Otwórz swoje serce pełne smutku przed Panem. Płacz i szczerze módl się: "O Panie, przyciągnij mnie do siebie; daj mi pokój serca." Robiąc to nieustannie, stopniowo osiągniesz pokój serca.

Służba jest najpiękniejszym wyrazem serca.

Twoje ciało jest ode mnie daleko, ale jest okno otwarte z mojego serca do twojego.

Utknąć w szczególnym ciele, umyśle i osobowości to ignorancja. Aby cofnąć się z szczególnego ciała, umysłu i osobowości w tło świadomości, jest oświeceniem.

Przez moją miłość do ciebie, chcę wyrazić moją miłość do całego kosmosu, całej ludzkości i wszystkich istot. Żyjąc z tobą, chcę nauczyć się kochać wszystkich i wszystkie gatunki. Jeśli uda mi się kochać ciebie, będę w stanie kochać wszystkich i wszystkie gatunki na Ziemi... To jest prawdziwa wiadomość o miłości.

Duchowość nie jest jakimś zewnętrznym celem, który trzeba osiągnąć, ale częścią boskiego jądra każdego z nas, które musimy ujawnić.

Zaufaj Panu z całego serca i nie polegaj na swoim rozumie. — Przysłów 3:5

W swojej kokonie czasami krzyczysz skargi, takie jak: "Zostaw mnie w spokoju!" "Odwal się!" "Chcę być tym, kim jestem!"... Co wynika z walki z twoim otoczeniem... Możesz podnieść głowę i tylko na chwilę zajrzeć z kokonu... Otoczenie jest przyjazne. Nazywa się to "Planeta Ziemia".

Musimy nadal być otwarci w obliczu wielkiego oporu. Nikt nie zachęca nas do otwartości, ale musimy nadal zrzucać warstwy serca.

Zbyt często ludzie myślą, że rozwiązanie problemów świata polega na zdobywaniu ziemi, a nie na dotykaniu ziemi, dotykaniu gruntu.

Prawdziwe przebaczenie i miłość pojawiają się naturalnie, bez wysiłku, z ciszy serca, które zostało całkowicie otwarte.

Jeśli chcesz grzeszyć, grzesz całym sercem i otwarcie. Grzechy również mają swoje lekcje do przekazania szczeremu grzesznikowi, tak jak cnoty szczeremu świętemu. To pomieszanie tych dwóch rzeczy jest tak katastrofalne. Nic nie blokuje cię tak skutecznie jak kompromis, ponieważ on pokazuje brak szczerości, bez której nic nie można zrobić.

Jeśli twoja kreatywność pochodzi z twojej ciszy, z twojego Zenu, z twoich medytacji, wtedy jest autentyczna, oryginalna. Jeśli pochodzi tylko jako zajęcie, ponieważ czujesz się zagubiony i nie ma nic do zrobienia – długa przerwa, więc zaczynasz coś robić... To nie wychodzi z twojej ciszy, to wychodzi z twojego szalonego umysłu.

Porzuć wszelkie formy papugowania. Zacznij praktykować to, co naprawdę uważasz za prawdziwe i sprawiedliwe. Nie rób pokazów swojej wiary i przekonań. Nie musisz rezygnować ze swojej religii, ale z porzucenia samej łuski rytuałów i ceremonii. Aby dotrzeć do fundamentalnego jądra Prawdy leżącego u podstaw wszystkich religii, wyjdź poza religię.

Choć narodziny i śmierć to naturalne zjawiska, to śmierć bliskiej osoby jest bolesna. Musisz jednak rozważyć to: to, co się wydarzyło, nie może być cofnięte. W związku z tym należy myśleć o obowiązku wobec zmarłej duszy, aby mogła spoczywać w pokoju. Jeśli pozwolisz sobie na zakłócenia, to zmarła dusza nie zazna spokoju.

Szachy niosą głęboką mądrość ludzi. To prawdziwe odzwierciedlenie życia, odbicie ludzkiego losu, które ukazuje nam ziemską drogę cierpienia w ciemności i wiecznym braku czasu. Tak jak w szachach, napotykamy różne pułapki, błędy, rozstrzygnięcia, ofiary, królów, królowe, podwójne pionki i niezwykłe posunięcia, gdy sami jesteśmy na planszy.

Nawet jeśli istota nie jest całkowicie oczyszczona, różne inspiracje i moce mogą zstępować z góry, ale może to prowadzić do poważnych błędów. Inspiracje z góry mieszające się z zanieczyszczeniami z dołu mogą się wymieszać, a sadhak bierze to za absolutny rozkaz. Wielu sadhaków w ten sposób wpadło w niebezpieczeństwo. Dlatego szczególnie należy kłaść nacisk na oczyszczanie istoty.

Pomóż ludziom medytować, ponieważ nie ma nic bardziej kreatywnego niż medytacja. Każda sztuka i każda kreatywność może zostać ogromnie wzmocniona przez medytację. Jeśli ktoś jest malarzem i zaczyna medytować, jego malarstwo nagle wzrośnie, stanie się głębokie - ponieważ cokolwiek malujesz, odzwierciedla twój umysł. Jeśli umysł staje się głębszy, twoje malarstwo stanie się głębsze. Malujesz swój umysł. Co innego możesz malować? Malujesz siebie.

Jako buddysta postrzegam śmierć jako normalny proces, rzeczywistość, którą akceptuję, wiedząc, że nastąpi, dopóki będę żył w tym ziemskim istnieniu. Wiedząc, że nie mogę jej uniknąć, nie widzę sensu w martwieniu się o nią. Mam tendencję do postrzegania śmierci jako zmiany odzieży, gdy ta jest stara i zużyta, a nie jako ostateczny koniec. Niemniej jednak śmierć jest nieprzewidywalna: nie wiemy, kiedy ani jak nastąpi. Dlatego rozsądnie jest podjąć pewne środki ostrożności, zanim to nastąpi.

Wśród wszystkich cennych rzeczy tego świata, słowo jest najcenniejsze. W słowie można znaleźć światło, którego nie posiadają klejnoty i kamienie szlachetne; słowo może zawierać tyle życia, że potrafi uleczyć rany serca. Dlatego poezja, w której wyraża się dusza, jest tak żywa jak człowiek. Największą nagrodą, jaką Bóg obdarza człowieka, jest elokwencja i poezja. To nie jest przesada, ponieważ to dar poety, który w czasie kulminuje darem proroctwa.

Tylko przez magnetyzowanie swojego kręgosłupa możesz zmienić swoją siłę życiową w promienną, wszechosiągającą boską siłę, która przyspiesza regenerację i odmłodzenie umysłowe, fizyczne i intelektualne. Nie musisz iść do astrologa ani palmisty. Dzięki praktyce Kriya jogi każda czakra jest oczyszczana, co daje ci rozwój całościowy. Każda czakra ma niewidzialny odpowiednik w każdej części ciała, a jeśli będziesz praktykować codziennie i szczerze, osiągniesz szybki rozwój duchowy.

Czystość, niekrzywdzenie, przebaczenie nawet największemu wrogowi, prawda, wiara w Pana, to wszystko różne Writti. Nie bój się, jeśli nie jesteś doskonały we wszystkich z nich; pracuj, one przyjdą. Ten, kto porzucił wszelkie przywiązanie, wszelki strach i gniew, kto całym sercem oddał się Panu, kto schronił się w Panu, którego serce zostało oczyszczone, z jakąkolwiek prośbą zwróci się do Pana, On mu to da. Dlatego czcij Go przez wiedzę, miłość lub wyrzeczenie.

Poszerz swoje zwiędłe serce, spraw, by interesy innych stały się twoimi i służ im, jak tylko możesz, przez współczucie, życzliwość, prezenty i tym podobne. Tak długo jak człowiek cieszy się rzeczami tego świata i ma potrzeby oraz pragnienia, konieczne jest zaspokajanie potrzeb innych ludzi. W przeciwnym razie nie można go nazwać człowiekiem. Kiedy masz okazję, dawaj ubogim, karm głodnych, pielęgnuj chorych - pełnij służbę jako religijny obowiązek i zrozumiesz poprzez bezpośrednie postrzeganie, że osoba obsługiwana, ta, która służy, oraz akt służby różnią się tylko w wyglądzie.