Miłość i przebaczenie nie są dla ludzi o słabym sercu.

Czasami nasza słabość jest uważana za siłę, a my cieszymy się z zapożyczonej wielkości.

Doświadczenia są tak niezliczone i różnorodne, że podróż wydaje się niekończąca, a Cel jest zawsze poza zasięgiem wzroku. Ale cud w tym, że kiedy w końcu dotrzesz do Celu, odkryjesz, że wcale nie podróżowałeś! To była podróż stąd do Tutaj.

Satysfakcja płynąca z przemijających rzeczy życia nie jest trwała; nasze pragnienia pozostają niezaspokojone. Istnieje więc ogólne poczucie niezadowolenia, któremu towarzyszy wszelkiego rodzaju zmartwienia.

Prawdziwa miłość nie jest grą dla tych, którzy są słabi i bojaźliwi; rodzi się z siły i zrozumienia.

Kiedy bańka ignorancji pęka, jaźń uświadamia sobie swoje jedność z nierozdzielnym Ja. Słowa pochodzące ze Źródła Prawdy mają prawdziwe znaczenie. Lecz gdy ludzie mówią te słowa jak swoje, stają się one bez znaczenia.

Wszystko, co żyje, dąży do szczęścia; jednak tysiące bólu i lęku towarzyszą każdej przyjemności, którą człowiek szuka przez ignorancję wyłączności.

Cały ten wszechświat, ze swoją ogromnością, wielkością i pięknem, jest niczym innym jak czystą wyobraźnią. Pomimo wielu odkryć, badań i wiedzy naukowej, stworzenie pozostaje wielką nierozwiązaną zagadką.

Boga nie da się wyjaśnić... Boga można tylko przeżyć.

Szukaj rzeczywistości głębszej niż zmieniające się formy.

Poszukujący pytający: „Gdzie jest Bóg?” To tak naprawdę Bóg mówi: „Gdzie jest poszukujący!”

Miłość i zrozumienie nigdy nie potępiają, ale zawsze starają się pomóc i zachęcać.

Intelekt większości ludzi jest podporządkowany niezliczonym pragnieniom. Z duchowego punktu widzenia takie życie jest najniższym typem ludzkiej egzystencji. Najwyższy typ ludzkiej egzystencji jest wolny od wszelkich pragnień i charakteryzuje się wystarczalnością lub zadowoleniem.

Nic nie jest cieniem Wszystkiego.

Żyj szczerym życiem; bądź naturalny i szczery ze sobą.

Najszczęśliwszy jest ten, kto nie oczekuje szczęścia od innych.

Kiedy tęsknota jest najbardziej intensywna, separacja jest kompletna, a cel separacji, który polegał na tym, by Miłość mogła doświadczać siebie jako Kochający i Ukochany, zostaje spełniony; i następuje jedność. A kiedy jedność zostaje osiągnięta, kochający wie, że on sam od zawsze był Ukochanym, którego kochał i pragnął zjednoczenia; a wszystkie niemożliwe sytuacje, które pokonał, były przeszkodami, które on sam postawił na swojej drodze do siebie. Osiągnięcie jedności jest tak niemożliwe trudne, ponieważ niemożliwe jest stać się tym, kim już jesteś! Jedność to nic innego jak poznanie siebie jako Jedyną.

Kochaj Boga i znajdź Go w sobie - jedyny skarb wart znalezienia.

Kocham wszystkich. Każdy odgrywa rolę, którą musi odegrać.

W miarę jak wszyscy stajecie się bardziej intymni ze Mną, z okazjami, by się do Mnie zbliżyć, wszystko, co dobre i złe w was, wychodzi w postaci iskier, jakby... wszystkie wrażenia z przeszłości, nagromadzenia przeszłych sanskar, wszystkich iluzorycznych rzeczy, które obejmują zarówno to, co dobre, jak i złe, wychodzą na jaw. Moja bliskość, intymność ze Mną, po prostu zmienia tę masę sanskar i czasami dostrzegacie iskry dobra i zła lecące na zewnątrz.

Celem duchowego postępu nie jest tak bardzo „działalność”, ile jakość życia wolnego od świadomości ego.

Wszystkie iluzje przychodzą i odchodzą, ale dusza pozostaje niezmieniona.

Forma to skondensowana energia, energia to wyraz umysłu, umysł to zakryte lustro Wieczności, a Wieczność to Prawda, która zrzuciła maskę umysłu.