Miłość to wtedy, gdy dusza zaczyna śpiewać, a kwiaty twojego życia kwitną same.

Kochanek nigdy nie traci nadziei. Dla oddanego serca wszystko jest możliwe.

Nie zadowalajcie się okazywaniem przyjaźni tylko słowami, niech wasze serce płonie życzliwością dla wszystkich, którzy mogą stanąć na waszej drodze.

Prawdziwy cud to nie chodzenie po wodzie czy chodzenie w powietrzu, ale po prostu chodzenie po tej ziemi.

Nie możemy sztucznie stworzyć harmonii tylko przez traktaty pokojowe. Prawdziwa harmonia musi opierać się na prawdzie: na tym, co naprawdę mamy wspólnego, jaka jest nasza prawdziwa więź z innymi.

Miłość to towar, którego cały świat pragnie; jeśli przechowasz ją w swoim sercu, każda dusza stanie się twoim klientem.

Główna rzecz, którą należy zrozumieć, to to, że jesteśmy uwięzieni w jakiejś pracy artystycznej.

Przyjmuj Komunię często, bardzo często... tam masz jedyną prawdziwą lekarstwo, jeśli chcesz zostać uzdrowiony. Jezus nie dał ci tej atrakcji w sercu bez powodu.

Świętość to postawa serca, która czyni nas pokornymi i małymi w ramionach Boga, świadomymi naszej słabości, i pełnymi ufności - w najbardziej śmiałym sposobie - w Jego Ojcowską dobroć.

W zmierzchu życia Bóg nie będzie nas sądził na podstawie naszych ziemskich dóbr i ludzkiego sukcesu, ale raczej na podstawie tego, jak bardzo kochaliśmy.

Rozmawiaj ze swoim sercem na swoim łóżku i bądź cichy.

Doskonała mądrość ma cztery części: Mądrość, zasadę robienia rzeczy w sposób właściwy. Sprawiedliwość, zasadę robienia rzeczy równo zarówno w życiu publicznym, jak i prywatnym. Odwaga, zasadę nieuciekania przed niebezpieczeństwem, ale stawiania mu czoła. Umiarkowanie, zasadę ujarzmiania pragnień i życia w sposób umiarkowany.

Człowiek nie musi szukać, gdzie są jego oczy, aby widzieć. Serce jest tam, zawsze otwarte dla ciebie, jeśli chcesz do niego wejść, zawsze wspiera twoje ruchy, choć możesz nie być tego świadomy. Może bardziej trafnie będzie powiedzieć, że Jaźń to Serce. Tak naprawdę Jaźń jest centrum i wszędzie jest świadoma siebie jako Serce lub samoświadomość.

Osiągnęliśmy triumf w wysiłkach, by zaszczepić nadzieję w sercach milionów naszych ludzi. Zawieramy przymierze, że zbudujemy społeczeństwo, w którym wszyscy Południowoafrykanie, zarówno czarni, jak i biali, będą mogli chodzić dumnie, bez strachu w sercu, pewni swoich niezbywalnych praw do godności ludzkiej — narod w tęczy, w pokoju z samym sobą i światem.

Więc my, twardzi, praktyczni, realistyczni i konkretni ludzie po prostu marnowaliśmy miliardy dolarów i niewyobrażalne ilości energii, pracy nerwowej i materiałów, by polecieć na Księżyc, by odkryć, jak astronomowie wiedzieli wcześniej, że to była tylko ponura hałda. To prawdziwe, pierwotne i naukowe znaczenie bycia lunatykami. Płakać za księżycem.

Pięćdziesiąt bilionów komórek w twoim ciele nieustannie rozmawia ze sobą, utrzymując bicie twojego serca, trawiąc jedzenie, eliminując toksyny, chroniąc cię przed infekcjami i chorobami, oraz wykonując niezliczoną ilość innych funkcji, które utrzymują cię przy życiu. Choć te procesy mogą wydawać się poza twoją świadomą kontrolą, setki badań wykazały, że nic nie ma większej władzy nad ciałem niż umysł.

Jestem jednym z najbardziej dumnych ludzi, którzy kiedykolwiek się urodzili, ale pozwól, że powiem ci szczerze, nie chodzi o mnie, ale o moich przodków. Im bardziej studiowałem przeszłość, im bardziej spoglądałem wstecz, tym więcej tej dumy do mnie przychodziło, i dało mi to siłę i odwagę przekonania, podniosło mnie z prochu ziemi i sprawiło, że zacząłem realizować ten wielki plan, który nakreślili nasi wielcy przodkowie.

Tylko przez bycie świadomym, myśli zaczynają znikać. Nie ma potrzeby walczyć. Twoja świadomość wystarczy, aby je zniszczyć. A gdy umysł jest pusty, świątynia jest gotowa. A wewnątrz tej świątyni jedynym bogiem, którego warto postawić, jest cisza. Więc te trzy słowa musisz zapamiętać: relaksacja, bezmyślność, cisza. A jeśli te trzy słowa przestaną być dla ciebie słowami, a staną się doświadczeniami, twoje życie zostanie przemienione.

Ostateczne przebudzenie to przyjęcie ciemności w światło. Oznacza to przyjęcie naszej ludzkiej natury oraz naszej boskości. Zaczynamy od narodzin w naszej ludzkiej naturze, chodzimy we śnie przez długi czas, aż się budzimy i zaczynamy smakować naszą boskość. A potem chcemy w końcu się uwolnić. Widząc, że dopóki będziemy chwytać naszą boskość i odpychać naszą ludzką naturę, nie będziemy wolni. Jeśli chcesz być wolny, nie możesz niczego odpychać. Musisz objąć wszystko. Wszystko to Bóg.

Umysł to tylko zbiór myśli i myśliciel, który je myśli. Myśliciel to myśl „Ja”, pierwotna myśl, która wstaje z Jaźni przed wszystkimi innymi, która utożsamia się z innymi myślami i mówi: „Jestem tym ciałem”. Kiedy zniszczysz wszystkie myśli oprócz samego myśliciela przez nieustanne badanie lub odmawianie im uwagi, myśl „Ja” zstępuje do Serca i oddaje się, zostawiając po sobie jedynie świadomość świadomości.

Ból świata spali i złamie nasze serca, ponieważ nie możemy już ich trzymać zamkniętych. Widzieliśmy już za dużo. W mniejszym lub większym stopniu poddaliśmy się służbie i jesteśmy gotowi zapłacić cenę współczucia. Ale z tym przychodzi radość z jednego, troskliwego czynu. Z tym przychodzi honor uczestniczenia w hojnej procesie, w którym codziennie wstajemy i robimy, co możemy. Z tym przychodzi prosta, pojedyncza łaska bycia instrumentem Miłości, w jakiejkolwiek formie, do jakiegokolwiek celu.

Pierwsza część wersetu mówi: ittham prakalpite dehe: „w tym ciele, które zostało zaplanowane przed narodzinami przez ciebie”, zaplanowane przez twoją własną karmę. Jiva vasati sarvagah: „jednostka, która jest godna, zdolna, do pójścia wszędzie.” Po rozważeniu tych słów, czy powinniśmy wątpić w naszą sytuację w życiu? Planujemy nasze życie przed narodzinami, a także nasze ciała, nasze środowiska, nasze sytuacje i okoliczności. Dlatego powinniśmy zaakceptować naszą sytuację i łaskawie przejąć nasze odpowiedzialności.

Chrystus pozostaje najważniejszy w twoim życiu tylko wtedy, gdy zajmuje pierwsze miejsce w twoim umyśle i sercu. Dlatego musisz nieustannie jednoczyć się z Nim w modlitwie... Bez modlitwy nie ma radości, nadziei ani pokoju. Modlitwa jest tym, co utrzymuje nas w kontakcie z Chrystusem.