Prawdziwy duchowy poszukiwacz powinien ćwiczyć kontrolę przez cały czas, przez dzień i noc.

Przyjdzie czas w życiu poszukiwacza, kiedy odkryje, że jest jednocześnie kochającym i kochanym.

Poszukiwacz staje się sam znawcą. To, co ma być poznane, już tam jest. Nie ma nic do poznania na nowo. Co więcej, nie ma dwóch rzeczy. Jest tylko widzący, znawca.

Każda sekunda to dla poszukiwacza nowa szansa, bo błędy życia są początkowymi szkicami, a nie ostateczną wersją.

Nie osiągnie celu poszukiwacz, jeśli nie poświęci wszystkiego. To znaczy, wszystko, co widział, słyszał i rozumiał (wcześniej), musi uznać za nic, by mógł wejść do Królestwa Ducha, które jest Miastem Bożym.

Ale na szczytach Himalajów mam miejsce, gdzie postanowiłem, że nic nie wejdzie, oprócz czystej prawdy. Tam chcę opracować tę ideę, o której mówiłem ci dzisiaj. Są tam Anglik i Angielka odpowiedzialni za to miejsce. Celem jest szkolenie poszukiwaczy prawdy i wychowywanie dzieci bez lęku i przesądów. Nie usłyszą tam o Chrystusach, Buddach, Sziwach czy Wisznuach - żadnym z tych.

Pięć yamas to: ahimsa (niekrzywdzenie), satya (prawdomówność), asteya (niekradzież), brahmacharya (czystość) i aparigraha (nieprzywiązanie). Pięć niyamas to: saucha (czystość), santosha (zadowolenie), swadhyaya (badanie siebie), tapas (asceza) i ishwarapranidhana (zawierzenie Bogu). Yamas i niyamas stanowią pierwsze dwa składniki ośmiu integralnych składników jogi: yamas, niyamas, asanas, pranayama, pratyahara, dharana, dhyana i samadhi. Sadhana jogi może być praktykowana tylko w obrębie ochronnej twierdzy yamas i niyamas. Bez tej podstawy poszukujący skazany jest na wieczne zakłócenia.

Poszukiwacz prawdy nigdy nie zacznie od odrzucenia wypowiedzi swojego przeciwnika jako niegodnej zaufania.

Poszukiwacz to to, czego się szuka.

Praktykuj medytację. Stań się poszukiwaczem. Krok po kroku podążaj ścieżką poszukiwacza. Otrzymasz to, co najlepsze, co świat ma do zaoferowania.

Wdzięczność jest najpiękniejszą rzeczą w życiu poszukiwacza - w całym ludzkim życiu. Jeśli w twoim sercu jest wdzięczność, wtedy w twoich oczach będzie ogromna słodycz.

Rzeczywistość znajduje się w nas. Prawdziwy poszukiwacz to ten, który szuka rzeczywistości i prawdy w sobie. Tacy szczerzy poszukiwacze są rzadkością.

Jaką najbardziej pomyślną cechę ma poszukiwacz duchowy? Spokój, cisza. Dlaczego? Definicja niepokoju to „świat”. Im bardziej ktoś jest zaangażowany i przywiązany do świata, tym większy niepokój odczuwa.

Dwa rodzaje chciwych ludzi nigdy się nie zaspokajają: poszukiwacz wiedzy i poszukiwacz tego świata.

Wróg nienawidzi ego, które poszukiwacz chce zabić; w ten sposób, jak kowadło dla złotnika, w rzeczywistości jest przyjacielem.

Ciesz się medytacją i samotnością. Uspokój się, bądź szczęśliwy. Jesteś poszukiwaczem.

Prawdziwy poszukiwacz poszukuje jedynie celu swego poszukiwania, a kochający pragnie jedynie zjednoczenia z Ukochanym.

Poszukujący prawdy powinien być pokorniejszy niż pył. Świat miażdży pył stopami, ale poszukujący prawdy powinien ukorzyć się tak bardzo, by nawet pył mógł go zmiażdżyć. Dopiero wtedy, a nie wcześniej, ujrzy on prawdę.

Satysfakcja związana z niehonorowaniem lub szkodzeniem innym to więzienie dla poszukiwacza.

Zadowolenie jest pierwszą i najważniejszą cnotą, którą należy pielęgnować. Pojawia się ono tylko wtedy, gdy wypełniłeś swoje obowiązki w pełni, nie martwiąc się o wyniki. To cnota, która zawsze pomaga i nigdy nie zawodzi poszukiwacza.

O poszukiwaczu! Nie polegaj na niczym, dopóki niczego nie pragniesz.

Lepiej siedzieć samemu niż w towarzystwie złych, ale jeszcze lepiej z dobrymi niż samemu. Lepiej rozmawiać z poszukiwaczem wiedzy niż milczeć, ale milczenie jest lepsze niż puste słowa.

Szczery poszukiwacz wie, jaki jest jego cel: najwyższa Prawda. Nie opóźni swojej podróży. W życiu duchowym dążymy do najwyższej Prawdy, do Boga, niczego innego.