Advaita jest całkowicie oparte na filozofii, a przede wszystkim na naszym wspólnym doświadczeniu. Advaita nie wymaga od ciebie żadnej wiary, nie wymaga od ciebie żadnego nadzwyczajnego mistycznego doświadczenia, wymaga tylko, abyś był świadomy, a następnie spojrzał na strukturę naszego świadomego doświadczenia — podmiot i przedmiot.

Komentarz Śankary do Brahma Sutry jest fundamentem Advaita Vedanta, niedualnej Vedanty… „Niedualność” oznacza, że poza tobą — tym prawdziwym Ja — nie ma nic innego. Jesteś jedyną rzeczywistością, która istnieje. Poza tobą nie ma drugiej rzeczy. Jeśli nie ma dwóch, bardzo ciekawą konsekwencją tego jest, że wszystko, co widzimy wokół, musi być w pewnym sensie tylko tobą — nie oddzielone od ciebie… Świadomość jest niedualna, co oznacza, że nie ma drugiej rzeczy poza świadomością… W tobie świadomość, cały wszechświat to tylko zjawisko — nie druga rzecz poza tobą, stąd jesteś tą niedualną świadomością… Jedność w rdzeniu wyrażona jako wiele — to, co musimy praktykować, to harmonia wielu.

Advaita mówi, że cały wszechświat jest obiektem, znanym i nieznanym, pojawiającym się w świadomości — nieoddzielnym od świadomości, nie stanowiącym policzalnej drugiej świadomości. To nie jest w rzeczywistości drugi byt oddzielony od świadomości, tak jak fale nie są policzalną drugą rzeczą oddzieloną od wody… Cały wszechświat, znany i nieznany, to nic innego jak świadomość, która pojawia się sama sobie jako własne obiekty, a zatem nie jest dwoista, nie-dualistyczna.

Advaita Vedanta jest jedną ze szkół Vedanty, ale odważyłbym się powiedzieć, że jest szczególnie wybitna z pewnych powodów, które sprawiają, że jest wyjątkowo akceptowana przez współczesny umysł. Jest niewiele lub wcale teologii, a nacisk kładzie się na doświadczenie i rozum. Advaita Vedanta kładzie ogromny nacisk na życie, jakie przeżywamy, a następnie używa rozumu, by dojść do swoich wniosków… Wniosek Advaita Vedanta to to, że jesteśmy, w pewnym sensie, głęboko błędni w rozumieniu naszej własnej natury… Celem Advaita jest wykształcenie nas, zmiana naszego paradygmatu, abyśmy zaczęli postrzegać świat i siebie w ten sposób.

Im więcej ktoś staje się gotowy do praktykowania Adwajta Wedanty, tym mniej jest świadomy ciała i świata wokół. Adwajta i świadomość ciała nie idą w parze.

Z punktu widzenia Advajty, istnieje wolność, a nie wolna wola ... Advaita mówi, że istnieje wolność — ty jako Atman jesteś wolny, ale jako ograniczone, indywidualne istnienie nie masz wolnej woli.

Advaita Vedanta wyraźnie rozróżnia umysł i świadomość na podstawie tego, że umysł jest czymś, co pojawia się w świadomości. Dlatego świadomość to po prostu to, co oświetla wszystkie obiekty … Doświadczenie pierwszoosobowe to to, co robi świadomość … Z perspektywy Advaita, definicja doświadczenia to „świadomość plus obiekt”.

Vedanta to ogromna, ogromna literatura. To starożytna tradycja, 5000 lat wstecz do Upaniszad. A jednak można opisać Adwajtę Vedantę w jednym zdaniu: Tat Tvam Asi (To Jesteś Ty) … ‘To’ oznacza to, co jest czczone jako Bóg, rzeczywistość stojącą za tym wszechświatem. ‘Ty’ oznacza ciebie, jednostkę. Ty i to jesteście tym samym … Badamy te dwie polaryzacje … Analizujemy, kim jestem lub czym jestem, oraz analizujemy, czym jest Bóg. Następnie dochodzimy do syntezy: dostrzegamy, jaka jest rzeczywistość poza Bogiem i poza jednostką.