Pragnienie to ognisko, które płonie z większą furia, domagając się więcej paliwa.

Dopóki "ja" istnieje, miłość nie może istnieć. Wszystko, co nazywamy miłością, to tylko pragnienie, tęsknota, pasja i przywiązanie; dopóki ego istnieje, wszystkie te rzeczy związują nas.

Dwukrotnie narodzony (brahmin) osiąga spełnienie wszystkich pragnień dzięki Wiedzy o sobie, a nie innymi środkami.

Pragnienie pojawia się w umyśle. Zostaje zaspokojone, a natychmiast pojawia się następne. W przerwie, która oddziela dwa pragnienia, panuje doskonały spokój w umyśle. W tym momencie umysł jest wolny od wszelkich myśli, miłości i nienawiści. Pełny pokój panuje równocześnie między dwiema falami umysłowymi.

Pragnienie lub chęć pojawia się, gdy nie jesteś szczęśliwy. Widziałeś to? Kiedy jesteś bardzo szczęśliwy, wtedy pojawia się zadowolenie. Zadowolenie oznacza brak pragnień.

Zwykła miłość jest egoistyczna, mrocznie zakorzeniona w pragnieniach i satysfakcjach. Boska miłość jest bezwarunkowa, bez granic, niezmienna. Przepływ ludzkiego serca znika na zawsze przy przeszywającym dotyku czystej miłości.

Jeśli wyobrażasz sobie siebie jako oddzielnego od świata, świat wyda się oddzielony od ciebie i doświadczysz pragnienia i strachu. Ja nie widzę świata jako oddzielonego od mnie, dlatego nie ma niczego, czego bym pragnął lub się bał.

Kiedy mówię "Jestem", nie mam na myśli oddzielnego bytu z ciałem jako jego jądrem, mam na myśli totalność istnienia, ocean świadomości, cały wszechświat wszystkich znanych rzeczy. Nie mam niczego do pragnienia, ponieważ jestem kompletny na zawsze.

Nie bój się niczego. Nie nienawidź nikogo, daj miłość wszystkim, czuj miłość Boga, dostrzegaj Jego obecność w każdym, i miej tylko jedno pragnienie - Jego stałą obecność w świątyni swojej świadomości - to jest sposób na życie w tym świecie.

Porzuć wszelkie pragnienie rozkoszy na ziemi lub w niebie. Kontroluj organy zmysłów i kontroluj umysł. Znosić wszelkie nieszczęście, nie wiedząc nawet, że jesteś nieszczęśliwy. Myśl tylko o duchowej wolności.

Jeśli Bóg wydaje się powolny w odpowiedzi, to dlatego, że przygotowuje dla nas lepszy dar. On nas nie odmówi. Bóg wstrzymuje to, do czego jeszcze nie jesteśmy gotowi. On pragnie, byś miał żywe pragnienie Jego największych darów. Wszystko to oznacza, módl się zawsze i nie trać odwagi.

Słowa nie mają języka, który mógłby wyrazić tajemnice miłości; a poza granicami wyrazu leży wykład pragnienia.

Nie pozwól, aby twoje "oko" zostało przyciągnięte przez fałszywe "latarnie morskie" - bogactwo, pozycję, sławę lub dobra materialne. Czuwaj nad swoją wolą i pragnieniami, bo to one są zepsutymi siłami, które mieszkają wewnątrz ciebie i uniemożliwiają ci życie w wolności.

... nasza naturalna Wola to mieć Boga, a Dobra Wola Boga to mieć nas; i nigdy nie przestaniemy pragnąć ani tęsknić, aż będziemy Go mieć w pełni radości: a wtedy już nie będziemy pragnąć.

Im więcej pragniemy rzeczy zbędnych, tym więcej napotykamy trudności; nasza siła i zasoby są wydawane na niepotrzebne rzeczy, a brakuje ich, gdy są potrzebne do tego, co jest niezbędne.

Doskonała mądrość ma cztery części: Mądrość, zasadę robienia rzeczy w sposób właściwy. Sprawiedliwość, zasadę robienia rzeczy równo zarówno w życiu publicznym, jak i prywatnym. Odwaga, zasadę nieuciekania przed niebezpieczeństwem, ale stawiania mu czoła. Umiarkowanie, zasadę ujarzmiania pragnień i życia w sposób umiarkowany.

Dusza, kiedy przyzwyczaja się do rzeczy zbędnych, nabywa silny nawyk pragnienia rzeczy, które nie są konieczne do zachowania jednostki ani gatunku. To pragnienie jest nieograniczone, podczas gdy to, co jest konieczne, jest nieliczne i ograniczone w pewnych granicach; to, co zbędne, jest bez końca.

Mistrzostwo polega nie tylko na uciszeniu umysłu, ale na skierowaniu go na dowolny punkt, który chcemy, na pozwoleniu mu być aktywnym tak bardzo, jak chcemy, na wykorzystaniu go do realizacji celu, na sprawieniu, by był cichy, gdy chcemy go uciszyć. Ten, kto to osiągnął, stworzył swoje niebo w sobie; nie musi czekać na niebo w zaświatach, bo stworzył je teraz w swoim własnym umyśle.

W końcu dochodzisz do punktu, w którym prawie wiesz wszystko. Jesteś bardzo mądry. Jesteś bardzo czysty... z wyjątkiem faktu, że mogłeś wpaść w ostatnią pułapkę... pragnienie poznania wszystkiego i jednoczesne bycie sobą, "znawcą". To jest niemożliwość. Ponieważ cała ograniczona wiedza nie równa się nieskończoności. Aby wykonać ostateczny krok, "znawca" musi odejść. To znaczy, możesz BYĆ wszystkim, ale nie możesz wiedzieć wszystkiego. Celem jest nie-dualistyczność - dopóki istnieje "znawca" i "znane", jesteś w dualizmie.

Tylko pragnienie to za mało.

Jeśli pragniesz być czysty, miej mocną wiarę i powoli postępuj w swoich praktykach oddania, nie tracąc energii na bezużyteczne dyskusje i spory na temat pism. W przeciwnym razie twój mały umysł będzie zamieszany.

Naucz się żyć bez troski o siebie. W tym celu musisz poznać swoje prawdziwe bycie jako niepokonane, bez lęku i zawsze zwycięskie. Gdy z pełną pewnością wiesz, że nic cię nie może zaniepokoić oprócz twojej własnej wyobraźni, przestajesz zwracać uwagę na swoje pragnienia i lęki, koncepcje i idee, i żyjesz tylko prawdą.

Wszystko, czego pragniesz, to być szczęśliwym. Wszystkie twoje pragnienia, niezależnie od tego, czym są, tęsknią za szczęściem. Zasadniczo życzysz sobie dobrze... pragnienie samo w sobie nie jest złe. To samo życie, pragnienie wzrostu w wiedzy i doświadczeniu. To wybory, które podejmujesz, są błędne. Wyobrażenie, że coś małego - jedzenie, seks, władza, sława - uczyni cię szczęśliwym, to oszukiwanie samego siebie. Tylko coś tak ogromnego i głębokiego jak twoje prawdziwe ja może uczynić cię naprawdę i trwale szczęśliwym.