Jesteśmy bardzo dobrzy w przygotowywaniu się do życia, ale niezbyt dobrzy w samym życiu. Wiemy, jak poświęcić dziesięć lat na zdobycie dyplomu, i jesteśmy gotowi bardzo ciężko pracować, by zdobyć pracę, samochód, dom itd. Ale mamy trudności z przypomnieniem sobie, że żyjemy w teraźniejszym momencie, jedynym momencie, w którym naprawdę jesteśmy żywi.

Nie osiągnie celu poszukiwacz, jeśli nie poświęci wszystkiego. To znaczy, wszystko, co widział, słyszał i rozumiał (wcześniej), musi uznać za nic, by mógł wejść do Królestwa Ducha, które jest Miastem Bożym.

Szachy niosą głęboką mądrość ludzi. To prawdziwe odzwierciedlenie życia, odbicie ludzkiego losu, które ukazuje nam ziemską drogę cierpienia w ciemności i wiecznym braku czasu. Tak jak w szachach, napotykamy różne pułapki, błędy, rozstrzygnięcia, ofiary, królów, królowe, podwójne pionki i niezwykłe posunięcia, gdy sami jesteśmy na planszy.

Niewgodny następca Piotra, który pragnie czerpać korzyści z niezmierzonego bogactwa Chrystusa, odczuwa wielką potrzebę waszej pomocy, waszych modlitw, waszych ofiar, i z pokorą prosi was o to.

Trzymaj się - Wiary, Jedności, Ofiary. Unikaj - Obmawiania, Kłamstw i Krzywizny. Podziwiaj - Szczerość, Uczciwość i Wielkoduszność. Kontroluj - Język, Temperament i Poruszenia umysłu. Uprawiaj - Miłość Kosmiczną, Przebaczenie i Cierpliwość. Nienawidź - Pożądliwość, Gniew i Pychę.

Radość musi być jednym z filarów naszego życia. Jest to znak hojnej osobowości. Czasami jest to także płaszcz, który okrywa życie poświęcenia i oddania. Osoba, która posiada ten dar, często osiąga wysokie szczyty. Jest jak słońce w społeczności.

Modlitwa połączona z ofiarą stanowi najsilniejszą siłę w historii ludzkości.

Wolę monotonię obscenicznych ofiar niż wszystkie ekstazy. Podnieść szpilkę z miłości może nawrócić duszę.

Nie przegap żadnej okazji do złożenia drobnej ofiary, tu uśmiechając się, tam miłym słowem; zawsze czyniąc najmniejsze dobro i robiąc to wszystko z miłości.

Nigdy nie powinniśmy okazywać żadnej awersji wobec sankirtana-yajny, która jest doskonałą ofiarą, kompletną z siedmioma formami ofiary. Jeśli będziemy stopniowo coraz bardziej kochać to, to wszystko zostanie osiągnięte i osiągniemy ostateczną doskonałość. Po prostu głoscie słowa Rupy i Raghunathy z entuzjazmem i odwagą, z pełnym oddaniem wobec uczniów Sri Rupy.

Pamiętaj, że kiedy opuścisz tę ziemię, nie możesz zabrać ze sobą nic, co otrzymałeś – tylko to, co dałeś: pełne serce, wzbogacone uczciwą służbą, miłością, poświęceniem i odwagą.

Nie ma niczego, czego miłość nie mogłaby osiągnąć, i nie ma niczego, czego miłość nie mogłaby poświęcić.

Jestem ofiarą dla Guru, który całkowicie wyleczył mnie z fatalnej choroby egoizmu. Chwalebne i wielkie są cnoty Guru, który wyplenił zło i nauczył mnie cnoty.

Człowiek może otrzymać tylko to, co potrafi wykorzystać; a może używać tylko tego, za co poświęcił coś.

Miłość jest karmiona tylko ofiarami, a im bardziej dusza odrzuca naturalne zadowolenia, tym silniejsza i bardziej bezinteresowna staje się jej czułość.

Miłość udowadnia się przez czyny, więc jak mam pokazać swoją miłość? Wielkie czyny są mi zabronione. Jedynym sposobem, w jaki mogę udowodnić swoją miłość, jest rozsiewanie kwiatów, a te kwiaty to każde małe poświęcenie, każdy spojrzenie i słowo oraz robienie najmniejszych czynów z miłości.

Nie ma miejsca na egoizm - ani na strach! Nie bój się więc, gdy miłość stawia wymagania. Nie bój się, gdy miłość wymaga poświęcenia.

Budda porzucił wszelkie doczesne szczęście, ponieważ chciał podzielić się z całym światem swoim szczęściem, które miało być osiągnięte przez ludzi, którzy poświęcili się i cierpieli w poszukiwaniu prawdy.

Prawdziwa miłość jest wymagająca. Zawiódłbym w mojej misji, gdybym nie powiedział wam tego wyraźnie. Bo to Jezus – nasz sam Jezus – powiedział: „Jesteście moimi przyjaciółmi, jeśli wykonacie to, co wam nakazuję”. Miłość wymaga wysiłku i osobistego zaangażowania w wolę Bożą. Oznacza to dyscyplinę i poświęcenie, ale także radość i ludzkie spełnienie.

Błogosław, O Panie wieków i tysiącleci, codzienną pracę, dzięki której mężczyźni i kobiety zapewniają chleb sobie i swoim bliskim. Ofiarujemy także w Twoje ojcowskie ręce trud i poświęcenia związane z pracą, w jedności z Twoim Synem Jezusem Chrystusem, który odkupił ludzką pracę z jarzma grzechu i przywrócił jej pierwotną godność.

Jeżeli celem jest globalizacja bez marginalizacji, nie możemy już tolerować świata, w którym obok siebie żyją olbrzymio bogaci i nędznie biedni, ci, którzy nie mają nawet niezbędnych rzeczy, oraz ludzie, którzy bezmyślnie marnują to, czego inni tak desperacko potrzebują. Takie kraje stanowią afront dla godności ludzkiej osoby. Dodam, że etyka wymaga, aby systemy były dostosowane do potrzeb człowieka, a nie aby człowiek był poświęcony na rzecz systemu.

Ważne jest to: być w stanie w każdej chwili poświęcić to, kim jesteśmy, dla tego, czym moglibyśmy się stać.

Studiuj życie naszych wielkich kobiet, które były wzorem cierpliwości, wytrwałości, współczucia i poświęcenia.