Konsultuj swojego ducha, swoją duszę w każdej sprawie.

Wszystkie istoty istnieją w niewidocznej formie, a następnie stają się widoczne. Zmiana zachodzi tylko na powierzchni, ponieważ samodzielna chwała pozostaje niezmieniona; zmieniająca się forma nie wpływa na samodzielną Rzeczywistość. Atman, Dusza lub Jaźń, mieszka we wszystkim, co jest przemijające, ale pozostaje nieprzemijające.

Bóg objawił mi, że tylko Param-atman, którego Wedy opisują jako Czystą Duszę, jest niezmienny jak góra Sumeru, wolny od przywiązań i poza bólem i przyjemnością. Jest wiele zamieszania w tym świecie Jego mocy. Nie można powiedzieć, że "to" przyjdzie po "tamtym" lub "to" wyprodukuje "tamto".

Dusza jest jak księżyc. Wszystkie sytuacje w naszym życiu, relacje, młodość itd. są jak chmury. Czas jest jak wiatr. Tak jak wiatr porusza chmurami, czas porusza wszystkimi sytuacjami w naszym życiu. Ale dusza zawsze jest taka sama. Dlatego powinniśmy koncentrować się na wiecznej duszy, a nie na tymczasowych sytuacjach. Osoba, która skupia się na duszy, jest jak księżyc.

Ani to ciało, ani dusza, Ani te przemijające obrazy, Ani pojęcia i myśli, obrazy mentalne, Ani uczucia, ani labirynt psychiki. Kto więc jestem? Świadomość bez początku, Nie narodzona w czasie, ani poczęta tutaj na ziemi. Jestem tym, co było, jest i będzie, Klejnotem w koronie Boskiego Ja, Gwiazdą w firmamencie Świetlnego Jednego.

Całkowite duchowe kierownictwo nad całym życiem i całą naturą może jedynie wynieść ludzkość poza siebie... Tylko pełne wyjście duszy, pełne zejście rodzimych światła i mocy Ducha oraz następna wymiana lub transformacja i uniesienie naszej niewystarczającej natury mentalnej i witalnej przez duchową i nadmentalną Nadnaturę może dokonać tego ewolucyjnego cudu.

Gdyby śmierć była końcem, to nie ma Boga i nie ma zrealizowanych mistrzów - to wszystko jest paczką kłamstw. Wielcy nie nakładaliby cię do stawania się lepszym, bo po co, jeśli, dobry czy zły, wszyscy zostajemy odrzuceni na końcu życia? Jaką wartość miałyby pisma? Nie byłoby żadnej sprawiedliwości, jeśli to istnienie jest wszystkim, co jest w życiu jednostki. Co z duszami, które żyły tylko kilka lat lub żyły w ślepych lub okaleczonych ciałach?

Odbicie, prawda życia, które świeci w cielesnych komórkach z duszy, jest jedyną przyczyną przywiązania człowieka do jego ciała; oczywiście nie składałby hołdu z troską kawałkowi gliny. Człowiek błędnie identyfikuje się z formą fizyczną, ponieważ życie, które płynie z duszy, przekazywane jest wdechem w ciało z taką intensywną mocą, że człowiek myli skutek z przyczyną i bałwochwalczo wyobraża sobie, że ciało ma życie samo w sobie.

Prana, która mieszka w tym ciele, opuściła je. Nigdy nie znałeś prawdziwej tożsamości tej osoby. Nie wiedziałeś o tym, gdy była tutaj, a teraz też nie wiesz, kim naprawdę była. Powiedz mi, kto tak naprawdę umarł? To, co wydaje się, że zniknęło, w rzeczywistości jest wiecznie obecne. Nie smuć się. Raczej powinieneś opłakiwać siebie, ponieważ nie rozpoznajesz tego, co prawdziwe, i płaczesz za tym, co nieprawdziwe. Bądź wolny od zmartwień i emocji dotyczących dalszej podróży tej duszy.

Mistrz Krija Jogi pokonuje śmierć, wyprowadzając duszę poza identyfikację z ciałem fizycznym, świadomie i według woli; a potem powraca do świadomości śmiertelnej formy. W tym procesie doświadcza ciała jako jedynie materialnego miejsca zamieszkania duszy. Może w nim pozostać tak długo, jak chce; a po tym, jak to ciało spełni swoją użyteczność, może je opuścić według woli, nie doświadczając bólu fizycznego ani psychicznego z powodu przywiązania, i wejść do swojego wszechobecnego domu w Bogu.

Idea nagrody i kary wynika również z tego prawa. Cokolwiek zasiejemy, musimy to zebrać. Nie może być inaczej. [...] Jeśli ktoś spędzi całe swoje życie na złym myśleniu i grzechu, to bezcelowe jest szukać szczęścia w życiu pozagrobowym; ponieważ nasze życie pozagrobowe nie jest kwestią przypadku, lecz wynika z reakcji na nasze obecne działania. [...] Powinniśmy jednak nigdy nie zapominać, że wszystkie te idee nagrody i kary istnieją w obrębie względności lub ograniczenia. Żadna dusza nie może być potępiona wiecznie przez swoje skończone złe czyny; bo przyczyna i skutek zawsze muszą być równe. Zatem nasz zdrowy rozsądek podpowiada, że teoria wiecznego potępienia i wiecznego nieba jest niemożliwa i nielogiczna, ponieważ żadna skończona akcja nie może stworzyć nieskończonego rezultatu. Zatem według Wedanty celem ludzkości nie jest ani doczesna przyjemność, ani ból, lecz Mukti, czyli absolutna wolność; a każda dusza świadomie lub nieświadomie zmierza w kierunku tego celu przez różne doświadczenia życia i śmierci.

Znaki dobrego zdrowia to intelekt wolny od zahamowań i arogancji, serce pełne współczucia jest zdrowe, umysł wolny od zamieszania, pamięć wolna od traumy i dusza wolna od smutku.

Jeśli postrzegasz stałą obecność duszy w swoim życiu, to doświadczysz transformacji.

Ciało to tylko odzież. Ile razy w tym życiu zmieniłeś swoje ubranie, ale z tego powodu nie powiedziałbyś, że się zmieniłeś. Podobnie, kiedy porzucisz ten odzienie ciała przy śmierci, nie zmieniasz się. Jesteś taki sam, nieśmiertelną duszą, dzieckiem Boga.

Powinniśmy nauczyć się kochać wszystkich jednakowo, ponieważ w istocie wszyscy jesteśmy jednym, jednym Atmanem, jedną duszą.

Najwyższy stan ludzkiej miłości to jedność jednej duszy w dwóch ciałach.

Wspólnota potrzebuje duszy, jeśli ma stać się prawdziwym domem dla ludzi. Wy... ludzie musicie jej nadać tę duszę.

Jeśli się boisz, będziesz tylko dalej tworzyć ten strach. Jeśli chcesz to zmienić, zmień to z poziomu swojej duszy.

Wszystko się uda, żadna dusza (dżiwa) nie zostanie stracona.

Praktyki duchowe pomagają nam przejść od identyfikowania się z ego do identyfikowania się z duszą. Starzenie się robi to samo. Naturalnie duchowi ludzie stają się.

Cudowne jest to, że dusza już w pewnym stopniu wie, że za zasłoną, zasłoną zagubienia, kryje się coś, czego należy szukać w najwyższych sferach życia, że istnieje piękno do zobaczenia, że istnieje Ktoś, kogo można poznać, Kto jest poznawalny.

Zawsze szukamy Boga daleko, podczas gdy On jest bliżej nas niż nasza własna dusza.

Miłość może być bardzo mistyczną i tajemniczą rzeczą, ponieważ miłość wytryska z głębin naszej duszy. Nie pochodzi z nieustannie zmieniających się przypływów naszego umysłu czy intelektu.