Chrystus nie ma teraz ciała oprócz mojego. On modli się we mnie, działa we mnie, patrzy przez moje oczy, mówi przez moje słowa, działa przez moje ręce, chodzi moimi stopami i kocha moim sercem.

Kiedy nie odżywiamy się świeżym, zdrowym jedzeniem, nie zapewniamy sobie spokojnego snu, regularnych ćwiczeń, codziennej duchowej praktyki, takiej jak medytacja czy pisanie w dzienniku, oraz innych nawyków uzdrawiających ciało i umysł, nieuchronnie poczujemy się zmęczeni, niezrównoważeni, drażliwi, a czasem nawet przygnębieni.

To przez ustawienie ciała odkryłem ustawienie mojego umysłu, jaźni i inteligencji.

Nasze ciało ma tę wadę, że im bardziej jest otoczone opieką i wygodami, tym więcej potrzeb i pragnień odkrywa.

W sobie samym leży cały świat, a jeśli wiesz, jak patrzeć i uczyć się, drzwi są tam, a klucz jest w twoich rękach. Nikt na ziemi nie może dać ci ani klucza, ani drzwi, które otworzą, poza tobą.

Istnieją dwa aspekty indywidualnej harmonii: harmonia między ciałem a duszą oraz harmonia między ludźmi. Cała tragedia na świecie, zarówno u jednostki, jak i w zbiorowisku, wynika z braku harmonii. A harmonię najlepiej osiąga się przez tworzenie harmonii w własnym życiu.

Mieć ciało oznacza cierpienie. Czy ktoś z ciałem zna pokój? Ci, którzy to rozumieją, odłączają się od wszystkiego, co istnieje, i przestają wyobrażać lub szukać czegokolwiek. Sutry mówią: „Szukać to cierpieć. Szukać niczego to błogość.” Kiedy nie szukasz niczego, jesteś na Drodze.

Twój umysł to twój sługa, twoje ciało to twój pojazd, a twoja dusza to twój dom.

W każdej chwili masz tylko jeden prawdziwy wybór: być świadomym Jaźni lub identyfikować się z ciałem i umysłem.

Wszyscy kochają coś bardziej, jeśli kosztowało ich to trudności: na przykład ci, którzy zarobili pieniądze, kochają je bardziej niż ci, którzy je odziedziczyli.

Droga do wolności wiedzie przez służbę innym. Droga do szczęścia prowadzi przez medytację i bycie w harmonii z Bogiem... złam bariery ego, porzuć egoizm, uwolnij się od świadomości ciała, zapomnij o sobie, pozbądź się tego więzienia wcieleń, rozpuść swoje serce we wszystkim, stań się jednością z tworzeniem.

Pozwoliliśmy, aby myślenie mózgu rozwinęło się i zdominowało nasze życie. W rezultacie jesteśmy w stanie wojny z samymi sobą. Mózg pragnie rzeczy, których ciało nie chce, a ciało pragnie rzeczy, których mózg nie pozwala; mózg daje wskazówki, których ciało nie będzie przestrzegać, a ciało daje impulsy, które mózg nie może.

Powiedziałbym, że impulsem mojego życia było początkowo dążenie do wolności, a potem uświadomienie sobie, że moja wolność nie jest niezależna od innych. Następnie dochodzę do tego kręgu, w którym pracuję nad sobą jako dar dla innych ludzi, aby nie tworzyć więcej cierpienia. Pomagam ludziom jako praca nad sobą, a pracuję nad sobą, aby pomóc innym.

Uczucie przybliży cię do prawdy o tym, kim jesteś, bardziej niż myślenie. Nie mogę ci powiedzieć nic, czego głęboko w sobie już nie wiesz. Kiedy osiągniesz pewien etap wewnętrznej więzi, rozpoznasz prawdę, kiedy ją usłyszysz. Jeśli jeszcze nie osiągnąłeś tego etapu, praktyka świadomości ciała przyniesie głębię, która jest niezbędna.

Ani to ciało, ani dusza, Ani te przemijające obrazy, Ani pojęcia i myśli, obrazy mentalne, Ani uczucia, ani labirynt psychiki. Kto więc jestem? Świadomość bez początku, Nie narodzona w czasie, ani poczęta tutaj na ziemi. Jestem tym, co było, jest i będzie, Klejnotem w koronie Boskiego Ja, Gwiazdą w firmamencie Świetlnego Jednego.

Każda komórka w naszym ciele ma zdolność pomieszczenia nieskończoności. Skorzystajmy z pełnego potencjału, który natura nam dała, potencjału, aby pomieścić nieskończoność w każdej komórce ciała. Aby to osiągnąć, musimy regularnie praktykować medytację. Wówczas nasza fizjologia ulega zmianie, a każda komórka ciała jest wypełniona praną - siłą życia. W miarę jak poziom prany w ciele wzrasta, wzbieramy radością.

Cierpimy z powodu halucynacji, z fałszywego i zniekształconego odczucia własnego istnienia jako żywych organizmów. Większość z nas ma wrażenie, że "ja sam" to oddzielne centrum uczucia i działania, żyjące wewnątrz i ograniczone przez ciało fizyczne - centrum, które "konfrontuje" się z "zewnętrznym" światem ludzi i rzeczy, nawiązując kontakt przez zmysły z wszechświatem zarówno obcym, jak i dziwnym.

Wyzwanie jogi polega na przekraczaniu naszych granic - w rozsądnych granicach. Nieustannie rozszerzamy ramy umysłu, używając płótna ciała. To tak, jakbyś rozciągał płótno i tworzył większą powierzchnię do malowania. Musimy jednak szanować obecną formę naszego ciała. Jeśli pociągniesz za dużo na raz, rozerwiemy płótno. Jeśli dzisiejsza praktyka zaszkodzi praktyce jutra, to nie jest poprawna praktyka.

Odbicie, prawda życia, które świeci w cielesnych komórkach z duszy, jest jedyną przyczyną przywiązania człowieka do jego ciała; oczywiście nie składałby hołdu z troską kawałkowi gliny. Człowiek błędnie identyfikuje się z formą fizyczną, ponieważ życie, które płynie z duszy, przekazywane jest wdechem w ciało z taką intensywną mocą, że człowiek myli skutek z przyczyną i bałwochwalczo wyobraża sobie, że ciało ma życie samo w sobie.

Prana, która mieszka w tym ciele, opuściła je. Nigdy nie znałeś prawdziwej tożsamości tej osoby. Nie wiedziałeś o tym, gdy była tutaj, a teraz też nie wiesz, kim naprawdę była. Powiedz mi, kto tak naprawdę umarł? To, co wydaje się, że zniknęło, w rzeczywistości jest wiecznie obecne. Nie smuć się. Raczej powinieneś opłakiwać siebie, ponieważ nie rozpoznajesz tego, co prawdziwe, i płaczesz za tym, co nieprawdziwe. Bądź wolny od zmartwień i emocji dotyczących dalszej podróży tej duszy.

Mistrz Krija Jogi pokonuje śmierć, wyprowadzając duszę poza identyfikację z ciałem fizycznym, świadomie i według woli; a potem powraca do świadomości śmiertelnej formy. W tym procesie doświadcza ciała jako jedynie materialnego miejsca zamieszkania duszy. Może w nim pozostać tak długo, jak chce; a po tym, jak to ciało spełni swoją użyteczność, może je opuścić według woli, nie doświadczając bólu fizycznego ani psychicznego z powodu przywiązania, i wejść do swojego wszechobecnego domu w Bogu.

Nie porównuj swojej drogi z drogą innych. Twoja droga jest unikalna dla ciebie.

Niemożliwe jest dążenie do szczęścia. Nikt nigdy tego nie robił. Trzeba na nie czekać. I to wcale nie jest prawo. Żaden sąd nie może zmusić cię do bycia szczęśliwym ani zmusić szczęścia, by było z tobą. Żadne przemoc rządu nie jest w stanie uczynić cię szczęśliwym. Żadna siła nie może uczynić cię szczęśliwym.