Przywiązanie i awersja są główną przyczyną karmy, a karma pochodzi z zarozumiałości. Karma jest główną przyczyną narodzin i śmierci, a te są uważane za źródło cierpienia. Nikt nie może uciec przed skutkami swojej przeszłej karmy.

Największy strach zwykłego człowieka to śmierć, z jej brutalnym narzuceniem przerywającym przypadkowe plany i najdroższe przywiązania, wprowadzając nieznaną i niechcianą zmianę. Jogi jest zwycięzcą smutku związanego ze śmiercią. Poprzez kontrolę umysłu i siły życiowej oraz rozwój mądrości, zaprzyjaźnia się ze zmianą świadomości zwaną śmiercią - staje się zaznajomiony z stanem wewnętrznego spokoju i oderwania od identyfikacji ze śmiertelnym ciałem.

Jak uwolnić się od przywiązania do rzeczy? Nawet nie próbuj. To niemożliwe. Przywiązanie do rzeczy zanika samoistnie, kiedy już nie szukasz siebie w nich.

Myślenie o przedmiotach tworzy w człowieku przywiązanie do nich. Z przywiązania rodzi się tęsknota, a z tęsknoty wzrasta gniew.

Przywiązanie i awersja są główną przyczyną karmy, a karma tworzy niewolę świata materialnego.

Kiedy zmysły są dobrze kontrolowane i wycofane z kontaktu z obiektami świata, wówczas percepcje zmysłowe nie tworzą już obrazów w umyśle. Umysł jest wtedy trenowany w skupieniu. Kiedy umysł już nie przywołuje wzorców myślowych z nieświadomości, zrównoważony stan umysłu prowadzi do wyższego stanu świadomości. Doskonały stan spokoju ustanowiony w sattwie jest najwyższym stanem oświecenia. Praktyka medytacji i nieprzywiązania to dwie główne zasady. Bardzo silne przekonanie jest niezbędne do ustanowienia określonej filozofii życia.

Porzuć pomysł, że przywiązanie i miłość to jedno. To są wrogowie. To przywiązanie niszczy całą miłość.

To, co ratuje człowieka przed umysłem (niespokojnym oddechem), czyli manasa, nazywa się Mantrą; to, co ratuje przed przywiązaniem do ciała, nazywa się Tantrą.

Współczucie, które odczuwamy na co dzień, jest stronnicze i zmieszane z przywiązaniem. Prawdziwe współczucie płynie w stronę wszystkich istot żywych, szczególnie twoich wrogów. Jeśli spróbuję rozwinąć współczucie do mojego wroga, może to nie przynieść mu bezpośrednich korzyści, może on nawet nie być tego świadomy. Ale natychmiast przyniesie mi korzyści, uspokajając mój umysł. Z drugiej strony, jeśli będę rozmyślać o tym, jak okropne wszystko jest, natychmiast stracę spokój umysłu.

Nie rezygnujesz z intencji i nie rezygnujesz z pragnienia. Rezygnujesz z przywiązania do wyników.

Wszystkie pragnienia to umysł szukający zbawienia lub spełnienia w rzeczach zewnętrznych i w przyszłości, jako substytutu radości Bycia. Dopóki jestem moim umysłem, jestem tymi pragnieniami, tymi potrzebami, pragnieniami, przywiązaniami i awersjami, a poza nimi nie ma "ja", oprócz czystej możliwości, niezrealizowanego potencjału, nasiona, które jeszcze nie wykiełkowało.

Wolny od przywiązań do przeszłości i obaw o przyszłość, dziecko wyraża siebie w pełni.

Zazdrość jest złem, które rośnie w łonie ego i jest karmione przez egoizm i przywiązanie.

Jej serce jest pełne radości z miłości, ponieważ w Panu jej umysł uspokaja się. Zrezygnowała z każdego egoistycznego przywiązania i czerpie trwałą radość i siłę z Tego, który jest w niej. Nie żyje dla siebie, ale aby służyć Panu Miłości we wszystkim, i przepływa przez morze życia, z radością stawiając czoła jego burzliwym falom.

Ciągła uwaga pojawi się tylko po długiej praktyce. Jeśli będziesz naprawdę czujny, każda myśl zniknie w chwili jej pojawienia się. Aby jednak osiągnąć ten poziom rozdzielenia, musisz nie mieć żadnych przywiązań. Jeśli masz najmniejsze zainteresowanie jakąś konkretną myślą, umknie ona twojej uwadze, połączy się z innymi myślami i zawładnie twoim umysłem na kilka sekund. Będzie to łatwiejsze, jeśli jesteś przyzwyczajony do reagowania emocjonalnie na daną myśl.

Jeśli uda nam się porzucić przywiązanie do naszych ról jako pomocników, może nasi klienci porzucą przywiązanie do swoich ról jako pacjentów i spotkamy się jako towarzysze dusz na tej niezwykłej podróży. Możemy wypełniać obowiązki naszych ról, nie będąc uwięzionymi w nadmiernej identyfikacji z nimi.

Jeśli możemy porzucić przywiązanie do naszych ról pomocników, być może nasi klienci porzucą przywiązanie do swoich ról pacjentów.

Ten, kto jest wolny od przywiązań, jest naprawdę wolny.

Jeśli naprawdę chcesz cieszyć się życiem i być szczęśliwy, naucz się praktykować i rozumieć filozofię braku przywiązania.

Jak złoto oczyszczone w piecu traci swoje zanieczyszczenia i osiąga swoją prawdziwą naturę, tak umysł pozbywa się zanieczyszczeń przypisanych do złudzeń, przywiązań i czystości przez medytację i osiąga Rzeczywistość.

Porzuć swoje przywiązanie do tego, co znane, wkrocz w nieznane, a wkroczysz w pole wszelkich możliwości.

Natura umysłu polega na interpretowaniu rzeczy nieistotnych jako istotnych. Umysł tworzy sztuczne potrzeby, wierząc, że nie może żyć bez nich. W ten sposób nosimy wielki ciężar przywiązań przez całe nasze życie. Przywiązanie samo w sobie jest wielkim ciężarem dla naszych umysłów. Może nigdy nie zrozumiemy rozmiaru tego ciężaru, dopóki nie uwolnimy się od niego. Ale jeśli znajdziemy radość w sobie, będziemy mogli prowadzić proste życie, wolne od niekończących się komplikacji.

Gdy umysł jest uwolniony od swoich trosk, staje się cichy. Jeśli nie zakłócisz tej ciszy i pozostaniesz w niej, odkryjesz, że jest ona nasycona światłem i miłością, których nigdy wcześniej nie znałeś; a jednak od razu rozpoznajesz to jako swoją własną naturę. Kiedy przejdziesz przez to doświadczenie, nigdy już nie będziesz tym samym człowiekiem; nieposkromiony umysł może zakłócić jego spokój i zniszczyć wizję, ale na pewno powróci, pod warunkiem, że wysiłek będzie kontynuowany; aż nadejdzie dzień, gdy wszystkie więzy zostaną zerwane, iluzje i przywiązania znikną, a życie stanie się całkowicie skoncentrowane na teraźniejszości.