Smutek jest na poziomie ciała i umysłu, a ja jestem niezmiennym świadkiem tego ... Kiedy umysł się zamyka, smutek, który on nosi, również znika z umysłem.

Ciało wolne od chorób, oddech wolny od drgań, umysł wolny od stresu, intelekt wolny od zahamowań, pamięć wolna od obsesji, ego, które obejmuje wszystko, oraz dusza wolna od smutku to prawo narodzin każdego człowieka.

Wszystko jest smutkiem dla mądrego.

Ci, którzy opłakują, znajdują pociechę w płaczu i w budzeniu swojego smutku, aż ciało stanie się zbyt zmęczone, by znieść te wewnętrzne emocje.

Wierz, medytuj, patrz. Bądź nieszkodliwy, bądź niewinny. Obudź się do prawa. I uwolnij się od wszelkich smutków.

Kiedy stajemy w obliczu zmienności życia, nasz umysł pozostaje niewzruszony, wolny od smutku, nieskalany, bezpieczny; to jest największe dobro.

Spokojny jest ten, kto nie troszczy się o to, by mieć więcej lub mniej. Nieograniczony przez imię i sławę, jest wolny od smutku tego świata, a przede wszystkim od siebie samego.

Życie to współistnienie wszystkich przeciwnych wartości. Radość i smutek, przyjemność i ból, w górę i w dół, gorąco i zimno, tu i tam, światło i ciemność, narodziny i śmierć. Całe doświadczenie jest kontrastem, a jedno byłoby bez sensu bez drugiego.

Smutek patrzy wstecz, zmartwienia patrzą dookoła, wiara patrzy w górę.

Jakie złudzenie, jaki smutek może ogarniać tego, kto dostrzega jedność [jivy i Brahmana]?

Radość i smutek to światło i cień życia; bez światła i cienia żaden obraz nie jest wyraźny.

Znaki dobrego zdrowia to intelekt wolny od zahamowań i arogancji, serce pełne współczucia jest zdrowe, umysł wolny od zamieszania, pamięć wolna od traumy i dusza wolna od smutku.

Życie było smutnym tętniem tej Materii, uczącym ją cierpienia, uczącym nadziei i pragnienia, które zbyt wcześnie zostały zdeptane w błocie, życie to słaba radość, która żałuje swojej krótkotrwałości, życie to długi smutek.

Utrzymuję, że cały smutek pochodzi z miłości do tych rzeczy, z których strata mnie pozbawia.

Jeśli pragnienia nie zostaną wyrwane, smutki znów wyrosną w tobie.

Ludzie skarżą się na swoje smutki i cierpienia, jak modlą się do Boga, ale nie znajdują ulgi w bólu. Jednak żal sam w sobie jest darem od Boga. Jest symbolem Jego współczucia.

Nie odrzucaj serca, nawet jeśli jest pełne smutku. Boże skarby są ukryte w złamanych sercach.

Ten, kto jest wolny od przywiązania, jest wolny od wszelkiego smutku.

Daj mi siłę, to moja modlitwa do ciebie, panie – uderz, uderz w korzeń ubóstwa w moim sercu. Daj mi siłę lekko znosić moje radości i smutki. Daj mi siłę, aby moja miłość była owocna w służbie. Daj mi siłę, by nigdy nie odrzucać biednych ani nie klękać przed bezczelną potęgą. Daj mi siłę, by podnieść mój umysł ponad codzienne drobiazgi. I daj mi siłę, by oddać moją siłę Twojej woli z miłością.

Każda istota żywa zawsze pragnie być szczęśliwa, niezbrukana smutkiem; a każdy ma największą miłość do siebie, co wynika wyłącznie z faktu, że szczęście jest jego prawdziwą naturą. Dlatego, aby uświadomić sobie to wrodzone i niezbrukane szczęście, które rzeczywiście doświadcza każdego dnia, gdy umysł jest stłumiony w głębokim śnie, niezbędne jest, aby poznał siebie. Najlepszym środkiem do uzyskania tej wiedzy jest zapytanie: „Kim jestem?” w poszukiwaniu Jaźni.

Ale kiedy człowiek opanuje to nieszczęsne pragnienie, które jest tak trudne do przezwyciężenia, jego smutki opadają jak kropla wody z lotosu.

Unikaj nadmiernej wesołości. Umysł w takim stanie nigdy nie staje się spokojny; staje się kapryśny. Nadmierna wesołość zawsze będzie następować po smutku. Łzy i śmiech są bliskimi krewnymi. Ludzie tak często przeskakują z jednej skrajności w drugą.

Życie, rzeka Ducha, zgadza się na udrękę i smutek.