Służba jest najwyższą duchową dyscypliną. Modlitwa i medytacja, lub znajomość Pisma Świętego i Wedy (święte pisma Indii), nie pomogą ci osiągnąć celu tak szybko jak służba. Służba ma podwójny efekt, gasi ego i daje błogość.

Modlitwa wdechu to cisza, miłość w nieskończoności to cisza, mądrość bez słów to cisza, współczucie bez celu to cisza, działanie bez działającego to cisza, uśmiechanie się z całą egzystencją to cisza.

Nie kochasz w swoich wrogach tego, czym są, ale to, czym chciałbyś, żeby się stali dzięki twoim modlitwom.

Kto unika modlitwy, unika wszystkiego, co dobre.

Nasz Pan jest podstawą, z której wyrasta nasza modlitwa, a w swojej miłości i łasce On sam daje nam nasze modlitwy.

Przed modlitwą postaraj się uświadomić sobie, w czyjej obecności stajesz i do kogo zamierzasz się zwrócić, pamiętając, kogo adresujesz. Gdyby nasze życie trwało tysiąc razy dłużej, niż trwa, nigdy nie zrozumielibyśmy w pełni, jak powinniśmy się zachowywać wobec Boga, przed którym drżą nawet Aniołowie, który może wszystko, co chce, i dla którego życzenie oznacza spełnienie.

Modlitwa musi pochodzić z serca, gdzie mieszka Bóg, a nie z głowy, gdzie ścierają się doktryny i wątpliwości.

Modlitwa daje nam światło, dzięki któremu możemy widzieć i oceniać z perspektywy Boga i wieczności. Dlatego nie możecie rezygnować z modlitwy!

Modlitwa ma swoje źródło w Bożej świętości i jest jednocześnie naszą odpowiedzią na tę świętość.

Nie wyobrażaj sobie, że gdybyś miał dużo czasu, spędzałbyś go więcej na modlitwie. Pozbądź się tej myśli; dobrze spędzany czas nie jest przeszkodą dla modlitwy.

Modlitwa jest aktem miłości. Słowa nie są potrzebne.

Nie należy myśleć, że osoba cierpiąca się nie modli. Ofiarowuje swoje cierpienia Bogu i często modli się bardziej prawdziwie niż ktoś, kto odchodzi na bok, medytuje, a po kilku łzach myśli, że to modlitwa.

Dla mnie modlitwa jest przypływem serca; to proste spojrzenie skierowane ku niebu, to wołanie o uznanie i miłość, obejmujące zarówno próbę, jak i radość.

Dla mnie modlitwa to skok serca ku górze, spokojne spojrzenie w niebo, wołanie wdzięczności i miłości, które wypowiadam z głębi smutku, jak również z wysokości radości.

...Bądźcie świętymi mężczyznami i kobietami! Nie zapominajcie, że owoce apostolstwa zależą od głębokości życia duchowego, od intensywności modlitwy, ciągłego formowania i szczerego przylgnięcia do wskazówek Kościoła.

Prawdziwa modlitwa to jedność z Bogiem, jedność tak ważna, jak ta winorośli z gałęzią.

Czuj swoje modlitwy, czuj swoją mantrę, a poczujesz Boga.

Modlitwa to nie prośba. Modlitwa to oddanie się w ręce Boga, do Jego dyspozycji, i słuchanie Jego głosu w głębi naszego serca.

Pierwszą rzeczą, która będzie sądzona spośród czynów człowieka w Dniu Zmartwychwstania, jest Modlitwa. Jeśli będzie w porządku, odniesie sukces, ale jeśli będzie wadliwa, przegra.

Jedno dobre uczynienie jest warte tysiąca modlitw.

Modlitwa bez serca to strata czasu.

Droga do prawdy prowadzi przez zniszczenie fałszu. Aby zniszczyć fałsz, musisz zakwestionować swoje najbardziej zakorzenione przekonania. Z nich najgorsze jest przekonanie, że jesteś ciałem. Z ciałem przychodzi świat, a ze światem – Bóg, który rzekomo stworzył świat, i w ten sposób zaczynają się – lęki, religie, modlitwy, ofiary, wszelkiego rodzaju systemy – wszystko po to, by chronić i wspierać dziecko-człowieka, przerażonego potworami, które sam stworzył. Zdaj sobie sprawę, że to, czym jesteś, nie może się narodzić ani umrzeć, a po usunięciu lęku, wszelkie cierpienie znika.

Wspólne śpiewanie mantr i modlitwa są bardzo potężne. Mogą przynieść istotne zmiany.