Nerwica zawsze jest substytutem uzasadnionego cierpienia.

Każdy człowiek, w swoim cierpieniu, może stać się uczestnikiem odkupieńczego cierpienia Chrystusa.

Żyjemy w ciele, które jest jak dom, w którym możemy mieszkać przez jedno życie. Niektórzy kochają ciało i stają się do niego przywiązani. Niektórzy uważają ciało za wszystko, a niektórzy nawet myślą: „Jestem ciałem”. Niektórzy ludzie mogą nie lubić lub nie kochać swojego ciała. Niewątpliwie zastanawiamy się, dlaczego tak wiele osób nie lubi swojego ciała, skoro sami je wybrali. Ich cierpienie jest wynikiem ich własnej ignorancji. W rzeczywistości całe cierpienie wynika z ignorancji. „Nie podoba mi się to ciało; chcę je zmienić. Nie wyglądam dobrze; jestem brzydki.”

Dobre myśli zwiększają przepływ energii życiowej do twojego ciała i umysłu. Teraz rób uprzejme gesty. Nie zwlekaj. Życzliwość jest jak leczniczy balsam. Łagodzi cierpienie... Małe krople wody tworzą potężny ocean. Tak samo małe akty życzliwości tworzą ocean dobrej woli.

Niczego nie można osiągnąć bez cierpienia, ale jednocześnie należy zacząć od poświęcenia cierpienia.

To jest obietnica każdej religii... że przejdziesz poza cierpienie, osiągniesz stan poza cierpieniem, pełen pokoju i błogości.

Jeśli jesteśmy w harmonii z podstawowymi prawami natury, będziemy cieszyć się procesem życia. W przeciwnym razie cierpienie jest nieuniknione.

Aby zrozumieć cierpienie, musisz wyjść poza ból i przyjemność. Twoje własne pragnienia i lęki uniemożliwiają ci zrozumienie, a tym samym pomoc innym. W rzeczywistości nie ma innych, a pomagając sobie, pomagasz wszystkim innym. Jeśli traktujesz cierpienie ludzkości poważnie, musisz doskonalić jedyny sposób pomocy, który masz – siebie.

Jesteśmy otoczeni problemami, a jeśli poszukamy ich źródła, odkryjemy, że wynikają one z naszej egoistycznej natury, ponieważ dążymy do realizacji własnych interesów kosztem innych. Nasze różne tradycje religijne istnieją po to, by pomóc nam zmniejszyć te problemy. Wszystkie uczą, jak pokonać cierpienie, poprzez rozwijanie miłości i współczucia, tolerancji, cierpliwości i zadowolenia.

Pan Krishna... ogłasza samorealizację, prawdziwą mądrość, jako najwyższą gałąź całej ludzkiej wiedzy — króla wszystkich nauk, samą istotę dharmy ("religii") — ponieważ tylko ona na stałe wykorzenia przyczynę trójstronnego cierpienia człowieka i ukazuje mu jego prawdziwą naturę błogości. Samorealizacja to joga lub "jedność" z prawdą — bezpośrednie postrzeganie lub doświadczenie prawdy przez wszechwiedzącą intuicyjną zdolność duszy.

Ale wciąż powinniśmy wracać do ciemności kokonu. Aby inspirować siebie do przodu, musimy spojrzeć wstecz, aby zobaczyć kontrast z miejscem, z którego pochodzimy. Widzisz, nie możemy odrzucić świata kokonu - bez którego moglibyśmy stworzyć nowy kokon. Kiedy widzimy cierpienie, które miało miejsce w starym kokonie, to inspiruje nas do dalszej podróży w naszej drodze wojownika. To podróż, która rozwija się w nas.

Sadhana to pole bitwy. Musisz być czujny. Nie przyjmuj fałszywych przekonań i nie utożsamiaj się z nadchodzącymi myślami, które przyniosą ci ból i cierpienie. Ale jeśli te rzeczy zaczną się dziać, walcz z nimi, afirmując: „Jestem Jaźnią; jestem Jaźnią; jestem Jaźnią;”. Te afirmacje osłabią moc strzał „Jestem ciałem” i ostatecznie otoczą cię tak skutecznie zbroją, że myśli „Jestem ciałem”, które przyjdą do ciebie, nie będą miały już mocy, by cię dotknąć, wpłynąć na ciebie lub sprawić, byś cierpiał.

Należy starać się zrozumieć, co leży u podstaw cierpień i chorób - i dążyć do zdrowia oraz dobrostanu, jednocześnie postępując na Ścieżce.

Dar prawdy bije wszystkie inne dary. Smak prawdy bije wszystkie inne smaki. Radość prawdy bije wszystkie inne radości, a ustanie pragnienia pokonuje wszelkie cierpienie.

Musisz nauczyć się być z cierpieniem, które nieuchronnie pojawia się w twoim życiu.

Współczucie to pragnienie, by inni byli wolni od cierpienia.

Miej współczucie dla wszystkich istot, zarówno bogatych, jak i biednych; każda ma swoje cierpienie. Niektóre cierpią za dużo, inne za mało.

Kim jest święta osoba? To ta, która jest świadoma cierpienia innych.

Tak więc dzielenie się cierpieniami Chrystusa oznacza jednocześnie cierpienie dla Królestwa Bożego. W oczach sprawiedliwego Boga, przed Jego sądem. Ci, którzy dzielą się cierpieniami Chrystusa, stają się godni tego Królestwa.

W Gicie Pan zapewnił nas, że „Jestem dobroczyńcą wszystkich”. Uważaj więc Pana za swojego i nie bój się. Moje dziecko, jakiekolwiek ból i cierpienie przyjdą do ciebie, musisz je znieść i przejść przez nie; dlatego trzymaj umysł na Nim.

Jeśli w tym piekle świata można wprowadzić choćby na jeden dzień trochę radości i pokoju do serca jednej osoby, to tylko to jest prawdziwe; tego nauczyłem się po całym życiu cierpień; wszystko inne to tylko marzenia.

Przywiązanie prowadzi do cierpienia.

Cierpienie duszy oznacza brak Krishny.