Ignorowanie umysłu to piękna sadhana. Tak postępowało wielu mędrców. Ignorowali umysł do tego stopnia, że przestał istnieć. Traci on swoją moc i wpływ, kiedy jest ignorowany.

W sadhanach cierpliwość odgrywa ważną rolę.

Ci, którzy pragną pozostać upojeni Rzeczywistością, nie potrzebują sztucznych środków odurzających. Oddawanie się fałszywym rzeczom tylko zwiększy fałszywość, ponieważ każdy kierunek jest rzeczywiście nieskończony. Ci, którzy pragną prawdziwej prawdy, idą sami z wielką intensywnością, aby posunąć się naprzód w swojej sadhanie.

Świat i jego przyjemności są tymczasowe. Mając to na uwadze, kontynuuj swoją sadhanę.

To moje szczere błogosławieństwo, że będziesz trzymać się stóp Pana i mieć stanowczość w swojej sadhanie.

Sadhana to prawdziwa waluta, którą możesz używać wszędzie.

Pięć yamas to: ahimsa (niekrzywdzenie), satya (prawdomówność), asteya (niekradzież), brahmacharya (czystość) i aparigraha (nieprzywiązanie). Pięć niyamas to: saucha (czystość), santosha (zadowolenie), swadhyaya (badanie siebie), tapas (asceza) i ishwarapranidhana (zawierzenie Bogu). Yamas i niyamas stanowią pierwsze dwa składniki ośmiu integralnych składników jogi: yamas, niyamas, asanas, pranayama, pratyahara, dharana, dhyana i samadhi. Sadhana jogi może być praktykowana tylko w obrębie ochronnej twierdzy yamas i niyamas. Bez tej podstawy poszukujący skazany jest na wieczne zakłócenia.

Jeśli masz trudności z entuzjazmem do sadhany, po prostu powiedz sobie: „Może umrę za siedem dni”. Porzuć wszystkie rzeczy, które udajesz, że są ważne w twoim codziennym życiu, a zamiast tego skup się na Jaźni przez dwadzieścia cztery godziny na dobę. Zrób to i zobacz, co się stanie.

Nawet jeśli twoje osiągnięcia są minimalne, nadal praktykuj swoją sadhanę. Musisz kontynuować swoją praktykę. Choć teraz możesz nie odczuwać korzyści, kiedy nadejdzie odpowiedni czas, zbierzesz nagrody.

Yama i niyama (powstrzymania i obserwacje) są pomocami w oczyszczeniu. Pomagają uprościć sadhanę. Jeśli są zaniedbane, podczas sadhany pojawia się wiele przeszkód, a pozbycie się tych złych cech zajmuje bardzo długi czas. Aby zaoszczędzić czas i energię, konieczne jest stosowanie yama i niyama.

Sadhana to pole bitwy. Musisz być czujny. Nie przyjmuj fałszywych przekonań i nie utożsamiaj się z nadchodzącymi myślami, które przyniosą ci ból i cierpienie. Ale jeśli te rzeczy zaczną się dziać, walcz z nimi, afirmując: „Jestem Jaźnią; jestem Jaźnią; jestem Jaźnią;”. Te afirmacje osłabią moc strzał „Jestem ciałem” i ostatecznie otoczą cię tak skutecznie zbroją, że myśli „Jestem ciałem”, które przyjdą do ciebie, nie będą miały już mocy, by cię dotknąć, wpłynąć na ciebie lub sprawić, byś cierpiał.

Masz silną, aktywną naturę. I to jest w tobie punkt siły. Jeśli potrafisz ją odpowiednio ukształtować, stanie się to bardzo wielką siłą. Z drugiej strony, to również jest twój słaby punkt - przeszkoda w sadhanie.

Po co chcesz robić sadhanę? Celem nie powinno być zaspokajanie egoizmu: "Chcę być wielkim joginem; będę miał tyle mocy, a tą mocą ustanowię siebie w świecie." Wszystkie takie myśli należy odrzucić daleko.

Ćwicz swoją sadhanę regularnie, jak zostało to nakazane. Pamiętaj jedną rzecz: nie siedź zbyt długo na medytacji. Zamiast tego, siadaj kilka razy w ciągu dnia. Ponadto jedz zdrowe jedzenie i nie przejadaj się. Jeśli będziesz postępować w ten sposób, z pewnością osiągniesz postęp duchowy, ponieważ Bóg kocha cichych i pokornych. On ich słucha.

Trzeba praktykować sadhanę, aby całkowicie objawić Boskość w sobie.

Poszukiwacz, który pragnie spokojnie podążać ścieżką sadhany, powinien porzucić przemoc, nieprawdę, kradzież, rozwiązłość, skąpstwo, zazdrość, niecierpliwość, okrucieństwo, przejadanie się i inne nieczystości. Wszystkie te rzeczy należy unikać i porzucić, inaczej zawsze będą zakłócenia i rozproszenia podczas wykonywania sadhany.

Poprzez sadhanę (dyscyplinę duchową) osiągniesz pokój.

Dopóki nie otrzymasz wskazówek z góry, nie możesz być pewny; ale aby je otrzymać, wymaga to czasu i sadhany.

Nie powinieneś mówić o swoim bogactwie, żonie ani sadhanie, bo to wszystko może zniknąć.

Koncentracja nie polega na myśleniu o jednej rzeczy. Przeciwnie, polega na wykluczaniu wszystkich myśli, ponieważ wszystkie myśli przeszkadzają poczuciu prawdziwego istnienia. Wszystkie wysiłki powinny być skierowane wyłącznie na usunięcie zasłony ignorancji. Koncentracja umysłu tylko na Jaźni doprowadzi do szczęścia lub błogości. Zbieranie myśli, powstrzymywanie ich i zapobieganie ich ucieczce na zewnątrz nazywane jest oderwaniem (vairagya). Skupienie ich w Jaźni jest praktyką duchową (sadhana). Koncentracja na sercu jest tym samym, co koncentracja na Jaźni. Serce to inne imię dla Jaźni.

Ashramy i gurukule (szkoły duchowe) są filarami kultury duchowej. Jeśli wykonujemy sadhanę zgodnie z radą guru, nie musimy chodzić nigdzie indziej. Otrzymamy wszystko, czego potrzebujemy od guru.

Podczas wykonywania sadhany musisz uspokoić swój umysł i utrzymać czujność świadomości Puruszy za wszystkimi swoimi działaniami.

Święci wykonywali Japę (japę) i Sadhanę przez 10 000 lat... dopiero wtedy mogli odnieść sukces w Japo, Medytacji i Jodze. Ale ludzie chcą być ekspertami w ciągu zaledwie 5-7 miesięcy.