Dla mnie nie ma różnicy między jedną osobą a drugą; postrzegam wszystkich jako odbicia duszy jednego Boga. Nie mogę myśleć o nikim jako o obcym, bo wiem, że wszyscy jesteśmy częścią Jednego Ducha.

Wiedza, która łączy miłość i mądrość, która podnosi ducha, to duchowość. Wiedza, która daje ci szeroką wizję i wielkie serce, to duchowość.

Jeśli jesteśmy więźniami, jak się uwolnimy? Jak długo musimy pozostawać w więzieniu? Z nieugiętą determinacją musimy osiągnąć prawdziwego ducha wolności poprzez odpowiednią kontemplację, odpowiednie myślenie oraz właściwe działanie i życie. W przeciwnym razie, życie po życiu, będziemy związani naszą karmą.

Osoba, która stale studiuje, nie wykonując duchowej praktyki, jest jak głupiec, który próbuje żyć na podstawie planu domu.

Jesteśmy wszyscy częścią Jednego Ducha. Kiedy doświadczasz prawdziwego sensu religii, który polega na poznaniu Boga, zrozumiesz, że On jest twoim Ja i że istnieje równie i bezstronnie we wszystkich istotach.

Szczery poszukiwacz wie, jaki jest jego cel: najwyższa Prawda. Nie opóźni swojej podróży. W życiu duchowym dążymy do najwyższej Prawdy, do Boga, niczego innego.

Nasz duch to prawdziwa część nas, ciało to tylko jego odzienie. Człowiek nie znajdzie pokoju u krawca, ponieważ jego płaszcz pochodzi stamtąd; tak samo duch nie może uzyskać prawdziwego szczęścia z ziemi tylko dlatego, że jego ciało należy do ziemi.

Jesteśmy jednym duchem.

O wy, dzieci ludzkie! Podstawowym celem napędzającym Wiarę Bożą i Jego Religie jest ochrona interesów i promowanie jedności rasy ludzkiej oraz pielęgnowanie ducha miłości i braterstwa wśród ludzi.

Ten, kto przerywa przebieg swoich ćwiczeń duchowych i modlitwy, jest jak człowiek, który pozwala ptakowi uciec z jego ręki; trudno mu będzie go złapać ponownie.

Z tego powodu, że oczekujemy, że rzeczy będą dobre i piękne, one nie będą. W prawdziwej duchowości nie szukamy błogości.

To moje jedyne i stałe skargi, że ludzie prości, pozbawieni Ducha Bożego, chcą oceniać jedynie przez swoje ludzkie myślenie to, co słuchają lub czytają w Biblii, która została wypowiedziana i napisana przez Ducha Świętego i w Duchu Świętym.

Istnieje 64 boskich impulsów matki, które rządzą subtelnym stworzeniem. Odpowiadają one za przywracanie wszystkich ziemskich i duchowych korzyści. Są one po prostu częścią przebudzonej świadomości. Te dziewięć nocy są obchodzone, aby wzniecić te boskie impulsy i świętować najgłębszą głębię naszego życia.

Analiza siebie i samoobserwacja są kluczami do postępu na duchowej ścieżce. Jeśli nie praktykujesz samoobserwacji, twoje decyzje nie będą właściwe, twoje wnioski nie będą prawdziwe. Nie możesz od razu dojść do dokładnej samoobserwacji i analizy. To proces stopniowy. Spokój umysłu, pełna szczerość i obiektywność są niezbędne. Kiedy będziesz w stanie obserwować wszystko, co dzieje się w twoim życiu, z bystrą uważnością i czerpać inspirację z każdej akcji, wtedy naprawdę będziesz w stanie rosnąć.

Zapisz to w swoim sercu, że każdy dzień jest najlepszym dniem w roku. Bogaty jest ten, kto posiada dzień, a nikt nie posiada dnia, kto pozwala mu być zaatakowanemu troskami i niepokojem. Zakończ każdy dzień i skończ z nim. Zrobiłeś, co mogłeś. Pewnie kilka pomyłek i absurdów wkradło się. Zapomnij o nich jak najszybciej, jutro to nowy dzień; rozpocznij go dobrze i spokojnie, zbyt wysokim duchem, by obciążały cię stare głupstwa. Ten nowy dzień jest zbyt cenny, z jego nadziejami i zaproszeniami, by marnować choćby chwilę na wczorajsze.

Próbowałyśmy wszystkiego, aby pozbyć się cierpienia. Chodziłyśmy wszędzie, aby pozbyć się cierpienia. Kupiłyśmy wszystko, aby się go pozbyć. Połykałyśmy wszystko, aby się go pozbyć. W końcu, gdy próbowałyśmy wystarczająco długo, pojawiła się możliwość duchowej dojrzałości z gotowością do zatrzymania daremnej próby pozbycia się cierpienia i zamiast tego do rzeczywistego doświadczania cierpienia. W tym przełomowym momencie pojawia się zrozumienie tego, co jest poza cierpieniem, tego, co jest nietknięte przez cierpienie. Pojawia się zrozumienie tego, kim naprawdę jesteśmy.

Stan medytacyjny to najwyższy stan istnienia. Dopóki istnieje pragnienie, prawdziwe szczęście nie może nadejść. Tylko kontemplacyjne, świadkowe badanie przedmiotów przynosi nam prawdziwą radość i szczęście. Zwierzę znajduje szczęście w zmysłach, człowiek w swoim intelekcie, a bóg w duchowej kontemplacji. Tylko dusza, która osiągnęła ten stan kontemplacji, widzi świat jako naprawdę piękny. Dla tego, kto niczego nie pragnie i nie miesza się z rzeczami, różnorodne zmiany natury są jednym pięknym i wzniosłym widokiem.

Po prostu spróbuj nauczyć się prawdy, podchodząc do mistrza duchowego. Zapytaj go pokornie i służ mu. Samozrealizowana dusza może przekazać ci wiedzę, ponieważ widziała prawdę.

Zobaczyła niezliczone bogów, a poza Bogiem jego własną niewypowiedzianą wieczność; zobaczyła, że istnieją zakresy życia poza naszym obecnym życiem, zakresy umysłu poza naszym obecnym umysłem, a ponad nimi ujrzała blask ducha.

Szczery nauczyciel może pokazać innym właściwą drogę do duchowego oświecenia.

Cierpienie jest w umyśle. W umyśle. W umyśle. Świadkuj to. Z twojego duchowego serca.

Oto nowa duchowa praktyka dla ciebie: nie traktuj swoich myśli zbyt poważnie.

Ostatecznie pojednanie jest procesem duchowym, który wymaga czegoś więcej niż tylko ram prawnych. Musi się to wydarzyć w sercach i umysłach ludzi.