Starożytna sztuka miała specyficzną wewnętrzną treść. Kiedyś sztuka miała ten sam cel, co książki w naszych czasach, a mianowicie: zachować i przekazać wiedzę. W dawnych czasach ludzie nie pisali książek, wcielali swoją wiedzę w dzieła sztuki. Gdybyśmy wiedzieli, jak je czytać, znaleźlibyśmy wiele idei w dziełach starożytnej sztuki przekazywanych nam.

Czym jest iluzja? M.: Komu należy ta iluzja? Odkryj to. Wtedy iluzja zniknie. Zwykle ludzie chcą wiedzieć o iluzji, ale nie badają, do kogo ona należy. To głupie. Iluzja jest na zewnątrz i nieznana. Ale poszukiwacz jest uznawany za znanego i znajduje się wewnątrz. Odkryj, co jest bezpośrednie, bliskie, zamiast próbować znaleźć to, co jest dalekie i nieznane.

My, którzy dotknęliśmy wojny, mamy obowiązek przekazać prawdę o wojnie tym, którzy nie mieli bezpośredniego doświadczenia z nią. Jesteśmy światłem na końcu świecy. Jest naprawdę gorące, ale ma moc świecenia i oświetlania. Jeśli będziemy praktykować uważność, będziemy wiedzieć, jak głęboko spojrzeć w naturę wojny i, dzięki naszej mądrości, obudzić ludzi, abyśmy razem mogli unikać powtarzania tych samych okropności wciąż na nowo.

Dla filozofów Indii jednak względność nie jest żadnym nowym odkryciem, tak jak pojęcie lat świetlnych nie jest powodem do zdumienia dla ludzi, którzy przywykli myśleć o czasie w milionach kalp, (kalpa to około 4 320 000 lat). Fakt, że mędrcy Indii nie byli zainteresowani technologicznymi zastosowaniami tej wiedzy wynika z okoliczności, że technologia to tylko jeden z niezliczonych sposobów jej zastosowania.

Znajdujemy ogromną większość ludzi w każdym kraju wierzących, że nadejdzie czas, kiedy ten świat stanie się doskonały, kiedy nie będzie chorób, ani śmierci, ani nieszczęść, ani zła. To bardzo dobry pomysł, bardzo dobry motyw do inspirowania i podnoszenia ignorantów. Ale jeśli chwilę się nad tym zastanowimy, przekonamy się, że na pierwszy rzut oka to niemożliwe. Jak może być inaczej, skoro dobro i zło są dwiema stronami tej samej monety? Jak można mieć dobro bez zła w tym samym czasie?

Ludzie często mówią do mnie: „Rozumiem, o czym mówisz intelektualnie, ale naprawdę tego nie czuję, nie uświadamiam sobie tego”, a ja zwykle odpowiadam: „Zastanawiam się, czy naprawdę rozumiesz to intelektualnie, ponieważ jeśli byś to rozumiał, to również byś to poczuł.”

Gdy ludzie żyją w zgodzie z naturą, pieśń życia staje się słodka.

Mówienie o wysokiej filozofii często wprowadza ludzi w zamieszanie, ale spojrzenie od osoby bez ego może rozwiać chmury bólu i rozpaczy.

Punkt widzenia głupca jest taki, że wszystkie instytucje społeczne to gry. On widzi cały świat jako zabawę. Dlatego, gdy ludzie traktują swoje gry poważnie i przybierają surowe i pobożne wyrazy twarzy, głupiec zaczyna się śmiać, ponieważ wie, że to wszystko to gra.

Mów do ludzi zgodnie z rozwojem ich świadomości, bo jeśli mówisz wszystko wszystkim, niektórzy nie zrozumieją cię i popełnią błędy!

Zrób to, gdzie mieszkasz, aby ludzie wokół ciebie byli radośni i pełni nadziei.

Nigdy nie martw się tym, co inni mówią lub myślą. Działaj słusznie. Miej czyste sumienie i wędruj szczęśliwie.

Zasadniczo człowiek jest zwierzęciem społecznym. Dlatego jeśli stworzysz chwilę szczęścia dla innych, poczujesz głęboką satysfakcję.

Kryteria sukcesu: jesteś wolny, żyjesz chwilą obecną, jesteś użyteczny dla ludzi wokół ciebie i czujesz miłość do całej ludzkości.

Cud, oraz jego wyraz w poezji i sztuce, są jednymi z najważniejszych rzeczy, które wydają się odróżniać ludzi od innych zwierząt, a inteligentnych i wrażliwych ludzi od głupców.

Nie bądź dumny z bogactwa, ludzi, relacji i przyjaciół, ani młodości. Wszystko to zabiera czas w mgnieniu oka. Porzucając ten iluzoryczny świat, poznaj i osiągnij Najwyższego.

Jesteśmy przekonani, że niektórzy ludzie mają wszystkie złe cechy, które nie są nam znane w nas samych.

Im więcej ktoś studiuje harmonię muzyki, a potem bada ludzką naturę, jak ludzie się zgadzają i jak się nie zgadzają, jak występuje przyciąganie i odpychanie, tym bardziej dostrzega, że to wszystko jest muzyką.

Ludzie tego świata są zwiedzeni. Zawsze tęsknią za czymś, zawsze, jednym słowem, szukają. Ale mędrcy budzą się. Wybierają rozum ponad zwyczajem. Koncentrują swoje umysły na tym, co wzniosłe, i pozwalają ciałom zmieniać się wraz z porami roku.

Ludzie sukcesu żyją dobrze, często się śmieją i kochają mocno. Zajmują swoją niszę i wykonują zadania, aby pozostawić świat lepszym niż go znaleźli, szukając najlepszego w innych i dając to, co mają najlepszego.

Nasze dusze mogą stracić swój spokój, a nawet zakłócić spokój innych ludzi, jeśli będziemy zawsze krytykować drobne czyny – które często wcale nie są rzeczywistymi wadami, lecz my błędnie je interpretujemy przez naszą ignorancję ich motywów.

Człowiek o szlachetnych myślach musi bardziej dbać o prawdę niż o to, co myślą ludzie.

Jest również w rozpaczy z powodu niemożności zrozumienia lub wniesienia jakiegokolwiek produktywnego wkładu w wysoce zorganizowany chaos naszego systemu polityczno-ekonomicznego, że duża liczba ludzi po prostu porzuca zobowiązania polityczne i społeczne. Pozwalają po prostu, by społeczeństwo zostało przejęte przez wzór organizacji, który jest tak samo samopowielający się jak chwast, a którego cele i wartości nie są ludzkie ani instynktowne, lecz mechaniczne.