom prestatie en adequaatheid.

Dit is het padloze pad. Waar de reis je naartoe leidt, is naar de diepste waarheid in jou. Het is eigenlijk gewoon terugkeren naar waar je oorspronkelijk was, voordat je verdwaald raakte.

Mijn werk als mens is om mijn geest te kalmeren, mijn hart te openen en te doen wat ik kan om het lijden te verlichten met zoveel wijsheid, vaardigheid, wat ik ook heb.

Ik voel me kwetsbaar omdat mijn geest - door de beroerte, mijn geest niet focust. En dan voel ik me kwetsbaar omdat ik de wereld om me heen niet begrijp.

Als ik de plaats in mezelf bereik die liefde is, en jij de plaats in jezelf bereikt die liefde is, zijn we samen in liefde. Dan zijn jij en ik echt in liefde, de staat van zijn liefde. Dat is de toegang tot Eenheid.

Als je de wereld wilt genezen, straal dan geen angst uit - straal liefde uit.

Geven en ontvangen is het lastige. Het gaat niet om het cadeau. Het is wat het hart zegt bij het geven van het cadeau, en vanuit mijn perspectief geeft of ontvangt men niet — dat is een rol die we moeten spelen. Maar het cadeau - het is Gods cadeau. Ik denk dat het beter is om zielen te zijn dan rollen.

Als ik ga sterven, is de beste manier om me voor te bereiden mijn geest te kalmeren en mijn hart te openen. Als ik ga leven, is de beste voorbereiding mijn geest te kalmeren en mijn hart te openen.

Het is mogelijk dat de aarde in de 21e eeuw niet bewoond zal zijn door mensen. Een van de grote mystici van India, een zeer eenvoudig man in de bergen, werd ooit gevraagd naar de toekomst. Hij zei dat er een tijd zal komen wanneer je vijf mijl loopt en je een licht ziet, en je zo gelukkig zult zijn te weten dat er een ander wezen bestaat.

Wetenschap en religie leren beide dat we allemaal met elkaar verbonden zijn en dus onderling afhankelijk. En in de kern zijn we allemaal Eén. Maar hoe leven we alsof we dit weten?

Mededogen verwijst naar het opkomen in het hart van de wens om het lijden van alle wezens te verlichten.

Ik ervaar elk moment als baklava: rijk in deze laag, en deze laag, en deze laag.

Het volgende bericht dat je nodig hebt, is altijd precies waar je bent.

Meditatie betekent jezelf constant bevrijden van de gehechtheid van de geest. Door zelfs de gedachte 'ik' en 'mij' los te laten, wat blijft er dan? Er is nergens om te staan en niemand die daar staat. Geen scheiding ergens. Pure bewustzijn. Noch dit, noch dat. Gewoon helderheid en zijn.

Een van de favoriete paden van het ego voor weerstand is om je te vullen met twijfel.

Woorden betrekken onze geest, maar in de stilte horen we de Aanwezigheid van God.

Je bent lang genoeg iemand geweest. Je hebt de eerste helft van je leven besteed aan het worden van iemand. Nu kun je werken aan het worden van niemand, wat eigenlijk iemand zijn betekent. Want wanneer je niemand wordt, is er geen spanning, geen voorkomend gedrag, niemand probeert iemand of iets te zijn. De natuurlijke staat van de geest schijnt ongestoord door – en de natuurlijke staat van de geest is pure liefde.