Miłość nie polega na odczuwaniu wielkich rzeczy, lecz na wielkiej obojętności i cierpieniu dla Ukochanego. Dusza, która jest przywiązana do czegokolwiek, nieważne, ile dobra jest w tym, nie osiągnie wolności Boskiego zjednoczenia. Bo czy jest to mocna lina, czy cienka i delikatna nić, która trzyma ptaka, to nie ma znaczenia, jeśli naprawdę go trzyma; bo dopóki lina nie zostanie zerwana, ptak nie może latać.

Nie unikaj kontaktu z cierpieniem ani nie zamykaj oczu przed cierpieniem. Nie trać świadomości istnienia cierpienia w życiu świata. Znajdź sposoby, aby być z tymi, którzy cierpią, wszelkimi możliwymi sposobami, w tym przez kontakt osobisty i wizyty, obrazy, dźwięki. W ten sposób obudź siebie i innych do rzeczywistości cierpienia w świecie. Jeśli wejdziemy w kontakt z cierpieniem мира, и будем тронуты этим страданием, мы можем выйти вперед, чтобы помочь тем, кто страдает.

Obserwuj, jak twój umysł ocenia. Ocenianie pochodzi częściowo z twojego własnego lęku. Oceniasz innych, ponieważ nie czujesz się komfortowo w swoim własnym bycie. Poprzez ocenianie dowiadujesz się, gdzie stoisz w stosunku do innych ludzi. Umysł oceniający jest bardzo dzielący. On oddziela. Oddzielenie zamyka twoje serce. Jeśli zamkniesz swoje serce przed kimś, podtrzymujesz swoje cierpienie i ich cierpienie. Przesunięcie z oceniania oznacza naukę doceniania swojej sytuacji i ich sytuacji z otwartym sercem, zamiast oceniać. Wtedy możesz pozwolić sobie i innym po prostu być, bez oddzielenia.

Hindusi nie obwiniają niewidzialnej Opatrzności za całe cierpienie na tym świecie, lecz wyjaśniają je poprzez naturalne prawo przyczyny i skutku. Jeśli człowiek rodzi się szczęśliwy lub nieszczęśliwy, musi za tym stać jakiś powód; jeśli więc nie możemy znaleźć tej przyczyny w tym życiu, musiało to zdarzyć się w poprzednim życiu, ponieważ nie ma skutku bez przyczyny. Wszystko, co do nas przychodzi, to to, na co zasłużyliśmy przez własny wysiłek; a wszelkie zło, które istnieje, jest wynikiem naszych przeszłych błędów. Ponadto, jak nasze teraźniejszość została ukształtowana przez naszą przeszłość, tak nasza przyszłość będzie kształtowana przez naszą teraźniejszość.

Aż do momentu, gdy osiągniesz stan jnany i obudzisz się z mâyi, musisz pełnić służbę społeczną, łagodząc cierpienie, gdy tylko je zobaczysz. Jednak nawet wtedy musisz to robić bez ahankary, tzn. bez poczucia „ja jestem tym, który działa”, ale z uczuciem „jestem narzędziem Pana”.

Cała kreatywność to głębokie cierpienie, chyba że twoja kreatywność nie pochodzi z umysłu, ale z medytacji. Kiedy pochodzi z medytacji, kreatywność to dzielenie się radością, dzielenie się błogością, którą masz. Umysł nie ma radości – to naprawdę rana, bardzo bolesna.

Narodziny, śmierć i cierpienie prowadzą nas na samą krawędź tego, co nasze umysły potrafią zrozumieć.

Bóg miał jednego Syna na ziemi bez grzechu, ale nigdy nie miał Syna bez cierpienia.

Czasami nasi rodzice są pełni miłości, a czasami pełni gniewu. Ta miłość i gniew nie pochodzą tylko od nich, ale od wszystkich wcześniejszych pokoleń. Kiedy to dostrzegamy, przestajemy obwiniać naszych rodziców za nasze cierpienie.

Celem łaski jest pomaganie dobrym ludziom, nie po to, by uciec od ich cierpień, ale by znosić je z odważnym sercem, z wytrwałością, która czerpie siłę z wiary.

Bestia, która najszybciej prowadzi cię do doskonałości, to cierpienie.

Ból to nie to samo co cierpienie. Pozostawiony sam sobie, ciało spontanicznie pozbywa się bólu, uwalniając go w momencie, gdy podstawowa przyczyna zostaje uzdrowiona. Cierpienie to ból, który trzymamy. Pochodzi z tajemniczego instynktu umysłu, który wierzy, że ból jest dobry, lub że nie można go uniknąć, lub że osoba na niego zasługuje.

Zawsze w nas jest światło, które jest wolne od wszelkiego smutku i żalu, niezależnie od tego, jak bardzo możemy doświadczać cierpienia.

Wyobraź sobie, co by się stało, gdyby praktykujący lekarze, ci, którzy mieli bezpośredni kontakt z cierpiącą ludzkością, mieli jakieś pojęcie o wschodnich systemach leczenia. Duch Wschodu przechodzi przez każdą porę ciała jak balsam na wszelkie cierpienia.

Kobieta jest ucieleśnieniem ofiary i cierpienia, a jej wejście do życia publicznego powinno, w związku z tym, prowadzić do jego oczyszczenia, powstrzymywania nieokiełznanej ambicji i gromadzenia majątku.

Powinniśmy ćwiczyć, okazując sobie nawzajem miłość i pomagając sobie nawzajem. Błąd to dążenie do szczęścia i unikanie cierpienia przez oszukiwanie i poniżanie innych ludzi. Musimy starać się osiągnąć szczęście i eliminować cierpienie przez bycie dobrym sercem i dobrze wychowanym.

Ból jest pewny, cierpienie jest opcjonalne.

Cierpienie jest wielką łaską. Pamiętaj, że wszystko wkrótce się kończy... i bądź odważny. Pomyśl, jak nasze zyski są wieczne.

Nie myśl o sobie jak o małej, skompresowanej, cierpiącej istocie. Myśl o sobie jak o pełnej gracji i rozwijającej się, niezależnie od tego, jak nieprawdopodobne to może się wydawać w danym momencie.

Bardzo cierpię, ale czy cierpię dobrze? Oto chodzi!

Pamiętaj o tym: wszelkie cierpienie kończy się. A wszystko, co cierpisz szczerze, Bóg cierpiał z tego wcześniej.

Nauczyłem się lekcji o nietolerancji od mojej żony, gdy próbowałem ją podporządkować mojej woli. Z jednej strony jej stanowczy opór wobec mojej woli, a z drugiej spokojne poddanie się cierpieniu, które moje głupstwo spowodowało, ostatecznie sprawiło, że wstydziłem się siebie i wyleczyło mnie z głupoty, że urodziłem się po to, by rządzić nią.

Korzeniem współczucia nie jest empatia; to jest życzliwość. Życzliwość jest wspaniała, ale nie jest ostatecznym współczuciem. Ostateczne współczucie łagodzi cierpienie, które pochodzi z oddzielenia. Cierpienie, które pochodzi z oddzielenia, jest złagodzone tylko wtedy, gdy jesteś w pełni obecny z drugą osobą, a nie gdy jesteś osobno obecny.