Istnieją cztery wielkie wydarzenia w historii: oblężenie Troi, życie i ukrzyżowanie Chrystusa, wygnanie Kryszny w Brindaban oraz rozmowa na polu Kurukshetra. Oblężenie Troi stworzyło Helladę, wygnanie w Brindaban stworzyło religię oddania (bo przedtem istniały tylko medytacja i kult), Chrystus z krzyża uczłowieczył Europę, rozmowa na Kurukshetra jeszcze wyzwoli ludzkość.

O miłości, niekrzywdzeniu innych i szacunku dla wszystkich istot. Nawet zwierzęta mają te elementy w swoich wzorcach zachowań. Powinniśmy zacząć od obserwowania, jak zachowują się zwierzęta. Są one szczere i doceniają, gdy jesteśmy szczerzy wobec nich. Jeśli dasz zwierzęciu coś miłego w jednej ręce, a w drugiej ukryjesz sznur, stworzenie pozna twoje zamiary. Jednak zwierzęta nie mają religii, konstytucji. Podstawowa natura obdarzyła je zdolnością rozróżniania. To samo dotyczy ludzi.

Hinduizm... nie nadał sobie żadnej nazwy, ponieważ nie wyznaczał żadnych sektorskich granic; nie domagał się powszechnego przynależenia, nie twierdził, że ma jedyny nieomylny dogmat, nie ustanawiał żadnej wąskiej drogi ani bramy zbawienia; był mniej wierzeniem czy kultem, a raczej ciągle rozszerzającą się tradycją duchowego dążenia ludzkiego ducha ku Bogu. Ogromne, wielostronne, wieloetapowe zabezpieczenie dla duchowej samobudowy i samopoznania, miał pewne prawo, by mówić o sobie jedynym znanym sobie imieniem, wieczną religią, Sanatana Dharma.

Dopóki choćby jedno psie w moim kraju będzie głodne, całe moje religijne powołanie będzie to, by je nakarmić.

Nie jest religią mieć za żonę dziewczynę, która nadaje się tylko do siedzenia na kolanach, to najwyższy stopień bezreligijności.

Religia to nie konkretne nauczanie. Religia jest wszędzie.

We wszystkich naszych Jogach ta wyrzeczenie jest konieczne. Jest to kamień węgielny i prawdziwe centrum, i prawdziwe serce całej duchowej kultury - wyrzeczenie. To jest religia - wyrzeczenie.

Jeśli religia oznacza przede wszystkim świadomość Boga, czyli realizację Boga zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz, a po drugie zbiór wierzeń, zasad i dogmatów, to ściśle mówiąc, istnieje tylko jedna religia na świecie, bo jest tylko jeden Bóg.

Wszystkie religie są dla mnie równe. Wszystkie kasty i wyznania są mi drogie. Chociaż doceniam wszystkie „izmy”, religie i partie polityczne za wiele dobrych rzeczy, które starają się osiągnąć, to nie należę i nie mogę należeć do żadnego z tych „izmów”, religii czy partii politycznych, ponieważ Absolutna Prawda, choć równo obejmująca je, transcendentuje je wszystkie i nie pozostawia miejsca na podziały separacyjne, które są równo fałszywe.

Odważni, śmiali ludzie, to ci, których potrzebujemy. To, czego chcemy, to siła we krwi, moc w nerwach, żelazne mięśnie i nerwy ze stali, a nie osłabiające, miękkie idee. Unikaj tego wszystkiego. Unikaj tajemniczości. Nie ma tajemnicy w religii. Czy istnieje jakakolwiek tajemnica w Vedancie, w Wedy, w Samhitach, czy w Puranach? Jakie tajne stowarzyszenia stworzyli starożytni mędrcy, aby głosić swoją religię? Jakie sztuczki wykonawcze były przez nich stosowane, aby przynieść wielkie prawdy ludzkości?

Droga do prawdy prowadzi przez zniszczenie fałszu. Aby zniszczyć fałsz, musisz zakwestionować swoje najbardziej zakorzenione przekonania. Z nich najgorsze jest przekonanie, że jesteś ciałem. Z ciałem przychodzi świat, a ze światem – Bóg, który rzekomo stworzył świat, i w ten sposób zaczynają się – lęki, religie, modlitwy, ofiary, wszelkiego rodzaju systemy – wszystko po to, by chronić i wspierać dziecko-człowieka, przerażonego potworami, które sam stworzył. Zdaj sobie sprawę, że to, czym jesteś, nie może się narodzić ani umrzeć, a po usunięciu lęku, wszelkie cierpienie znika.

Każdy umysł ma swoje własne kryteria dobra i zła, słusznego i niesłusznego. To kryterium kształtuje się na podstawie tego, czego człowiek doświadczył w życiu, co widział lub słyszał; zależy ono również od przekonań o danej religii, urodzenia w danym narodzie i pochodzenia w określonej rasie. Jednak to, co naprawdę można nazwać dobrem lub złem, słusznym lub niesłusznym, to to, co pociesza umysł, i to, co powoduje w nim niepokój. To nieprawda, chociaż może się wydawać, że to niepokój wywołuje złe postępowanie. W rzeczywistości to złe postępowanie powoduje niepokój, a słuszne postępowanie przynosi pocieszenie.

Różne religie spełniają potrzeby różnych ludzi.

Religia sufichów to religia serca. Główna zasada sufizmu to rozważać serce innych, aby w przyjemności i nieprzyjemności swojego bliźniego widzieć przyjemność i nieprzyjemność Boga.

Człowiek, który próbuje udowodnić, że jego wierzenia są wyższe niż wierzenia innych, nie zna znaczenia religii.

Wszystkie religie zawierają jakąś prawdę, ale żadna nie ma pełnej prawdy; wszystkie zostały stworzone w czasie i ostatecznie upadają i giną. Mahomet sam nigdy nie twierdził, że Koran jest ostatnią wiadomością Boga i nie będzie żadnej innej. Bóg i Prawda trwają dłużej niż te religie i objawiają się na nowo w sposób lub formie, jaką wybiera Boska Mądrość.

Yoga jest znana jako Brahmavidya (wiedza o najwyższym duchu). Ta wielka wiedza jest starożytna i niezwykle trudna do osiągnięcia. Aby ją osiągnąć, potrzeba wielu żyć. Gdyby była oceniana obiektywnie, została by określona jako najwyższa religia, religia globalna, religia uniwersalna, religia ludzka lub religia wieczna.

Bóg przychodził wielokrotnie w różnych postaciach, mówił wielokrotnie w różnych słowach i różnych językach tę Samą Jedną Prawdę - ale ilu jest takich, którzy żyją zgodnie z nią? Zamiast uczynić Prawdę oddechem życia, człowiek kompromituje się, tworząc z niej wielokrotnie mechaniczną religię - wygodną podporę w czasach trudności, kojący balsam dla sumienia lub tradycję do naśladowania.

Religia indyjska zawsze uważała, że ponieważ umysły, temperamenty i intelektualne skłonności ludzi są nieograniczone w swojej różnorodności, jednostka w swoim podejściu do Nieskończoności musi mieć pełną wolność myśli i kultu.

Religia to rzecz, którą trzeba żyć. To nie tylko sofistyka.

Zrealizowanie ducha jako ducha jest praktyczną religią. Wszystko inne jest dobre, o ile prowadzi do tej jednej wielkiej idei.

Religie to instytucje, która popycha cię na górę, a potem ma swoje fantazje o duchu. Mam na myśli, że próbują uczynić Boga podobnym do ludzkiej psychiki i to jest błędne. To projekcja umysłu, którą możesz wykorzystać, by zacząć, a potem musisz ją porzucić.

Gdy tylko tracimy moralne podstawy, przestajemy być religijni. Nie ma czegoś takiego jak religia, która stoi ponad moralnością. Człowiek, na przykład, nie może być nieszczery, okrutny lub niepohamowany, a jednocześnie twierdzić, że ma Boga po swojej stronie.