Musisz ciągle łamać swoje serce, aż się otworzy.

Czym jest miłość? Miłość to traktowanie swojego serca z wielką delikatnością, ze zrozumieniem, miłością i współczuciem. Jeśli nie potrafisz traktować swojego serca w ten sposób, jak możesz traktować swojego partnera ze zrozumieniem i miłością?

Twoje serce nie żyje, dopóki nie doświadczy bólu... ból miłości otwiera serce, nawet jeśli jest twarde jak kamień.

Otwórz swoje serce pełne smutku przed Panem. Płacz i szczerze módl się: "O Panie, przyciągnij mnie do siebie; daj mi pokój serca." Robiąc to nieustannie, stopniowo osiągniesz pokój serca.

Służba jest najpiękniejszym wyrazem serca.

Twoje ciało jest ode mnie daleko, ale jest okno otwarte z mojego serca do twojego.

Zaufaj Panu z całego serca i nie polegaj na swoim rozumie. — Przysłów 3:5

Musimy nadal być otwarci w obliczu wielkiego oporu. Nikt nie zachęca nas do otwartości, ale musimy nadal zrzucać warstwy serca.

Prawdziwe przebaczenie i miłość pojawiają się naturalnie, bez wysiłku, z ciszy serca, które zostało całkowicie otwarte.

Pokój to coś namacalnego. Ciszy energię wychodzącą z umysłu i karmi serce aspirujące. Pokój to nie tylko brak kłótni i walki. Prawdziwy pokój nie jest dotknięty rykiem świata, zewnętrznym ani wewnętrznym. To morze pokoju jest w naszej mocy, jeśli praktykujemy życie duchowe.

Jeśli chcesz grzeszyć, grzesz całym sercem i otwarcie. Grzechy również mają swoje lekcje do przekazania szczeremu grzesznikowi, tak jak cnoty szczeremu świętemu. To pomieszanie tych dwóch rzeczy jest tak katastrofalne. Nic nie blokuje cię tak skutecznie jak kompromis, ponieważ on pokazuje brak szczerości, bez której nic nie można zrobić.

Wierzę, że Ty, O Jezu, jesteś w Najświętszym Sakramencie. Kocham Cię i pragnę Cię. Przyjdź do mego serca. Obejmuję Cię. O, nigdy mnie nie opuszczaj. Niech ognista i najczulsza moc Twojej miłości, O Panie Jezu Chryste, błagam Cię, pochłonie mój umysł, abym umarł z miłości do Twojej miłości, Który łaskawie zechciałeś umrzeć z miłości do mojej miłości.

Wśród wszystkich cennych rzeczy tego świata, słowo jest najcenniejsze. W słowie można znaleźć światło, którego nie posiadają klejnoty i kamienie szlachetne; słowo może zawierać tyle życia, że potrafi uleczyć rany serca. Dlatego poezja, w której wyraża się dusza, jest tak żywa jak człowiek. Największą nagrodą, jaką Bóg obdarza człowieka, jest elokwencja i poezja. To nie jest przesada, ponieważ to dar poety, który w czasie kulminuje darem proroctwa.

Czystość, niekrzywdzenie, przebaczenie nawet największemu wrogowi, prawda, wiara w Pana, to wszystko różne Writti. Nie bój się, jeśli nie jesteś doskonały we wszystkich z nich; pracuj, one przyjdą. Ten, kto porzucił wszelkie przywiązanie, wszelki strach i gniew, kto całym sercem oddał się Panu, kto schronił się w Panu, którego serce zostało oczyszczone, z jakąkolwiek prośbą zwróci się do Pana, On mu to da. Dlatego czcij Go przez wiedzę, miłość lub wyrzeczenie.

Poszerz swoje zwiędłe serce, spraw, by interesy innych stały się twoimi i służ im, jak tylko możesz, przez współczucie, życzliwość, prezenty i tym podobne. Tak długo jak człowiek cieszy się rzeczami tego świata i ma potrzeby oraz pragnienia, konieczne jest zaspokajanie potrzeb innych ludzi. W przeciwnym razie nie można go nazwać człowiekiem. Kiedy masz okazję, dawaj ubogim, karm głodnych, pielęgnuj chorych - pełnij służbę jako religijny obowiązek i zrozumiesz poprzez bezpośrednie postrzeganie, że osoba obsługiwana, ta, która służy, oraz akt służby różnią się tylko w wyglądzie.

Choć jestem tu cieleśnie, wiem, co robisz; poza siedmioma morzami. Idź, gdzie chcesz, po szerokim świecie, jestem z tobą. Moje mieszkanie jest w twoim sercu i jestem w tobie. Zawsze czcij Mnie, Który siedzi w twoim sercu, jak i w sercach wszystkich istot.

Umysł myślący jest zajęty. Musisz pozostać w swoim sercu. Musisz być w swoim sercu. Bądź w swoim sercu. Reszta jest tutaj w twojej głowie, gdzie działasz, działasz, działasz.

Gdyby nasze kości nie wysyłały szeptów wątpliwości do naszych serc, nie byłoby potrzeby modlitwy.

Miej w sercu tylko miłość do innych. Im więcej widzisz dobra w innych, tym więcej dobra w sobie ustanowisz.

Więzy serca są zerwane, wszelkie wątpliwości rozwiązane, a wszystkie czyny przestają przynosić owoce, kiedy zobaczy się Go (Brahmana), który jest zarówno wysoki, jak i niski.

Bóg stoi przy drzwiach każdego serca. Zawołaj Go. On czeka, by wejść.

Żadna praca ani miłość nie rozwiną się z poczucia winy, strachu ani pustki serca, podobnie jak żadne ważne plany na przyszłość nie mogą być stworzone przez tych, którzy nie potrafią żyć teraz.

Przebaczenie jest przede wszystkim osobistym wyborem, decyzją serca, by sprzeciwić się naturalnemu instynktowi odwetu.