Niech moje myśli przyjdą do ciebie, gdy odejdę, jak poświata zachodu słońca na skraju gwiaździstej ciszy.

Lampa może oświetlić inną lampę tylko wtedy, gdy wciąż płonie własnym płomieniem.

Jesteś zaproszony na festiwal tego świata, a twoje życie jest błogosławione.

Im więcej człowiek żyje samotnie nad rzeką lub na otwartej wsi, tym bardziej staje się jasne, że nic nie jest piękniejsze ani wielkie niż wykonywanie zwykłych obowiązków codziennego życia w sposób prosty i naturalny.

Wszystko przychodzi do nas, co do nas należy, jeśli stworzymy zdolność, by to przyjąć.

Dzięki niesprawiedliwości człowiek odnosi sukcesy, zdobywa to, co wydaje się pożądane, pokonuje wrogów, ale ginie u korzeni.

Piękno to po prostu rzeczywistość widziana oczami miłości.

Nie przekroczysz morza, patrząc tylko na wodę.

Ludzka dusza w swojej podróży przechodzi od prawa do miłości, od dyscypliny do wyzwolenia, od płaszczyzny moralnej do duchowej.

... zjednoczmy się nie pomimo naszych różnic, ale poprzez nie. Różnice nigdy nie mogą zostać zatarte, a życie byłoby o wiele uboższe bez nich. Niech wszystkie rasy ludzkie zachowają swoje osobowości, a mimo to zbliżą się, nie w martwej jednolitości, ale w żywej jedności.

Jeśli nie mogę przejść przez jedne drzwi, pójdę przez inne drzwi — lub zrobię drzwi. Coś wspaniałego przyjdzie, niezależnie od tego, jak ciemna jest teraźniejszość.

Jeśli nie odnalazłeś Boga w swojej własnej duszy, cały świat będzie wydawał się dla ciebie bezsensowny.

Życie jest nam dane, zasługujemy na nie przez dawanie go.

W śmierci wielu staje się jednym; w życiu jedno staje się wieloma.

Głównym celem nauczania nie jest dawanie wyjaśnień, ale pukanie do drzwi umysłu.

Drzewa są niekończoną próbą ziemi, by mówić do słuchającego nieba.

Miłość to wtedy, gdy dusza zaczyna śpiewać, a kwiaty twojego życia kwitną same.

Tego, kim jesteś, nie widzisz, to, co widzisz, to twój cień.

Dotyk nieskończonej tajemnicy przenika to, co trywialne i znane, sprawiając, że wybucha to niewypowiedzianą muzyką... Drzewa, gwiazdy i niebieskie wzgórza drżą od znaczenia, którego nie da się wyrazić słowami.

Większość ludzi uważa umysł za lustro, mniej lub bardziej dokładnie odbijające świat na zewnątrz, nie zdając sobie sprawy, że w rzeczywistości umysł jest głównym elementem stworzenia.

Tylko ci o spokojnym umyśle, i nikt inny, mogą osiągnąć trwałą radość, uznając w swoich duszach Istotę, która manifestuje jedną istotę w różnych formach.

Bardzo łatwo jest być szczęśliwym, ale bardzo trudno być prostym.

Wiek rozważa; młodość ryzykuje.