Właściwie, gdy twoje serce boli na widok cierpienia innych, budzi to prawdziwą duchową ekstazę. Dlaczego? Ponieważ zadowala to Krishnę, a my dzielimy się duchem miłości Krishny w nastroju służby.

Rób to, ponieważ jest to w twoim sercu. Nie dlatego, że chcesz coś w zamian. Spędzaj swój czas na poprawie siebie przez pisma innych ludzi, abyś zdobył łatwo to, nad czym inni ciężko pracowali.

Nie może być nienawiści w sercu tego, kto kocha Boga.

Czyste serce to nieskazitelne lustro, w którym odbijają się obrazy nieskończonego piękna.

Wolność nie pochodzi ze zmiany ani naprawiania tego świata, ale z postrzegania go takim, jakim jest, i otwierania serca w jego środku.

Serce jest instrumentem z tysiącem strun, które mogą być nastrojone tylko miłością.

Jedynym trwałym pięknem jest piękno serca.

Stworzył biednego dzikusa, nie mającego przewodnika, jak tylko naturalne prawo, i to do ich serc zniża się On. Są Jego dzikimi kwiatami, których prostota Go zachwyca.

Każde serce śpiewa piosenkę, niedokończoną, dopóki inne serce nie odpowie.

Bądź w spokoju i poznaj siebie jako Prawdę, której szukałeś. Bądź w spokoju i pozwól wrodzonej radości tej Prawdy pochłonąć twoją dramatyczną historię i zniszczyć ją w błogości spełnienia. Bądź w spokoju i pozwól, aby twoje życie było żyte przez cel, do którego zostałeś stworzony. Bądź w spokoju i przyjmij wrodzoną prawdę swojego serca.

Satsang jest - w ramach kultury masowej - jak małe grzyby tutaj i tam, a ktoś, może chrześcijanin, hindus i buddysta, spotykają się; to nie ma znaczenia, bo to są ścieżki. To są ścieżki do Jednego. Ale te satsangi to to, czego świat potrzebuje. I jak mówię - serce do serca - to jest to, czym jest satsang.

Smutek przygotowuje cię na radość. Z przemocą wypędza wszystko z twojego domu, aby nowa radość miała miejsce, by wejść. Strząsa żółte liście z gałęzi twojego serca, aby mogły wyrosnąć świeże, zielone liście. Wyrywa zgniłe korzenie, aby nowe korzenie, ukryte poniżej, miały miejsce do wzrostu. Cokolwiek smutek wyrzuci z twojego serca, o wiele lepsze rzeczy zajmą ich miejsce.

Wszystko jest łaską, wszystko jest bezpośrednim skutkiem miłości naszego Ojca – trudności, sprzeczności, upokorzenia, wszystkie nędze duszy, jej ciężary, jej potrzeby – wszystko, ponieważ przez nie uczy się pokory, zdaje sobie sprawę ze swojej słabości. Wszystko jest łaską, ponieważ wszystko jest darem Boga. Niezależnie od tego, jaki charakter ma życie lub jego nieoczekiwane wydarzenia - dla serca, które kocha, wszystko jest dobrze.

Uczucia, czy to współczucia, czy podrażnienia, powinny być witane, rozpoznawane i traktowane na równych prawach, ponieważ obie są nami. Mandarynka, którą jem, to ja. Musztardowe liście, które sadzę, to ja. Sadze je całym sercem i umysłem. Nic nie powinno być traktowane bardziej ostrożnie niż coś innego. W uważności, współczucie, podrażnienie, roślina musztardowa i imbryk są święte.

Dążyć do najwyższego dobra oznacza żyć dobrze, a żyć dobrze to nic innego jak kochać Boga całym sercem, całą duszą i całą myślą: dlatego oczywiste jest, że ta miłość musi być zachowana w całości i niepokonana, to jest umiar; nie powinna być pokonana przez trudności, to jest męstwo; nie powinna być podporządkowana niczemu innemu, to jest sprawiedliwość; musi rozróżniać rzeczy, aby nie zostać oszukanym przez fałszywość lub oszustwo, to jest roztropność.

Wiara i rozum są jak dwa skrzydła, na których ludzki duch wzlatuje ku kontemplacji prawdy; a Bóg umieścił w ludzkim sercu pragnienie poznania prawdy – jednym słowem, poznania siebie – aby przez poznanie i miłowanie Boga ludzie mogli także dojść do pełni prawdy o sobie.

Musimy studiować z ciepłym sercem, a nie tylko z mózgiem.

Niech mądrość będzie twoim wsparciem. Niech współczucie będzie twoim przewodnikiem i słuchaj Boskiej Muzyki, która bije w każdym sercu.

Jeśli mam być ich prawdziwym nauczycielem i opiekunem, muszę dotknąć ich serc, muszę dzielić ich radości i smutki, muszę pomóc im rozwiązywać problemy, które ich spotykają, i muszę prowadzić właściwym kanałem ich gwałtowne aspiracje młodości.

Oczyść zwierciadło swojego serca, a ujrzysz Boga.

Umysł zwykłego człowieka jest naprawdę blisko serca.

Chcemy czcić żywego Boga. Przez całe życie nie widziałem niczego poza Bogiem, ani ty... On jest wszędzie, mówiąc: "Jestem." W momencie, gdy poczujesz "Jestem", jesteś świadomy Istnienia. Gdzie mamy szukać Boga, jeśli nie możemy zobaczyć Go w naszych własnych sercach i w każdym żyjącym stworzeniu?

Radość i otwartość pochodzą z naszego zadowolonego serca.