Nic nie jest wystarczające dla człowieka, dla którego wystarczające jest za mało.

Gdzie jestem, tam nie ma śmierci, gdzie jest śmierć, mnie tam nie ma.

Dlaczego boisz się śmierci? Gdzie jesteś, tam śmierć nie istnieje. Gdzie śmierć jest, tam ciebie nie ma. Czego się boisz?

Piszę to nie do wielu, ale do ciebie: jesteśmy sobie wystarczająco wielką publicznością.

Niech nikt nie opóźnia poszukiwania mądrości, gdy jest młody, ani nie męczy się jej szukaniem, gdy się zestarzeje. Bo żaden wiek nie jest zbyt wczesny ani zbyt późny, aby dbać o zdrowie duszy.

Daremne jest słowo filozofa, które nie leczy żadnego cierpienia człowieka. Tak jak nie ma pożytku z medycyny, jeśli nie wypędza chorób ciała, tak samo nie ma pożytku z filozofii, jeśli nie wypędza cierpienia umysłu.

Pustka jest w argumentach filozofa, które nie łagodzą ludzkiego cierpienia.

Nie psuj tego, co masz, pragnieniem tego, czego nie masz.

Ludzie są tak bezmyślni, ba, tak szaleni, że niektórzy, bojąc się śmierci, zmuszają się do jej przyjęcia.

Wypłyń na morze, błogosławiony młodzieńcze, i uciekaj z całych sił od wszelkich form kultury.

Ścisłe przekonanie o losie jest najgorszą formą niewolnictwa, nakładającą na nasze szyje wiecznego pana i tyrana, przed którym musimy się bać nocą i dniem.

Śmierć nie jest dla nas niczym, ponieważ kiedy my jesteśmy, śmierć nie nadeszła, a kiedy śmierć nadeszła, nas już nie ma.

Jeśli śmierć nie sprawia ci bólu, kiedy jesteś martwy, to głupota pozwalać, by strach przed nią sprawiał ci ból teraz.

Szlachetna dusza zajmuje się mądrością i przyjaźnią.

Śmierć to nic dla nas: ponieważ to, co zostało rozpuszczone, nie ma sensacji; a to, co nie ma sensacji, jest niczym dla nas.

Życie głupca jest puste z wdzięczności, a pełne lęków; jego bieg zmierza wyłącznie ku przyszłości.

Luksusowe jedzenie i napoje w żaden sposób nie chronią przed szkodą. Bogactwo wykraczające poza to, co naturalne, jest bezużyteczne, jak przepełniony pojemnik. Prawdziwa wartość nie pochodzi z teatrów, łaźni, perfum czy maści, ale z filozofii.

Nigdy nie pragnąłem zadowolić tłumów. Tego, co ich zadowalało, nie nauczyłem się; a to, co wiedziałem, było dalekie od ich zrozumienia.

W filozoficznej dyskusji najwięcej zyskuje ten, kto jest pokonany, ponieważ najwięcej się uczy.

Każde narzędzie, które pozwala uwolnić się od strachu przed innymi, jest naturalnym dobrem.

Nic nie jest wystarczające dla osoby, która uznaje wystarczalność za zbyt małą.

Nieszczęście mędrca jest lepsze od dobrobytu głupca.

Kiedy ktoś przyjmuje jedno, a odrzuca inne, które równie dobrze odpowiada na pozory, jest jasne, że porzucił wszelkie fizyczne wyjaśnienie i zstąpił w mity.