Możemy wiedzieć tylko tyle, ile Bóg nam objawi. Ponieważ faktycznie, cokolwiek widzimy, zanim to trafi do naszej świadomości, jest filtrowane przez nasz skażony umysł i zdezorientowane ego. Więc co tak naprawdę możemy wiedzieć w prawdzie? To jest stan duszy.

Prawdziwa asceza w celu odnalezienia własnej duszy i dla dobra ludzkości zasługuje na szacunek.

To jedno życie nie ma formy i z natury jest puste. Jeśli przywiążesz się do jakiejkolwiek formy, powinieneś ją odrzucić. Jeśli widzisz ego, duszę, narodziny lub śmierć, odrzuć je wszystkie.

Pragnienie poznania własnej duszy zakończy wszystkie inne pragnienia.

Śmierć to podatek, który dusza musi zapłacić za posiadanie imienia i formy.

Gość naszej duszy zna naszą nędzę; przychodzi, aby znaleźć pusty namiot w nas – to wszystko, o co prosi.

Zadaniem artysty jest uratowanie duszy ludzkości; a wszystko inne to niepotrzebne błądzenie, podczas gdy Rzym płonie. Dzięki artystom, którzy sami się wybierają, ponieważ potrafią podróżować do Innego, jeśli artyści nie mogą znaleźć drogi, to droga nie może być znaleziona.

Wszystkie moce duszy i ciała, pamięć, rozum, wola, wewnętrzne i zewnętrzne zmysły, pragnienia ducha i zmysłów, wszystko działa w miłości i przez miłość.

Nie powinieneś leczyć ciała bez duszy, ponieważ to jest wielki błąd naszych czasów w leczeniu ludzkiego ciała.

Traktuj wszystko, jakby było ci pożyczone, bez prawa własności – czy to ciało, dusza, zmysły, siła, dobra materialne, honor, dom czy pałac...wszystko.

Ludzie na świecie pragną uczynić rzeczy sztywnymi, rzeczy o najsubtelniejszej naturze, których słowa nie mogą wyrazić. Gdy ktoś opisuje życie pozagrobowe, to jakby chciał zważyć duszę lub sfotografować ducha. Osobiście uważam, że musisz samemu zrozumieć, czym jest życie po śmierci. Nie powinieneś polegać na moich słowach.

Ono porusza się i nie porusza. Jest daleko i także blisko. Jest w tym wszystkim, ale także poza tym wszystkim. Jest bliskie tym, którzy mają moc zrozumieć to, ponieważ ono mieszka w sercu każdego człowieka; ale wydaje się odległe tym, których umysł jest zasłonięty przez chmury zmysłowości i samooszukiwania. Ono jest wewnątrz, ponieważ jest najgłębszą Duszą wszystkich stworzeń; i jest na zewnątrz jako esencja całego zewnętrznego wszechświata, wypełniając go jak wszechobecny eter.

To, co dusza widzi i czego doświadczyła, to zna; reszta to tylko pozory, uprzedzenia i opinie.

Jeśli ktoś dokładnie obserwuje wszystko, to dostrzega, że wszystko jest zabawą duszy.

Chociaż oko jest małe, dusza, która przez nie widzi, jest większa i szersza niż wszystkie rzeczy, które postrzega. W rzeczywistości jest tak wielka, że obejmuje w sobie wszystkie obiekty, niezależnie od tego, jak duże czy liczne są. To nie tyle ty jesteś we wszechświecie, co wszechświat jest w tobie.

To fakt, że płacz i lamentowanie są bardzo szkodliwe dla duszy zmarłego. Zrozum to i pomóż innym to zrozumieć.

Nic z zewnątrz nie może powstrzymać człowieka od czerpania trwałego pokoju i trwałej radości w życiu, ponieważ jest to istotna natura jego własnej duszy.

Szczęście własnego serca samo w sobie nie może zaspokoić duszy; trzeba starać się uwzględnić, jako niezbędne do własnego szczęścia, szczęście innych.

Codziennie powinieneś pytać swoje sumienie, czy jesteś duchowy, czy nie, czy twój czas mija w świadomości duszy, czy nie.

Samorealizacja to wiedza we wszystkich częściach ciała, umysłu i duszy, że teraz posiadasz Królestwo Boże.

Pokój, do którego dąży każda dusza, który jest prawdziwą naturą Boga i najwyższym celem człowieka, jest jedynie wynikiem harmonii.

Prawdziwa miłość rośnie przez ofiarę, a im bardziej dusza odrzuca naturalne zadowolenie, tym silniejsza i bardziej oderwana staje się jej czułość.

To, co nazywamy radością, Bóg nazywa naszą doskonałością. Każdy człowiek przyszedł na świat z przesłaniem doskonałości. Każdy człowiek pewnego dnia zrealizuje najwyższą Prawdę. Każdy człowiek jest przeznaczony do spełnienia. To prawo narodzinowej duszy.