Wciąż weryfikujemy niektóre tłumaczenia.
Dziękujemy za wyrozumiałość.
Wciąż weryfikujemy niektóre tłumaczenia.
Dziękujemy za wyrozumiałość.
Medytacja to nie siedzenie i wiercenie się, marzenia na jawie, martwienie się lub fantazjowanie. Medytacja to patrzenie, spokojne obserwowanie samego umysłu. Spokojna obserwacja sprawia, że umysł staje się spokojniejszy. Spokój umysłu tworzy moc, by wnikać coraz głębiej w warstwy samskar, w wszystkie ukryte wspomnienia i wrażenia, które codziennie wywołują nasze nawyki i osobowości. Jednak, spokojnie i bardzo cicho wchodząc w samskary i obserwując je, one są wypalane; wypływają na powierzchnię i rozpływają się. To proces oczyszczania. Jest to bardzo potężna praktyka, a zarazem niezbędna. Medytacja to dokładna metoda uświadomienia sobie, kim jesteś. To podstawowe szkolenie w poznawaniu swojego wewnętrznego świata.
Wiem, że cię to rozczaruje, ale to prawda: nikt poza tobą nie może dać ci zbawienia. Nie ufaj ani nie polegaj na nikim, aby to zrobił. Prawda jest taka, że musimy oświecić samych siebie. Musisz zapalić swoją własną lampę; nikt inny nie da ci zbawienia. Prosta metoda na oświecenie to najpierw poznać samego siebie. Naucz się pracować ze sobą; nie poddawaj się w tym. Zrezygnuj z wszystkiego innego, ale nie z tego celu.
Biedni pragną bogactwa, bogaci pragną nieba, ale mądrzy pragną stanu spokoju.
Pamiętaj, że nie jesteś tak nieszczęśliwy, jak sam siebie przedstawiasz. Ty też jesteś Bogiem, a kultywowanie tej stałej świadomości w tobie pomoże ci unikać fałszywych przywiązań, utożsamiania się ze swoim ciałem, umysłem i zmysłami. Dlatego musisz powiedzieć sobie: „Ciało, umysł i zmysły są moje, ale nie jestem nimi, ponieważ jestem tym wiecznym płomieniem, który nie podlega zmianom, śmierci i rozkładowi”. Ta świadomość powinna być zawsze z tobą.
Nie musimy zmuszać dzieci, by wierzyły w istnienie Boga. Powinniśmy jednak dać im możliwość rozwoju ich wewnętrznych potencjałów, zdobywania pewności siebie i inspirowania ich do szukania Boga zgodnie z ich wewnętrznymi tendencjami i zdolnościami.
Odwaga jest również niezbędnym warunkiem osiągnięcia oświecenia. Wielcy są ci, którzy są zawsze odważni. Być całkowicie wolnym od wszelkich lęków to krok na ścieżce oświecenia.
To prawda, że życie pełne jest nieszczęść, ale szczęśliwy jest ten, kto wie, jak wykorzystać pomysły, które mogą go uczynić kreatywnym. Czas jest największym z filtrów, a pomysły są najlepszym bogactwem.
Determinacja to moc, która przeprowadza nas przez wszystkie frustracje i przeszkody. Pomaga w budowaniu siły woli, która jest podstawą sukcesu zarówno wewnętrznego, jak i zewnętrznego. W pismach mówi się, że dzięki sankalpa shakti, mocy determinacji, nic nie jest niemożliwe.
Możesz żyć w tym świecie, a jednak być duchowym. Bycie duchowym oznacza być świadomym Rzeczywistości przez cały czas.
Brak lęku jest bardzo ważny. Należy nieustannie pozostać w duchowej radości, aby żaden strach nie miał miejsca. Odwaga pochodzi z wiedzy, że Bóg jest z nami, a my z Bogiem.
Współczesny człowiek jest zbyt niecierpliwy i chce natychmiast opanować sztukę medytacji.
Prawda jest tą boską siłą, która mieszka w sercu każdego człowieka. Jest to wszechogarniająca, wieczna rzeczywistość, jednocząca wszystkich ludzi, a w końcu łącząca całe istnienie w jednej boskiej świadomości. Ta boska siła nazywana jest Bogiem.
W sadhanach cierpliwość odgrywa ważną rolę.
Ludzie nadal budują sanktuaria, kaplice, kościoły i świątynie. Nie musisz tego robić, po prostu uświadom sobie, że jesteś żywym sanktuarium. W dniu, w którym zdobędziesz wiedzę, że Pan mieszka w tobie, będziesz w samadhi. Wszystkie pytania zostaną odpowiedziane, wszystkie problemy zostaną rozwiązane.
Życie to piękna pieśń. Otwórz swoje serce i ciesz się jej melodią.
Czasami wielki nauczyciel uczy swoich uczniów przez ciszę. Najlepsze i najgłębsze nauki nie są przekazywane przez książki, mowę czy działania, lecz przez ciszę. Ta szczególna nauka jest zrozumiana tylko wtedy, gdy milczysz.
Naucz się kochać wszystkie rzeczy na świecie, traktując je tylko jako środki, ale nie przywiązuj się do nich. To jest sekret — filozofia braku przywiązania.
Oddech jest barometrem, który mierzy stan wewnętrzny człowieka. Kiedy zauważysz, że twój oddech jest spokojny, głęboki i bez zbędnych przerw, doświadczysz poczucia wielkiej wygody i radości.
Guru nie chce niczego od ucznia. Guru to ta siła, która prowadzi duszę ku oświeceniu. Działania guru płyną z czystego współczucia. Jak słońce świeci i żyje wysoko, tak guru daje duchową miłość i pozostaje wolny od przywiązań.
Matka wszystkich problemów i konfliktów leży w tobie, a jest nią oczekiwanie rzeczy od innych.
Medytacja jest podróżą bez ruchu. W świecie zewnętrznym musisz się poruszać, aby posunąć się naprzód, w medytacji nie ruszasz się, a jednak osiągasz cel.
Aplikacja sushumny jest najważniejszym czynnikiem w duchowej praktyce. W momencie, gdy sushumna jest obudzona, umysł pragnie wejść do wewnętrznego świata. Kiedy przepływ ida i pingala skierowany jest ku sushumnie, a rozproszenia zostają usunięte, medytacja płynie sama.
Prosta metoda do oświecenia to najpierw poznać siebie. Naucz się pracować ze sobą; nie rezygnuj z tego. Rezygnuj z wszystkiego innego, ale nie rezygnuj z tego celu. Przypomnij sobie: „Będę kontynuować pracę nad sobą. Mogę to zrobić, zrobię to, muszę to zrobić.” Zapamiętaj te trzy zdania: „Mogę to zrobić. Zrobię to, i muszę to zrobić.”