Przychodzi czas w życiu poszukiwacza, kiedy odkrywa, że jest jednocześnie kochającym i ukochanym. Dążąca do wyższości dusza, którą on wciela, jest kochającym w nim. A transcendentalne Ja, które on ujawnia w sobie, jest jego Ukochanym.

To, co wznosi się i opada, składa się z tego, z czego się wznosi. Ostatecznością wszechświata jest Bóg Arunachala. Medytując nad Nim lub nad widzącym, Jaźnią, pojawia się mentalna wibracja „Ja”, do której wszystko się sprowadza. Śledząc źródło „Ja”, pozostaje tylko pierwotne „Ja-Ja”, które jest niewypowiedziane. Miejsce realizacji jest wewnątrz, a poszukujący nie znajdzie go jako obiektu na zewnątrz siebie. To miejsce to błogość i jest rdzeniem wszystkich istot. Dlatego nazywane jest Sercem. Jedynym pożytecznym celem obecnego życia jest skierowanie się do wnętrza i zrealizowanie tego. Nie ma nic innego do zrobienia.

Jak można poznać, kto jest jego duchowym nauczycielem?... Jego serce patrzy na duchowych Mistrzów i dokonuje wyboru. Kiedy serce widzi duchowego Mistrza, jeśli jest wypełnione radością, to istnieje duże prawdopodobieństwo, że ten duchowy Mistrz jest właściwy dla poszukiwacza.

Poszukiwacz, który pragnie spokojnie podążać ścieżką sadhany, powinien porzucić przemoc, nieprawdę, kradzież, rozwiązłość, skąpstwo, zazdrość, niecierpliwość, okrucieństwo, przejadanie się i inne nieczystości. Wszystkie te rzeczy należy unikać i porzucić, inaczej zawsze będą zakłócenia i rozproszenia podczas wykonywania sadhany.

Poszukujący pytający: „Gdzie jest Bóg?” To tak naprawdę Bóg mówi: „Gdzie jest poszukujący!”

Harmonia z naturą przyniesie ci szczęście znane niewielu mieszkańcom miast. W towarzystwie innych poszukiwaczy prawdy łatwiej będzie ci medytować i myśleć o Bogu.

Duchowy poszukiwacz nie powinien martwić się o to, kim jest guru, ani o to, co guru zrobi. Pierwszym zadaniem poszukującego jest przygotowanie się, zorganizowanie swojego życia i myśli w sposób duchowo zdrowy, a następnie dążenie do stylu życia, który upraszcza i oczyszcza. W odpowiednim czasie mistrz będzie obecny.

Prawdziwy Poszukiwacz musi przede wszystkim oczyścić swoje serce.

Drzwi Kriya Jogi są otwarte tylko dla poważnych poszukiwaczy i sadhaków.

Poszukiwacz Boga jest prawdziwym wielbicielem wijdyi, niezmiennej prawdy; wszystko inne to awidya, względna wiedza.

Nie ma źródła tego wszechświata—nie ma zaprzestania, stworzenia ani zniszczenia tego wszechświata. Nie ma nikogo w niewoli. Nie ma nikogo, kto jest poszukiwaczem duchowym, wykonującym duchowe praktyki. Nie ma nikogo, kto szuka wyzwolenia, a naprawdę nie ma nikogo, kto zostałby wyzwolony. To jest ostateczna prawda.

Cisza mówi poszukiwaczowi w nas, by kochał, by kochał siebie. Mówi nam, że jest błędem nienawidzić siebie z powodu naszych niedoskonałości. Kiedy poszukiwacz kocha siebie, kocha Boskość w sobie, w końcu uznaje Najwyższą Prawdę.

Siedziba realizacji znajduje się w nas i poszukiwacz nie może jej znaleźć jako obiekt na zewnątrz. To siedlisko to błogość i jest rdzeniem wszystkich istot. Dlatego nazywa się je Serce.

Poszukujący ma wolność wyciągania z tego skarbu wszelkiego znaczenia, które mu odpowiada, aby umożliwić mu wprowadzenie głównej nauki w swoje życie.

Poszukiwacz Prawdy patrzy poza to, co oczywiste, i kontempluje to, co ukryte.

To poszukiwacz, który rozumie, że jest coś więcej niż to, co widać, który się nie boi i dokonuje wyboru, by wkroczyć w nieznane. Proces budzenia się już się rozpoczął, odkrycie jest w toku.

Cisza to mowa duchowego poszukiwacza.

Czym jest iluzja? M.: Komu należy ta iluzja? Odkryj to. Wtedy iluzja zniknie. Zwykle ludzie chcą wiedzieć o iluzji, ale nie badają, do kogo ona należy. To głupie. Iluzja jest na zewnątrz i nieznana. Ale poszukiwacz jest uznawany za znanego i znajduje się wewnątrz. Odkryj, co jest bezpośrednie, bliskie, zamiast próbować znaleźć to, co jest dalekie i nieznane.

Dla poszukiwacza, Guru Purnima to dzień o wielkim znaczeniu, to dzień Nowego Roku. To dzień, aby ocenić postępy na ścieżce duchowej, odnowić determinację i skupienie na celu oraz postanowić, co chce się zrobić w nadchodzącym roku.

Dzięki określonej nauce medytacji, znanej od tysięcy lat joginom i mędrcom Indii oraz Jezusowi, każdy poszukiwacz Boga może powiększyć kaliber swojej świadomości do wszechwiedzy, aby przyjąć w sobie Uniwersalną Inteligencję Boga.

Uczniowie powinni być ostrożni w swoim codziennym życiu. Jeśli wykonują złe lub niewłaściwe czyny, ich skutek może dotknąć guru. Dlatego guru-preceptor podejmuje odpowiednie środki ostrożności przy wyborze uczniów. Pisma mówią, że duchowa mądrość powinna być przekazywana tylko wykwalifikowanym poszukiwaczom lub uczniom. Guru nie udzielają Samo-wiedzy i duchowej mądrości każdemu; starannie wybierają uczniów.

Po realizacji, czy jnani weźmie kolejne ciało, zależy od niego, ponieważ nie ma on już karmy. Po pierwsze, poszukiwacze muszą zdecydować, czy chcą realizacji. Następnie muszą zapytać siebie, dlaczego chcą zostać zrealizowani. Realizacja oznacza bycie wolnym. Wolnym od czego? Wolnym od wszelkiego cierpienia: duhkha nivritti. Jeśli ktoś jest wolny od wszelkiego cierpienia, co się dzieje? Wieczna błogość. Jeśli celem jest osiągnięcie wiecznej błogości przez uwolnienie się od cierpienia, czy zrealizowana osoba wraca czy nie, jeśli jest w stanie błogości, ma to znaczenie, czy zostanie czy odejdzie?

(To dźwięk, Om lub Nada, który pomaga poszukiwaczowi wyjść poza bindu i zjednoczyć się z Brahmą, ostatecznym Ja.)