Piękno i urok bezinteresowanej miłości i służby nie powinny zniknąć z powierzchni tej ziemi. Świat powinien wiedzieć, że życie poświęcone jest możliwe, że życie inspirowane miłością i służbą ludzkości jest możliwe.

Aż do momentu, gdy osiągniesz stan jnany i obudzisz się z mâyi, musisz pełnić służbę społeczną, łagodząc cierpienie, gdy tylko je zobaczysz. Jednak nawet wtedy musisz to robić bez ahankary, tzn. bez poczucia „ja jestem tym, który działa”, ale z uczuciem „jestem narzędziem Pana”.

W sercu ciszy jest modlitwa. W sercu modlitwy jest wiara. W sercu wiary jest życie. W sercu życia jest służba.

Pamiętaj jedno kryterium: cokolwiek robisz, nie powinno to być w służbie zniszczenia, powinno to być w służbie twórczości.

Prawdziwa miłość oznacza służbę poświęconą dobru drugiej osoby, nawet jeśli ta osoba jest wroga wobec nas.

Jeśli nasze pragnienia, słowa i czyny są ofiarowane w duchu służby najwyższemu Panu Sri Krishnie, to Krishna osobiście odwzajemni się swoją miłością.

Powinniśmy zrozumieć, że pragnienie bycia kontrolerem, rozkosznikiem i właścicielem to jad węża iluzji. Zabija to naszą skłonność do miłującego służenia Najwyższemu Panu.

Twoja własna samorealizacja jest największą przysługą, jaką możesz oddać światu.

Nie przystoi, kiedy ktoś jest w służbie Bożej, mieć ponurą twarz lub chłodny wzrok.

Służba jest najwyższą duchową dyscypliną. Modlitwa i medytacja, lub znajomość Pisma Świętego i Wedy (święte pisma Indii), nie pomogą ci osiągnąć celu tak szybko jak służba. Służba ma podwójny efekt, gasi ego i daje błogość.

Cała służba powinna być traktowana jako ofiara dla Boga, a każda okazja do służby powinna być przyjęta jako dar od Boga. Kiedy służba jest wykonywana w tym duchu, prowadzi do samorealizacji.

Służba nie oznacza, że robię to, co chcę, kiedy chcę. Służba oznacza wszystko, co uszczęśliwia Krishnę.

Mówienie ludziom o wspaniałej służbie, którą wykonaliśmy w sposób chełpliwy, unieważnia zasługi tej służby. Może to nie dotyczy wiecznej platformy, ale w naszym świadomym stanie nie będziemy w stanie zebrać prawdziwych owoców tej służby.

Możemy siedzieć na zajęciach i słuchać bardzo ładnej teoretycznej filozofii, możemy mieć wielką wiarę w naszą inteligencję. To jest bardzo dobre i ważne. Jednak faktycznie, jeśli ta filozoficzna wiara nie wywołuje w sercu entuzjazmu do służby Panu, to jest to jak pusta dekoracja.

Nie oczekuj niczego od nikogo, to także wielka wolność. Nie oczekuj, że rzeczy będą inne lub że ludzie będą Ci służyć, Twojemu życiu lub projekcjom. Stopniowo poczuj to naturalne uczucie oderwania. Nie patrz nieustannie przez pryzmat relacji, przeszłości i tak dalej. Pozostań wierny własnemu odkryciu, resztę zostaw i życie zatroszczy się o to.

Nie rezygnuj z służby oddania, nawet jeśli napotkasz niezliczone niebezpieczeństwa, liczne obelgi i niekończące się prześladowania. Nie załamuj się, że większość ludzi na tym świecie nie akceptuje przesłania czystej służby oddania. Nigdy nie rezygnuj ze swojej służby oddania i słuchania oraz śpiewania o Krishnie, który jest twoim wszystkim. Zawsze śpiewaj Święte Imię stając się pokorniejszym niż źdźbło trawy i bardziej tolerancyjnym niż drzewo.

Jeśli człowiek jest zimny i sztywny, czuje w sobie, jakby był w grobie. Nie żyje, nie potrafi cieszyć się tym życiem, ponieważ nie może wyrażać siebie i nie widzi światła i życia na zewnątrz. Co powstrzymuje człowieka od rozwoju cech serca? Jego wymagające nastawienie. Chce zrobić z miłości interes. Mówi: "Jeśli ty mnie pokochasz, ja cię pokocham". Kiedy mężczyzna zaczyna mierzyć i ważyć swoje przysługi, usługi i wszystko, co robi dla osoby, którą kocha, przestaje rozumieć, czym jest miłość. Miłość widzi ukochanego i nic więcej.

Każdy naukowiec poprzez osobiste badania i badania dopełnia siebie i swoją ludzką naturę. ... Badania naukowe stanowią dla ciebie, tak jak dla wielu innych, drogę do osobistego spotkania z prawdą, a może także uprzywilejowane miejsce do spotkania z Bogiem, Stwórcą nieba i ziemi. Nauka świeci we wszystkim swoją wartością jako dobro zdolne motywować nasze istnienie, jako wielkie doświadczenie wolności dla prawdy, jako podstawową pracę służby. Poprzez badania każdy naukowiec rośnie jako człowiek i pomaga innym zrobić to samo.

Złóż przysięgę na życie służby innym.

Jeśli ktoś robi wszystko z postawą seva (służby), będzie cieszyć się prawdziwym pokojem.

Korzeniem szczęścia jest altruizm - pragnienie służenia innym.

Każda myśl, słowo, czyn podjęty w próbie znalezienia szczęścia z dala od naszej służby Bogu, jeszcze bardziej nas wiąże, zakrywa i zaplątuje w ignorancji.

Religia hinduska wydaje się... jak katedra, pół w ruinach, szlachetna w masie, często fantastyczna w szczegółach, ale zawsze fantastyczna z znaczeniem, które w niektórych miejscach się rozpada lub jest bardzo zniszczone, ale to katedra, w której nadal odprawiane są służby dla Niewidocznego i jego prawdziwa obecność może być odczuwana przez tych, którzy wchodzą z właściwym duchem.