Nie zadowalaj się ograniczonym doświadczeniem życia. Gdzie jest ograniczenie, tam jest możliwość jego przełamania.

Życie nieoświeconego człowieka jest tak bezużyteczne jak ogon psa, który nie zakrywa jego tyłu, ani nie chroni go przed ugryzieniami owadów.

Aby naprawdę „żyć”, czyli znaleźć życie w miarę satysfakcjonujące, musisz mieć odpowiedni i realistyczny obraz samego siebie, z którym możesz żyć. Musisz zaakceptować siebie „dla siebie”.

Zaczynając ten dzień, powiedz sobie: Dziś wcielam się na nowo! Uwalniam się od hipnozy moich starych nawyków i błędów! Wszystko, o czym długo marzyłem, zrobię w tym, moim nowym życiu.

Weź dobrą kobietę za żonę i bądź szczęśliwy przez resztę swojego życia. Albo poślub złą i zostań dobrym filozofem.

Wyjątkowe życie zależy nie od cięższej pracy, ale od działań różnych, a nawet przeciwnych w porównaniu do zwyczajów i tłumu.

Jeśli naprawdę chcesz cieszyć się życiem i być szczęśliwy, naucz się praktykować i rozumieć filozofię braku przywiązania.

Najpiękniejsze chwile w życiu to te, gdy wyrażasz swoją radość, a nie gdy jej szukasz.

Musisz zrozumieć cel życia. Celem życia jest robić coś, co będzie żyło wiecznie.

Daj człowiekowi rybę, a nakarmisz go na jeden dzień; naucz człowieka łowić ryby, a nakarmisz go na całe życie.

Myślę, że pytanie brzmi, jak żyć ze zmianą? Zmiana w naszych przyjaciołach, zmiana w naszych kochankach? Zmiana we mnie i zmiana w moim ciele, po udarze. Rzeczy zmieniły ten poziom świadomości. Próbowaliśmy utrzymać wszystko tak, jak było. To powoduje cierpienie. To cierpienie jest kolejnym krokiem w twoim duchowym życiu, w twojej duchowej podróży.

Myśleliśmy o życiu na zasadzie analogii do podróży, pielgrzymki, która miała poważny cel na końcu, a celem było dotarcie do tego końca, sukcesu lub czegokolwiek innego, może nieba po śmierci. Ale przez cały czas nie rozumieliśmy sedna sprawy. To było coś muzycznego i mieliśmy śpiewać lub tańczyć, podczas gdy muzyka była grana.

Uwaga skupiona jest na tym, co namacalne, użyteczne, natychmiast dostępne; może brakować bodźca do głębszych przemyśleń i refleksji. Jednak ludzie mają żywotną potrzebę czasu i wewnętrznej ciszy, aby zastanawiać się i badać życie oraz jego tajemnice... Zrozumienie i mądrość są owocami kontemplacyjnego spojrzenia na świat, a nie pochodzą z samego nagromadzenia faktów, bez względu na to, jak interesujące by były.

Zwyczaj spokojnego wchłaniania wstrząsów pomoże w stabilizacji czystej świadomości. Technika jest następująca: po prostu poczuj, że nie jesteś zakłócony. Zakłócający wpływ może być błogosławieństwem Matki Natury, aby rozwinąć zwyczaj wykorzystywania każdej sytuacji jak najlepiej. Każda sytuacja jest darem od Boga. Z tą najwyższą mądrością życia każdą sytuację można wykorzystać na naszą korzyść i uznać ją za błogosławieństwo Matki Natury.

Każda religia pomogła ludzkości. Pogaństwo zwiększyło w człowieku światło piękna, wielkość i wysokość jego życia, jego dążenie do wielostronnej doskonałości; chrześcijaństwo dało mu pewną wizję boskiej miłości i miłosierdzia; buddyzm pokazał mu szlachetną drogę do bycia mądrzejszym, łagodniejszym, czystszym, judaizm i islam – jak być religijnie wiernym w działaniu i gorliwie oddanym Bogu; hinduizm otworzył przed nim największe i najgłębsze możliwości duchowe.

Śmierć nie jest zatarciem istnienia, ostateczną ucieczką od życia; śmierć nie jest też drzwiami do nieśmiertelności. Ten, kto uciekł od swego Ja w ziemskich radościach, nie odzyska go wśród ulotnych uroków astralnego świata. Tam jedynie gromadzi subtelniejsze percepcje i bardziej wrażliwe odpowiedzi na piękno i dobro, które są jednością. To na kowadle tej grubej ziemi człowiek walczący musi wykuć niezniszczalne złoto duchowej tożsamości.

Czym jest okazja, i kiedy puka? Ona nigdy nie puka. Możesz czekać całe życie, słuchając, mając nadzieję, i nie usłyszysz żadnego pukania. Wcale. Ty jesteś okazją, i to ty musisz zapukać do drzwi prowadzących do swojego przeznaczenia. Przygotowujesz się, aby rozpoznać okazję, aby dążyć do niej i chwytać ją, rozwijając siłę swojej osobowości i budując obraz siebie, z którym będziesz w stanie żyć – z szacunkiem do siebie, żyjącym i rosnącym.

Wybór oznacza świadomość - wysoki stopień świadomości. Bez niej nie masz wyboru. Wybór zaczyna się w momencie, gdy przestajesz identyfikować się z umysłem i jego uwarunkowanymi wzorcami, w momencie, gdy stajesz się obecny... Nikt nie wybiera dysfunkcji, konfliktu, bólu. Nikt nie wybiera szaleństwa. One się zdarzają, ponieważ brakuje ci obecności, aby rozpuścić przeszłość, brakuje ci światła, by rozproszyć ciemność. Nie jesteś w pełni obecny. Jeszcze się nie obudziłeś. W międzyczasie uwarunkowany umysł rządzi twoim życiem.

Jeśli religia i życie zależą od książek lub istnienia jakiegokolwiek proroka, to niech zginą wszelka religia i książki! Religia jest w nas. Żadne książki ani nauczyciele nie mogą zrobić więcej, niż pomóc nam ją znaleźć, a nawet bez nich możemy znaleźć całą prawdę w sobie. Miej wdzięczność za książki i nauczycieli bez uzależnienia od nich; i czcij swojego Guru jako Boga, ale nie słuchaj go ślepo; kochaj go ile chcesz, ale myśl samodzielnie. Żadna ślepa wiara cię nie uratuje, wypracuj swoje własne zbawienie. Miej tylko jedno pojęcie Boga – że jest On wieczną pomocą.

Każda osoba komponuje muzykę swojego życia. Jeśli skrzywdzi drugiego człowieka, wprowadza niezgodę. Kiedy jego sfera zostaje zaburzona, on sam również jest zaburzony, a w melodii jego życia pojawia się dysharmonia. Jeśli potrafi wzbudzić w drugim człowieku radość lub wdzięczność, o tyle wzbogaca swoje życie; staje się o tyle bardziej żywy. Świadomie czy nie, jego myśli są pozytywnie wpływane przez radość lub wdzięczność drugiego, a jego siła i witalność rosną, a muzyka jego życia staje się bardziej harmonijna.

Kultura i cywilizacja to dwa nierozłączne aspekty stylu życia wspólnoty, kraju lub narodu. Mężczyzna może być uznawany za kulturalnego, jeśli ładnie się ubiera i prezentuje się przed innymi — ale to niekoniecznie czyni go cywilizowaną osobą. Cywilizacja odnosi się do sposobu myślenia i odczuwania narodu; do jego rozwoju idei, takich jak nie-zabijanie, współczucie, szczerość i wierność. Kultura to zewnętrzny sposób życia. Kultura to kwiat, podczas gdy cywilizacja to jak zapach tego kwiatu. Mężczyzna może być biedny, a mimo to cywilizowany. Człowiek kulturalny, bez cywilizacji, który może być sukcesem w świecie zewnętrznym, nie jest pomocny dla społeczeństwa, ponieważ brakuje mu wewnętrznych cech i cnót, które wzbogacają rozwój jednostki i narodu. Kultura jest zewnętrzna, cywilizacja wewnętrzna. W nowoczesnym świecie integracja tych dwóch jest niezbędna. Indyjska cywilizacja jest bardzo bogata, ale jej kultura stała się pseudokulturową angielską kulturą, która nadal stwarza problemy w Indiach dzisiaj.

Miłość to życie, miłość to Bóg, miłość to sannyasa!

Jeśli udało nam się dać szczęście duszy - nawet na minutę - sprawia to, że nasze życie jest błogosławione.