Pod jakimkolwiek imieniem czy formą oddajemy Mu cześć, prowadzi nas to do poznania bezimiennego, bezformowego Absolutu. Jednakże, aby dostrzec swoje prawdziwe Ja w Absolucie, zatonąć w Nim i stać się jednym z Nim, to jest prawdziwa Wiedza Prawdy.

Źródłem ego jest Bóg.

Umysł osoby medytującej nad jednym obiektem staje się skupiony. A skupienie umysłu prowadzi do przebywania w sobie. Prawdziwe osiągnięcie polega na byciu w pełni świadomym, na byciu świadomym otoczenia i ludzi wokół, na poruszaniu się wśród nich wszystkich, ale nie łączeniu świadomości z otoczeniem. Należy pozostać w wewnętrznej, niezależnej świadomości.

Skąd pochodzi to "Ja"? Szukaj tego wewnątrz, a potem zniknie. To jest dążenie do mądrości. Kiedy umysł bezustannie bada swoją własną naturę, okazuje się, że nie ma czegoś takiego jak umysł. To jest bezpośrednia droga dla wszystkich. Umysł to tylko myśli. Spośród wszystkich myśli myśl "Ja" jest korzeniem.

Jaźń jest jedną rzeczywistością, która zawsze istnieje, i to dzięki świetle Jaźni wszystkie inne rzeczy są widziane.

Poszukiwacz staje się sam znawcą. To, co ma być poznane, już tam jest. Nie ma nic do poznania na nowo. Co więcej, nie ma dwóch rzeczy. Jest tylko widzący, znawca.

Cokolwiek ma się nie zdarzyć, nie zdarzy się, jakkolwiek byśmy nie próbowali. Cokolwiek ma się zdarzyć, zdarzy się, jakkolwiek byśmy nie próbowali tego powstrzymać. To pewne. Najlepszym rozwiązaniem jest więc milczenie.

„Ja” zrzuca iluzję „Ja” i mimo to pozostaje „Ja”. Taki jest paradoks samorealizacji. Urealnieni nie widzą w tym żadnego paradoksu. Weź pod uwagę przypadek czciciela. Zbliża się do Boga i modli się, aby zostać wchłoniętym przez Niego. Następnie oddaje się w wierze i koncentracji. A co zostaje potem? W miejsce pierwotnego „Ja” oddanie siebie zostawia resztkę Boga, w której „Ja” zostaje utracone. To najwyższa forma oddania lub poddania się i szczyt detachmentu.

Świadomość jest zawsze z nami. Każdy wie "Jestem!" Nikt nie może zaprzeczyć swojemu własnemu istnieniu.

Jeśli ktoś obserwuje, skąd pochodzi pojęcie 'ja', umysł wchłania się tam; to jest tapas. Kiedy mantra jest powtarzana, jeśli ktoś obserwuje, skąd pochodzi dźwięk tej mantry, umysł wchłania się tam; to jest tapas.

Ten, który widzi Pana w świątyni, ciele żyjącym, szukając Go w sobie, może jedynie zobaczyć Go, Nieskończonego, w świątyni wszechświata, stając się Nieskończącym Okiem.

Nawet w przyjmowaniu, jedna stała myśl jest uważana za stan naturalny. Nirvikalpa Samadhi następuje, gdy obiekty sensoryczne nie są obecne.

Nikt nie wątpi w swoje istnienie, choć może wątpić w istnienie Boga. Jeśli dowie się prawdy o sobie i odkryje swoje własne źródło, to wszystko, co jest potrzebne.

Osoba niewybudzona widzi tylko swój umysł, który jest jedynie odbiciem światła czystej świadomości powstającej z Serca.

Pokój może panować tylko tam, gdzie nie ma zakłóceń, a zakłócenia są wynikiem myśli, które pojawiają się w umyśle.

Mędrzec nie ma myślącego umysłu, dlatego dla niego nie ma „innych”.

Szczęście to twoja prawdziwa natura. Identyfikujesz się ze sobą ciałem i umysłem, czujesz jego ograniczenia i cierpisz. Uświadom sobie swoje prawdziwe ja, aby otworzyć skarbiec szczęścia. To prawdziwe ja jest rzeczywistością, Najwyższą Prawdą, która jest jaźnią całego świata, który teraz widzisz, jaźnią wszystkich jaźni, Jedynym prawdziwym, Najwyższym, Wiecznym ja - w przeciwieństwie do ego czy cielesnego pomysłu na siebie.

Umysł jest tylko słabym odbiciem promiennego Serca.

To jest ego, które wznosi się i opada okresowo. Ale ty istniejesz zawsze. To, co leży poza ego, to świadomość - Jaźń.

Twoim obowiązkiem jest Być, a nie być tym czy tamtym.

Dla tych, którzy uzyskali nieograniczoną wiedzę o Jaźni, świat postrzegany jest jedynie jako niewola powodująca wyobraźnię.

Świat jest tak nieszczęśliwy, ponieważ jest nieświadomy prawdziwego Ja. Prawdziwa natura człowieka to szczęście. Szczęście jest wrodzone w prawdziwym Ja. Poszukiwanie szczęścia przez człowieka jest nieświadomym poszukiwanie jego prawdziwego Ja. Prawdziwe Ja jest niezniszczalne; dlatego, gdy człowiek je znajdzie, znajdzie szczęście, które nie kończy się.

Medytacja zależy od siły umysłu. Powinna być nieprzerwana, nawet gdy ktoś jest zaangażowany w pracę. Określony czas na nią przeznaczony jest dla nowicjuszy.