Czy zdajesz sobie sprawę, że Jezus jest tam w tabernakulum specjalnie dla ciebie – tylko dla ciebie? On pali się pragnieniem, by przyjść do twojego serca… nie słuchaj demona, śmiej się z niego, idź bez lęku, by przyjąć Jezusa pokoju i miłości.

Wszystko, czego Bóg pragnie od człowieka, to spokojne serce.

Człowiek ma tyle skór w sobie, które pokrywają głębiny serca. Wiemy tyle rzeczy, ale nie znamy siebie! Dlaczego, trzydzieści lub czterdzieści skór, grubszych i twardszych niż skóra wołu czy niedźwiedzia, pokrywa duszę. Wejdź w swoją własną ziemię i ucz się poznawać siebie tam.

Jeśli weźmiemy schronienie w lotosowych stopach duchowego mistrza, możemy stać się wolni od iluzji, strachu i cierpienia. Jeśli szczerze poprosimy o jego łaskę bez żadnej zdrady, wtedy duchowy mistrz udzieli nam wszelkiej pomyślności.

Każde postrzeganie może połączyć nas z rzeczywistością, właściwie i w pełni. To, co widzimy, nie musi być szczególnie ładne; możemy docenić wszystko, co istnieje. W każdej rzeczy istnieje jakiś zasada magii, jakaś żywa jakość. Coś żywego, coś realnego, dzieje się w każdej rzeczy.

Jesteśmy tak bardzo ofiarami abstrahowania, że Ziemia płonąca prawie nie budzi nas do przejścia przez pokój i spojrzenia na termostat.

To, co Go obraża i rani Jego Serce, to brak zaufania... Twoje serce zostało stworzone, by kochać Jezusa, kochać Go namiętnie... Mamy tylko krótkie chwile naszego życia, by kochać Jezusa!

Miej wielką miłość do tych, którzy cię sprzeciwiają i nie kochają cię, bo w ten sposób miłość rodzi się w sercu, które nie ma miłości.

Bóg nie działa w sercach wszystkich ludzi w ten sam sposób, ale zgodnie z przygotowaniem i wrażliwością, którą znajduje w każdym z nich.

Nie masz pojęcia, jak trudno było mi znaleźć prezent, który mógłbym ci przynieść. Nic nie wydawało się odpowiednie. Po co przynosić złoto do kopalni złota lub wodę do oceanu? Wszystko, co wymyśliłem, było jak zabieranie przypraw do Orientu. Nie ma sensu dawać ci mojego serca i mojej duszy, bo już je masz. Więc przyniosłem ci lustro. Spójrz na siebie i pamiętaj o mnie.

Sztuka naprawdę ma swoje źródło w transcendencji, w niematerialnym polu czystej świadomości, które jest niezmiennym, nieśmiertelnym polem wszystkich możliwości... Kiedy świadomość artysty jest w harmonii z tym centrum nieskończonej kreatywności, jego dzieło sztuki oddycha pełnią życia, karmi twórcę, artystę, i inspiruje jego podziwiających falami błogości.

Jednak, jak zauważył Douglas E Harding, mamy tendencję do myślenia o tej planecie jako o kamieniu pełnym życia, co jest równie absurdalne, jak myślenie o ludzkim ciele jako o szkieletowej komórce. Z pewnością wszystkie formy życia, w tym człowiek, muszą być rozumiane jako "symptomy" ziemi, układu słonecznego i galaktyki, w takim przypadku nie możemy uciec od wniosku, że galaktyka jest inteligentna.

Pamiętaj, inteligencja nie jest częścią umysłu. Intelekt jest, ale inteligencja nie; dlatego intelektualista jest pełen umysłu, ale w życiu zachowuje się bardzo nieinteligentnie. Ma pewną ekspertyzę, jest intelektualnie wykształcony do wykonywania określonego zadania, jego umysł działa jak komputer. Ale życie nie jest jednolinijne, nie możesz wyczerpać go w jednej ekspertyzie; jest wielowymiarowe.

Kiedy twój umysł jest cichy, wchodzisz w przepływ miłości i po prostu płyniesz z chwili na chwilę tak naturalnie jak oddychanie. Cokolwiek się pojawi, obejmuję to miłością w tej chwili. To moja praktyka polerowania lustra, aby odzwierciedlało miłość. W tej chwili jest tylko świadomość i miłość. Jeśli ktoś zapyta mnie, jak dostać się do swojego serca, daję im tę praktykę: Jestem Miłością Świadomą.

Oto prawdziwy człowiek, który dzisiaj poświęca się służbie całemu rodzajowi ludzkiemu. Wielkie Istnienie mówi: Błogosławiony i szczęśliwy jest ten, kto powstaje, by promować najlepsze interesy narodów i plemion ziemi. Niech nie chlubi się ten, kto kocha swój własny kraj, lecz raczej ten, kto kocha cały świat. Ziemia to tylko jeden kraj, a ludzkość jego obywatelami.

Kiedy umysł jest cichy, poznajemy siebie jako czystego świadka. Wycofujemy się z doświadczenia i jego doświadczającego oraz stajemy w czystej świadomości, która jest pomiędzy a poza tymi dwoma. Osobowość, oparta na identyfikacji ze sobą, na wyobrażeniu sobie, że jest czymś: "jestem tym, jestem tamtym", trwa, ale tylko jako część obiektywnego świata. Jej identyfikacja z świadkiem pęka.

Używaj swojego umysłu. Pamiętaj. Obserwuj. Nie różnisz się od innych. Większość ich doświadczeń jest ważna również dla ciebie. Myśl jasno i głęboko, zagłęb się w strukturę swoich pragnień i ich konsekwencje. Są one bardzo ważną częścią twojej psychicznej i emocjonalnej struktury i silnie wpływają na twoje działania. Pamiętaj, nie możesz porzucić tego, czego nie znasz. Aby wyjść poza siebie, musisz poznać siebie.

Wiedz, że trudności, które prowadzą do zamieszania w pytaniu, jaki jest cel Wszechświata lub którejkolwiek z jego części, wynikają z dwóch powodów: po pierwsze, człowiek ma błędne wyobrażenie o sobie i wierzy, że cały świat istnieje tylko dla niego; po drugie, jest nieświadomy zarówno natury świata podksiężycowego, jak i zamiaru Stwórcy, aby nadać istnienie wszystkim istotom, których istnienie jest możliwe, ponieważ istnienie jest niewątpliwie dobre.

Jeden Duch życia otrzymuje różne imiona, święte imiona. Łatwiej rozpoznajemy Ducha życia po konkretnym imieniu, do którego jesteśmy przyzwyczajeni. Do tego momentu mamy rację, ale błąd, który popełniamy, i to ze stratą dla nas, polega na ignorowaniu lub zaprzeczaniu tej samej prawdzie, ponieważ jest nam dana w innej formie i pod innym imieniem. Ograniczamy ją. Mówimy, że prawda istniała tylko w tym okresie, kiedy na świat przyszli pewni nauczyciele, i że potem się skończyła.

Wydaje się, że specjalną cechą ludzi jest to, że reflektują: myślą o myśleniu i wiedzą, że wiedzą. To, jak inne systemy sprzężenia zwrotnego, może prowadzić do błędnych kół i zamieszania, jeśli nie jest odpowiednio zarządzane, ale samoświadomość sprawia, że ludzkie doświadczenie staje się rezonujące. Przekazuje to jednoczesne "echo" wszystkiego, co myślimy i czujemy, jak pudło skrzypiec rezonuje dźwiękiem strun. Dodaje głębi i objętości temu, co w przeciwnym razie byłoby płytkie i płaskie.

Człowiek, który jest życzliwy i praktykuje sprawiedliwość, który pozostaje bierny wobec spraw świata, który uważa wszystkie stworzenia na ziemi za swoje własne ja, osiąga Nieśmiertelną Istotę; prawdziwy Bóg jest zawsze z nim.

Zwykle, gdy ktoś wierzy w określoną religię, jego postawa staje się coraz bardziej ostrym kątem skierowanym na zewnątrz. W naszym sposobie kąt zawsze jest skierowany ku nam.

Kryszna został poczęty w łonie Devaki w tajemniczy sposób, jak słońce zachodzące na zachodzie przekazuje swoje promienie wschodzącemu księżycowi na wschodzie.