Kochanek natury to ten, którego wewnętrzne i zewnętrzne zmysły nadal są ze sobą prawdziwie zharmonizowane; który zachował ducha dzieciństwa, nawet w erze męskości. Jego kontakt z niebem i ziemią staje się częścią jego codziennego pokarmu. W obecności natury dzika radość przepływa przez niego, mimo prawdziwych smutków.

Narodzi się nowa ludzkość, pełniejsza w koncepcji i bogatsza w doświadczenie oraz osiągnięcia we wszystkich dziedzinach. Radość życia będzie należała do każdego człowieka, miłość będzie dominować w społeczeństwie ludzkim, prawda i cnota będą panować na świecie, pokój na ziemi będzie trwały, a wszyscy będą żyć w spełnieniu pełni życia w Świadomości Boga.

Pokój jest najcenniejszym skarbem na ziemi. Jest największym skarbem we wszechświecie. Pokój jest najważniejszym i niezbędnym czynnikiem dla wszelkiego wzrostu i rozwoju. To w spokoju i ciszy nocy ziarno powoli kiełkuje spod ziemi. Pąk otwiera się w głębi najciszyjszych godzin. Tak samo w stanie pokoju i miłości ludzie ewoluują, rozwijają się w swojej unikalnej kulturze i budują doskonałą cywilizację.

Dusze ludzi, w drodze do życia na Ziemi, przechodzą przez pokój pełen świateł; każda bierze świecę - często tylko iskierkę - by prowadziła ją w ciemnym kraju tego świata. Jednak niektóre dusze, dzięki rzadkiemu szczęściu, zatrzymują się na dłużej – mają czas, by chwycić garść świec, które splatają w pochodnię. To oni są nosicielami pochodni ludzkości – poeci, wieszczki i święci, którzy prowadzą i podnoszą ród z ciemności ku światłu. To oni są prawodawcami i zbawcami, niosącymi światło, wskazującymi drogę i mówiącymi prawdę, a bez nich ludzkość zagubiłaby się w ciemności.

Fałszywe jest mówienie o realizacji. Co tu jest do zrealizowania? Prawda jest taka, jaka była zawsze. Nie tworzymy nic nowego ani nie osiągamy czegoś, czego wcześniej nie mieliśmy. Ilustracja podana w książkach jest taka. Kopiemy studnię i tworzymy wielką dziurę. Przestrzeń w studni nie została stworzona przez nas. Po prostu usunęliśmy ziemię, która wypełniała tę przestrzeń. Przestrzeń była tam wtedy i jest tam również teraz. Podobnie musimy po prostu wyrzucić wszystkie wiekowe sanskary [wrodzone tendencje], które są w nas. Gdy wszystkie zostaną porzucone, Jaźń zaświeci sama.

Tak, cywilizacja miłości jest możliwa; to nie jest utopia. Ale jest to możliwe tylko przez stałe i gotowe odniesienie do "Ojca, od którego pochodzi wszelkie ojcostwo i macierzyństwo na ziemi," od którego pochodzi każda ludzka rodzina.

Ziemia zniknęła spod moich stóp, uciekła od wszelkiej mojej ekstazy. Teraz, jak śpiewający stwór powietrza, czuję, jak róża wciąż się otwiera.

W rzeczywistości nie żyjemy na szczycie stałej ziemi, lecz na dnie oceanu powietrza.

Próby pomagają nam oderwać się od ziemi; sprawiają, że patrzymy wyżej niż na ten świat.

Bądź ogrodnikiem. Wykop rów. Pracuj. Odwróć ziemię do góry nogami. Szukaj głębi. Podlewaj rośliny na czas. Kontynuuj tę pracę. Spraw, aby słodkie strumienie płynęły, a szlachetne i obfite owoce wyrastały. Weź ten pokarm i napój i przekaż je Bogu jako swoje prawdziwe oddanie.

Śmierć nie jest zatarciem istnienia, ostateczną ucieczką od życia; śmierć nie jest też drzwiami do nieśmiertelności. Ten, kto uciekł od swego Ja w ziemskich radościach, nie odzyska go wśród ulotnych uroków astralnego świata. Tam jedynie gromadzi subtelniejsze percepcje i bardziej wrażliwe odpowiedzi na piękno i dobro, które są jednością. To na kowadle tej grubej ziemi człowiek walczący musi wykuć niezniszczalne złoto duchowej tożsamości.

Ziemię cieszą bohaterowie.

Ziemia jest podstawą życia. Spędzenie czasu na dotykaniu gleby, roślin czy drzew zharmonizuje twój system.

Miłość nie ma granic; jest największą siłą na ziemi.

Yin i yang, mężczyzna i kobieta, silny i słaby, sztywny i delikatny, niebo i ziemia, światło i ciemność, grzmot i błyskawica, zimno i ciepło, dobro i zło... współdziałanie przeciwnych zasad tworzy wszechświat.

Gdybyśmy mogli poczuć, co robimy Ziemi, natychmiast byśmy przestali.

Nie wiem, czy wszechświat, z jego niezliczonymi galaktykami, gwiazdami i planetami, ma głębsze znaczenie, czy nie, ale przynajmniej jest jasne, że my, ludzie, którzy żyjemy na tej ziemi, stoimy przed zadaniem uczynienia sobie szczęśliwego życia. Dlatego ważne jest, aby odkryć, co przyniesie największy stopień szczęścia.

Bóg przymykał oczy na czasy tej ignorancji, ale teraz mówi ludziom, że wszyscy wszędzie powinni się nawrócić. Ponieważ ustanowił dzień, w którym zamierza sądzić zamieszkałą ziemię w sprawiedliwości przez człowieka, którego wyznaczył, i dał wszystkim ludziom gwarancję, że wzbudził go z martwych.

Każdy naukowiec poprzez osobiste badania i badania dopełnia siebie i swoją ludzką naturę. ... Badania naukowe stanowią dla ciebie, tak jak dla wielu innych, drogę do osobistego spotkania z prawdą, a może także uprzywilejowane miejsce do spotkania z Bogiem, Stwórcą nieba i ziemi. Nauka świeci we wszystkim swoją wartością jako dobro zdolne motywować nasze istnienie, jako wielkie doświadczenie wolności dla prawdy, jako podstawową pracę służby. Poprzez badania każdy naukowiec rośnie jako człowiek i pomaga innym zrobić to samo.

Jeśli prawdą jest, że duch jest zaangażowany w materię, a pozorna natura jest tajemnym Bogiem, to manifestacja w boskim w sobie i realizacja Boga wewnątrz i na zewnątrz są najwyższym i najbardziej uzasadnionym celem, jaki człowiek może osiągnąć na ziemi.

Mózg nie tworzy świadomości, ale świadomość stworzyła mózg, najczęściej skomplikowaną fizyczną formę na Ziemi, do jej wyrażenia.

Kopiemy studnię i tworzymy ogromną dziurę. Przestrzeń w tej dziurze lub studni nie została stworzona przez nas. Po prostu usunęliśmy ziemię, która wypełniała tę przestrzeń. Przestrzeń była tam wtedy i jest tam również teraz.

Jedyną jasną rzeczą jest to, że to my, ludzie, jesteśmy jedynym gatunkiem, który ma moc zniszczenia Ziemi, jaką ją znamy. Ptaki nie mają takiej mocy, ani owady, ani żadne ssaki. Jednak jeśli mamy zdolność zniszczyć Ziemię, to także mamy zdolność ją chronić.