Umysł jest tylko słabym odbiciem promiennego Serca.

Bądź bardzo ostrożny w odniesieniu do centrum serca.

Rób to, co robisz z innymi ludźmi, ale nigdy nie wyrzucaj ich ze swojego serca.

Prawda jest tą boską siłą, która mieszka w sercu każdego człowieka. Jest to wszechogarniająca, wieczna rzeczywistość, jednocząca wszystkich ludzi, a w końcu łącząca całe istnienie w jednej boskiej świadomości. Ta boska siła nazywana jest Bogiem.

Na tej ścieżce niech serce będzie twoim przewodnikiem.

Musisz ciągle łamać swoje serce, aż się otworzy.

Czym jest miłość? Miłość to traktowanie swojego serca z wielką delikatnością, ze zrozumieniem, miłością i współczuciem. Jeśli nie potrafisz traktować swojego serca w ten sposób, jak możesz traktować swojego partnera ze zrozumieniem i miłością?

Twoje serce nie żyje, dopóki nie doświadczy bólu... ból miłości otwiera serce, nawet jeśli jest twarde jak kamień.

Otwórz swoje serce pełne smutku przed Panem. Płacz i szczerze módl się: "O Panie, przyciągnij mnie do siebie; daj mi pokój serca." Robiąc to nieustannie, stopniowo osiągniesz pokój serca.

Służba jest najpiękniejszym wyrazem serca.

Twoje ciało jest ode mnie daleko, ale jest okno otwarte z mojego serca do twojego.

Zaufaj Panu z całego serca i nie polegaj na swoim rozumie. — Przysłów 3:5

Musimy nadal być otwarci w obliczu wielkiego oporu. Nikt nie zachęca nas do otwartości, ale musimy nadal zrzucać warstwy serca.

Prawdziwe przebaczenie i miłość pojawiają się naturalnie, bez wysiłku, z ciszy serca, które zostało całkowicie otwarte.

Jeśli chcesz grzeszyć, grzesz całym sercem i otwarcie. Grzechy również mają swoje lekcje do przekazania szczeremu grzesznikowi, tak jak cnoty szczeremu świętemu. To pomieszanie tych dwóch rzeczy jest tak katastrofalne. Nic nie blokuje cię tak skutecznie jak kompromis, ponieważ on pokazuje brak szczerości, bez której nic nie można zrobić.

Wśród wszystkich cennych rzeczy tego świata, słowo jest najcenniejsze. W słowie można znaleźć światło, którego nie posiadają klejnoty i kamienie szlachetne; słowo może zawierać tyle życia, że potrafi uleczyć rany serca. Dlatego poezja, w której wyraża się dusza, jest tak żywa jak człowiek. Największą nagrodą, jaką Bóg obdarza człowieka, jest elokwencja i poezja. To nie jest przesada, ponieważ to dar poety, który w czasie kulminuje darem proroctwa.

Czystość, niekrzywdzenie, przebaczenie nawet największemu wrogowi, prawda, wiara w Pana, to wszystko różne Writti. Nie bój się, jeśli nie jesteś doskonały we wszystkich z nich; pracuj, one przyjdą. Ten, kto porzucił wszelkie przywiązanie, wszelki strach i gniew, kto całym sercem oddał się Panu, kto schronił się w Panu, którego serce zostało oczyszczone, z jakąkolwiek prośbą zwróci się do Pana, On mu to da. Dlatego czcij Go przez wiedzę, miłość lub wyrzeczenie.

Poszerz swoje zwiędłe serce, spraw, by interesy innych stały się twoimi i służ im, jak tylko możesz, przez współczucie, życzliwość, prezenty i tym podobne. Tak długo jak człowiek cieszy się rzeczami tego świata i ma potrzeby oraz pragnienia, konieczne jest zaspokajanie potrzeb innych ludzi. W przeciwnym razie nie można go nazwać człowiekiem. Kiedy masz okazję, dawaj ubogim, karm głodnych, pielęgnuj chorych - pełnij służbę jako religijny obowiązek i zrozumiesz poprzez bezpośrednie postrzeganie, że osoba obsługiwana, ta, która służy, oraz akt służby różnią się tylko w wyglądzie.

Umysł myślący jest zajęty. Musisz pozostać w swoim sercu. Musisz być w swoim sercu. Bądź w swoim sercu. Reszta jest tutaj w twojej głowie, gdzie działasz, działasz, działasz.

Gdyby nasze kości nie wysyłały szeptów wątpliwości do naszych serc, nie byłoby potrzeby modlitwy.

Kiedy uda ci się umieścić Boga w swoim sercu, zobaczysz Go wszędzie.

Miej w sercu tylko miłość do innych. Im więcej widzisz dobra w innych, tym więcej dobra w sobie ustanowisz.

Więzy serca są zerwane, wszelkie wątpliwości rozwiązane, a wszystkie czyny przestają przynosić owoce, kiedy zobaczy się Go (Brahmana), który jest zarówno wysoki, jak i niski.