Jest coś w nas, co trzyma nas tam, gdzie się znajdujemy. Myślę, że to najstraszniejsza rzecz ze wszystkich.

Religia sprzeciwiająca się nauce i nauka sprzeciwiająca się religii są równie fałszywe.

Chodzi mi o to, że zawsze wiesz, jakie wyniki wynikną z jednego lub drugiego działania; ale w dziwny sposób chcesz zrobić coś, a otrzymać wynik, który mógłby pochodzić tylko z innego działania.

Często myślimy, że wyrażamy negatywne emocje, nie dlatego, że nie możemy tego powstrzymać, ale dlatego, że powinniśmy je wyrazić.

"Czy można zmienić swoją główną cechę?" zapytał ktoś inny. Najpierw trzeba ją poznać. Jeśli ją poznasz, wiele zależy od jakości twojego poznania. Jeśli poznasz ją dobrze, wtedy możliwe jest jej zmienienie.

Pamiętać o sobie oznacza to samo, co być świadomym siebie – jestem. To nie funkcja, nie myślenie, nie odczuwanie; to inny stan świadomości.

Naucz się dostrzegać to w sobie, a zrozumiesz nieskończoną istotę, ukrytą we wszystkich iluzorycznych formach. Zrozum, że świat, który znasz, jest tylko jednym z aspektów nieskończonego świata, a rzeczy i zjawiska są tylko hieroglifami głębszych idei.

Podziel w sobie to, co mechaniczne, od tego, co świadome, zobacz, jak mało jest świadomości, jak rzadko działa, a jak silne jest mechaniczne – mechaniczne postawy, mechaniczne zamiary, mechaniczne myśli, mechaniczne pragnienia.

Prawdy, które stają się stare, stają się zniszczone i niewiarygodne; czasami mogą być utrzymywane sztucznie przez pewien czas, ale nie ma w nich życia.

We wszystkim żyjącym w naturze (a może także w tym, co uważamy za martwe) miłość jest siłą napędową, która kieruje twórczą aktywnością w najbardziej różnorodne kierunki.

Ludzie żyją w śnie, robią wszystko we śnie i nie wiedzą, że śpią.

Człowiek może otrzymać tylko to, co potrafi wykorzystać; a może używać tylko tego, za co poświęcił coś.

Miłość to wiecznie płonący ogień, w którym ludzkość i cały świat są oczyszczane.

Jeśli chcesz pamiętać o sobie, najlepszą rzeczą jest nie myśleć o sobie. Dopóki myślisz o sobie, nie będziesz pamiętał o sobie.

Osiągnięcie świadomości wiąże się z stopniowym uwolnieniem od mechaniczności, ponieważ człowiek jest całkowicie i w pełni podległy prawom mechanicznym.

Pomyśl o śmierci. Nie wiesz, ile czasu ci pozostało. Pamiętaj, że jeśli nie staniesz się inny, wszystko powtórzy się ponownie, wszystkie głupie błędy, wszystkie głupie pomyłki, cała strata czasu i szans - wszystko będzie się powtarzać z wyjątkiem szansy, którą miałeś tym razem, ponieważ szansa nigdy nie przychodzi w tej samej formie. Będziesz musiał szukać swojej szansy następnym razem. A aby to zrobić, będziesz musiał pamiętać wiele rzeczy, a jak będziesz pamiętał, jeśli nic nie pamiętasz teraz?

Możesz zrozumieć innych ludzi tylko w takim stopniu, w jakim rozumiesz siebie i tylko na poziomie własnego bytu. Oznacza to, że możesz oceniać wiedzę innych ludzi, ale nie możesz oceniać ich bytu. Możesz dostrzegać w nich tylko tyle, ile masz w sobie. Ale ludzie zawsze popełniają błąd, myśląc, że mogą oceniać byt innych ludzi. W rzeczywistości, jeśli chcą spotkać i zrozumieć ludzi o wyższym rozwoju niż oni sami, muszą pracować z celem zmiany własnego bytu.

Dopiero kiedy zdajemy sobie sprawę, że życie prowadzi nas donikąd, zaczyna ono mieć sens.

Człowiek nie ma stałego i niezmiennego „ja”. Każda myśl, każde nastroje, każde pragnienie, każde odczucie mówi „ja”. I w każdym przypadku wydaje się, że zakłada się, iż to „ja” należy do Całości, do całego człowieka, a myśl, pragnienie lub awersja są wyrażane przez tę Całość.

Człowiek staje w obliczu dwóch oczywistych faktów: Istnienia świata, w którym żyje; oraz istnienia życia psychicznego w sobie.

Idee same z siebie nie mogą wywołać zmiany bytu; wysiłek musi zmierzać we właściwym kierunku, a jedno musi odpowiadać drugiemu.

Kiedy mężczyzna zaczyna trochę poznawać siebie, zobaczy w sobie wiele rzeczy, które go przerazią. Dopóki mężczyzna nie jest przerażony sobą, nie wie nic o sobie.

Najdziwniejszym i najbardziej fantastycznym faktem o negatywnych emocjach jest to, że ludzie naprawdę je czczą.