Onder welke naam of vorm we Hem ook aanbidden, Hij leidt ons naar de kennis van het naamloze, vormloze Absolute. Toch, om je ware Zelf in het Absolute te zien, erin op te gaan en één te worden met Het, is de ware Kennis van de Waarheid.

De bron van het ego is God.

De geest van degene die op één object mediteert, wordt éénpuntig. En éénpuntigheid van de geest leidt tot verblijf in het zelf. Werkelijke verwezenlijking is volledig bewust zijn, bewust zijn van de omgeving en de mensen om je heen, je tussen hen bewegen, maar niet de bewustzijn te versmelten met de omgeving. Men moet in innerlijke, onafhankelijke bewustzijn blijven.

Waar komt dit "ik" vandaan? Zoek het binnenin; dan verdwijnt het. Dit is het streven naar wijsheid. Wanneer de geest onophoudelijk zijn eigen natuur onderzoekt, blijkt dat er geen geest is. Dit is het directe pad voor allen. De geest is slechts gedachten. Van alle gedachten is de gedachte "ik" de wortel.

Het Zelf is de enige Werkelijkheid die altijd bestaat, en het is door het licht van het Zelf dat alle andere dingen worden gezien.

De Zoeker zelf wordt de kenner. Het ding dat gekend moet worden is er al. Er is niets nieuws te kennen. Bovendien zijn er geen twee dingen. Er is alleen de ziener, de kenner.

Wat niet bedoeld is om te gebeuren, zal niet gebeuren, hoezeer je het ook probeert. Wat bedoeld is om te gebeuren, zal gebeuren, hoezeer je het ook probeert te voorkomen. Dit is zeker. De beste koers is dan ook om stil te blijven.

Het 'Ik' werpt de illusie van het 'Ik' af en blijft toch 'Ik'. Zo is het paradox van Zelfverwezenlijking. De Geëvenwijden zien hierin geen paradox. Overweeg het geval van de aanbidder. Hij nadert God en bidt om in Hem opgezogen te worden. Vervolgens geeft hij zich over in geloof en concentratie. En wat blijft daarna? Op de plaats van het oorspronkelijke 'Ik' laat zelfovergave een residu van God achter, waarin het 'Ik' verloren gaat. Dat is de hoogste vorm van devotie of overgave en de piek van loslaten.

Bewustzijn is altijd bij ons. Iedereen weet "Ik ben!" Niemand kan zijn eigen bestaan ontkennen.

Als men kijkt waar het begrip 'ik' vandaan komt, wordt de geest daar geabsorbeerd; dit is tapas. Wanneer een mantra wordt herhaald, als men kijkt waar het geluid van die mantra vandaan komt, wordt de geest daar geabsorbeerd; dit is tapas.

Degene die de Heer ziet in de tempel, het levende lichaam, door Hem binnenin te zoeken, kan Hem alleen zien, de Oneindige, in de tempel van het universum, en wordt het Eindeloze Oog.

Zelfs bij opname wordt gezegd dat één standvastige gedachte de natuurlijke staat is. Nirvikalpa Samadhi zal optreden wanneer de zintuiglijke objecten niet aanwezig zijn.

Niemand twijfelt eraan dat hij bestaat, hoewel hij mogelijk twijfelt aan het bestaan van God. Als hij de waarheid over zichzelf ontdekt en zijn eigen bron ontdekt, is dit alles wat nodig is.

Een niet-ontwaakte persoon ziet alleen zijn geest, die slechts een reflectie is van het licht van zuiver bewustzijn dat uit het Hart opkomt.

Vrede kan alleen heersen waar geen verstoring is, en verstoring komt door gedachten die in de geest opkomen.

De Wijze heeft geen denkende geest en daarom zijn er voor hem geen "anderen".

Geluk is je ware natuur. Je identificeert jezelf met het lichaam en de geest, voelt de beperkingen ervan en lijdt. Realiseer je ware zelf om de voorraad van geluk te openen. Dat ware zelf is de realiteit, de Supreme Waarheid, die het zelf is van de hele wereld die je nu ziet, het zelf van alle zelven, het Enige ware, het Supreme, het Eeuwige zelf - in tegenstelling tot het ego of het lichamelijke idee van het zelf.

De geest is slechts een zwakke weerspiegeling van het stralende Hart.

Dat is het ego dat periodiek opstijgt en zinkt. Maar jij bestaat altijd. Wat voorbij het ego ligt, is bewustzijn - het Zelf.

Je plicht is te Zijn, niet dit of dat te zijn.

Voor degenen die onbelemmerde kennis van het Zelf hebben verkregen, wordt de wereld slechts gezien als een slavernij die verbeelding veroorzaakt.

De wereld is zo ongelukkig omdat ze onwetend is van het ware Zelf. De ware aard van de mens is geluk. Geluk is aangeboren in het ware Zelf. De zoektocht van de mens naar geluk is een onbewuste zoektocht naar zijn ware Zelf. Het ware Zelf is onverwoestbaar; daarom, wanneer een man het vindt, vindt hij een geluk dat niet eindigt.

Meditatie hangt af van de kracht van de geest. Het moet onophoudelijk zijn, zelfs wanneer men bezig is met werk. Bepaalde tijd voor meditatie is voor beginners bedoeld.