Manu Smriti zegt: Een vierde van iemands kennis komt van de leraar, een vierde van studie, een vierde van medestudenten en een vierde van ervaring in de passage van de tijd.

Het kan zijn dat we proberen God te herinneren wanneer we comfortabel geplaatst zijn. Maar de echte test of Hij werkelijk in ons hart is gekomen, is of we ons Hem herinneren in ziekte, lijden, tegenstand en tijden van verleiding.

Dit hogere ontwaken wordt Godsbewustzijn genoemd. In die toestand zul je zien dat alle objecten van de wereld je eigen universele zelf zijn.

De verleiding van het kwaad komt eerst in de vorm van verstoorde gedachten die iemand onmiddellijk doen vergeten dat God aanwezig is. Dit wordt direct gevolgd door de uitvoering van de slechte zet, hetzij in de vorm van passie of woede. Wanneer de daad is verricht en de zaak is beëindigd, kan de herinnering aan God opkomen, maar het verschijnt zelden in aanwezigheid van de dingen die we liefhebben of haten.

De ziekte van de ziel is vreselijker en moeilijker te begrijpen dan de ziekte van het lichaam of enig ander type kwaal.

Wij zijn in conflict met de wereld; anders zou het niet nodig zijn om enorme inspanningen te leveren om de wereld en haar eisen te ontmoeten.

Wanneer de zintuigen je kwellen, herinner je dan de wijzen Narayana en Nara. Zij zijn de hoogste meesters over de zintuigen, voor wie Indra zijn hoofd in schaamte moest buigen.

Net zoals wanneer we een stroomdraad aanraken, de elektrische kracht zich in ons lichaam dringt, wanneer we diep mediteren over God, zoekt de kracht van het hele universum toegang tot onze persoonlijkheid.

"Doe het beste en laat de rest" is het belangrijkste motto in Karma Yoga. Het "doen van het beste" betekent natuurlijk niet roekeloos zijn of hals over kop handelen zonder na te denken over de gevolgen, maar het benutten van iemands volledige middelen voor de uitvoering van een nobel ideaal dat bedoeld is om te helpen bij het bereiken van de God-zelfrealisatie. "Laat de rest" betekent de resultaten van het werk aan God over te laten, want wanneer zelfs het beste wat men kan doen niet voldoende is om het gewenste resultaat te bereiken, zal de geest waarschijnlijk verstoord raken, wat niet de geest van Karma Yoga is. Alle werk is van God - zelfs de Sadhana die we doen.

Wat de mens nodig heeft is niet filosofie of religie in de academische of formalistische zin van het woord, maar het vermogen om goed te denken. De ziekte van het tijdperk is niet het ontbreken van filosofie of zelfs irreligie, maar verkeerd denken en een ijdelheid die doorgaat voor kennis. Hoewel het moeilijk is om goed denken te definiëren, kan niet worden ontkend dat het het doel is van ieders aspiraties.

Heiligen en wijzen zijn nog steeds in leven. Grote meesters zijn nog steeds actief. Het is aan jou om te ontdekken waar ze zijn.

Geen enkele heilige is erin geslaagd het spirituele evenwicht gedurende zijn hele leven te behouden. Er waren occasionele omkeringen, hoewel deze misschien geen indruk op hun geest hebben achtergelaten, meer dan de markering die een stok in het water achterlaat. Maar de markering is er wanneer deze verschijnt. Zo is de moeilijkheid van het leiden van het spirituele leven. Het geval van onvolwassen zoekers is inderdaad veel preciezer.

Yoga is alles wat de volledigheid weerspiegelt of onthult die we werkelijk zijn, en de wereld is alles wat ons het gevoel geeft dat we gefragmenteerd, dissected, in stukken gesneden en uit tune met onszelf zijn.

Het idee van jezelf als identiek aan het lichaam is de oorzaak van egoïsme. Het is dit egoïsme dat alle waardebeoordelingen verstrikt in de veronderstelling dat kennis wordt verkregen via de zintuigen en de geest of het intellect. Dit vooroordeel van egoïsme is Samsara, het hardnekkige idee dat alle kennis zich bevindt in termen van ruimte, tijd en externaliteit.

Vergif is geen echt vergif. Zintuigobjecten zijn het echte vergif. Vergif doodt één leven, maar zintuigobjecten kunnen een reeks levens verwoesten.

De pijn die meestal bij de dood wordt gevoeld, komt door de aard van de intensiteit van de verlangens waarmee men in het fysieke lichaam bleef leven. Hoe meer liefde voor het Universele Wezen in het leven, hoe minder de pijn en de agonies van het vertrekken uit het lichaam zullen zijn.

De mens stelt voor; God beschikt, zegt een oud gezegde. Het betekent niet dat God voortdurend tegenwerkt wat de mens doet. Wat echt gebeurt, is dat wanneer de mens handelt vanuit zijn egoïsme op een manier die de eeuwige wet van God schendt, hij zich van nature gefrustreerd voelt, teruggeduwd door de wet van de Waarheid.

Materiële voorzieningen, economische behoeften en de bevrediging van iemands emotionele kant zijn alleen toegestaan zolang deze wet en orde van de eeuwige waarheid van de bevrijding van het Zelf in de universaliteit van het zijn de vervulling ervan regelt.

Maak niet de fout te denken dat de ziel in jou is, want als de ziel in jou is, zul je er buiten staan.

Het Mahabharata zegt dat de Veda's bang zijn voor degene die probeert ze te benaderen zonder kennis van de juiste betekenis van de Epen en de Purana's. Hier is een verborgen suggestie dat het Absolute van de filosofie ook de variëteit en het conflict van het praktische leven zou moeten omvatten, om echt te zijn en niet slechts een object van speculatie.

Wie is een dwaas? Degene die denkt dat de wereld enig respect voor hem heeft en hem echt nodig heeft.

Deze mensen slapen niet, zegt Vidura tegen Dhritarashtra: Degenen die ziek zijn, degenen die door anderen zijn omvergeworpen en van macht en hulp van alle kanten zijn beroofd, degenen die door lust zijn gekweld, en degenen die plannen om anderen van hun bezittingen te beroven.

Krishna was een persoon van grote genoegens. Vasishtha was toegewijd aan rituelen. Janaka was een koning. Jadabharata zag eruit als een idioot. Suka stond bekend om zijn onthechting. Vyasa was druk met onderwijzen en schrijven. Maar al deze worden als gelijk in kennis beschouwd. Verschillende vormen dienen verschillende doeleinden, maar hun essentiële wezen is één.