Zostaw wszystko na chwilę, w nieskończonym czasie i po prostu bądź. To jest majestat Bycia.

Kiedy człowiek zdaje sobie sprawę, że śpi, w tym momencie jest już pół-przebudzony.

Nie sugeruję, że musisz pokonać swój strach przed śmiercią. Ale musimy być gotowi, by w każdej chwili rozpoznać, że śmierć może nadejść.

Bycie wojownikiem to nauka bycia autentycznym w każdej chwili swojego życia.

Ból to nie to samo co cierpienie. Pozostawiony sam sobie, ciało spontanicznie pozbywa się bólu, uwalniając go w momencie, gdy podstawowa przyczyna zostaje uzdrowiona. Cierpienie to ból, który trzymamy. Pochodzi z tajemniczego instynktu umysłu, który wierzy, że ból jest dobry, lub że nie można go uniknąć, lub że osoba na niego zasługuje.

Terazność jest istotą medytacji. Cokolwiek robimy, cokolwiek próbujemy praktykować, to próba zobaczenia tego, co jest teraz i tutaj. Stajemy się świadomi chwili obecnej poprzez takie środki jak koncentracja na oddechu. To opiera się na rozwijaniu wiedzy o terazności, ponieważ każde wdech i wydech są unikalne. Jest to wyraz teraz.

Jednym z ważnych błędów człowieka, który należy pamiętać, jest jego iluzja dotycząca swojego Ja. Człowiek, jakiego znamy, 'człowiek-maszyna', człowiek, który nie może 'działać' i przez którego wszystko 'się dzieje', nie może mieć stałego i jednego Ja. Jego Ja zmienia się tak szybko, jak jego myśli, uczucia i nastroje, i popełnia głęboki błąd, uważając siebie zawsze za tę samą osobę; w rzeczywistości jest zawsze inną osobą, nie tą, którą był chwilę temu.

Z buddyjskiego punktu widzenia rzeczywiste doświadczenie śmierci jest bardzo ważne. Chociaż to, jak i gdzie się odrodzimy, zależy głównie od karmicznych sił, nasz stan umysłu w chwili śmierci może wpłynąć na jakość naszego następnego narodzenia. Dlatego w chwili śmierci, mimo wielkiej różnorodności zgromadzonych karm, jeśli podejmiemy specjalny wysiłek, aby wygenerować cnotliwy stan umysłu, możemy wzmocnić i aktywować cnotliwą karmę, co doprowadzi do szczęśliwego odrodzenia.

Ciągła uwaga pojawi się tylko po długiej praktyce. Jeśli będziesz naprawdę czujny, każda myśl zniknie w chwili jej pojawienia się. Aby jednak osiągnąć ten poziom rozdzielenia, musisz nie mieć żadnych przywiązań. Jeśli masz najmniejsze zainteresowanie jakąś konkretną myślą, umknie ona twojej uwadze, połączy się z innymi myślami i zawładnie twoim umysłem na kilka sekund. Będzie to łatwiejsze, jeśli jesteś przyzwyczajony do reagowania emocjonalnie na daną myśl.

Bogactwo chwili pojawia się, gdy jest zarówno pełna, jak i pusta w tym samym czasie. Prawda jest taka, że żyjemy jednocześnie w czasie i poza nim.

Daj swoją pełną uwagę temu, co przedstawia dany moment.

Życie zawsze dzieje się teraz, ale forma, jaką przybiera teraz, ciągle się zmienia. Większość ludzi utożsamia formę teraźniejszości z samym teraz i wierzy, że istnieje wiele różnych momentów.

Cokolwiek musisz zrobić, obserwuj swój umysł. Musisz również mieć momenty całkowitego wewnętrznego spokoju, kiedy twój umysł jest całkowicie cichy. Jeśli to przegapisz, przegapisz całe doświadczenie. Jeśli nie, cisza umysłu rozpuści się i pochłonie wszystko inne.

Nędza przychodzi w momencie, gdy stajesz się przywiązany, zależny. W momencie, gdy stawiasz warunki życiu.

Musisz żyć w taki sposób, aby w każdej chwili robić to, co najlepsze z możliwości.

Umysł bez niepokoju to medytacja. Umysł w teraźniejszym momencie to medytacja. Umysł, który nie ma wahań ani oczekiwań, to medytacja. Umysł, który powrócił do domu, do źródła, to medytacja. Umysł, który staje się umysłem bez umysłu, to medytacja.

Im bardziej staramy się uchwycić chwilę, złapać przyjemne wrażenie..., tym bardziej ono się wymyka... To jak próba uchwycenia wody w dłoniach - im mocniej chwycisz, tym szybciej woda wyślizguje się przez palce.

Mam nadzieję, że w tej chwili myślisz o sobie jako o człowieku, a nie jako Amerykaninie, Azjacie, Europejczyku, Afrykaninie czy członku jakiegokolwiek kraju. Te lojalności są drugorzędne.

Czas ciągle mija; w pełni wykorzystaj każdą chwilę.

W chwili, gdy wstąpisz na ścieżkę, guru przyjął cię jako własnego.

Wiara w Boga, a doświadczanie Jego obecności w każdej chwili, to dwie różne rzeczy. Przed rzeczywistym, bezpośrednim doświadczeniem prawdy, można wierzyć w istnienie Boga, ale ta wiara pozostaje niedoskonała.

Szczęśliwy jest moment, w którym siedzimy razem, mając dwie postacie, dwie twarze, ale jedną duszę. Ty i ja.

Jeśli nie jesteśmy całkowicie sobą, naprawdę w teraźniejszym momencie, tracimy wszystko.