Dekart powiedział: „Myślę, więc jestem.” Wedanta poszłaby o krok dalej. Nawet kiedy nie myślę, wciąż jestem świadomy, że nie myślę … Zamiast mówić „Myślę, więc jestem”, powiedziałaby „Jestem, więc myślę”.

Radość nie zależy od zewnętrznych okoliczności. Radość to coś, co możemy mieć we wszystkich okolicznościach, gdy jesteśmy smutni lub szczęśliwi. Zewnętrzne okoliczności są zawsze neutralne. Wydają się być szczęśliwe lub smutne w zależności od szczęśliwych lub smutnych postaw umysłu.

Ciągle zadaj sobie pytanie: "Co jest słuszne do zrobienia?" Zachowuj się wobec wszystkich, jakbyś przyjmował wielkiego gościa.

Z niezliczonych złożoności musimy przejść do prostoty; musimy stać się prostymi w naszym wewnętrznym życiu i w naszych zewnętrznych potrzebach.

Możesz żyć w tym świecie, a jednak być duchowym. Bycie duchowym oznacza być świadomym Rzeczywistości przez cały czas.

Dharma prowadzi nas, chroni nas i wskazuje drogę do przodu w czasach ciemności.

Idźmy naprzód w pokoju, oczy nasze zwrócone ku niebu, jedynemu celowi naszej pracy.

Najsilniejsi z nas to ci, którzy są duchowo silni, a duchowy wojownik to ktoś wrażliwy.

Istniejesz w czasie, ale należysz do wieczności – Jesteś wniknięciem wieczności do świata czasu – Jesteś nieśmiertelny, żyjący w ciele śmierci – Twoje świadomość nie zna śmierci ani narodzin – Tylko twoje ciało rodzi się i umiera – Ale nie jesteś świadomy swojej świadomości – Nie jesteś świadomy swojej świadomości – A to jest cała sztuka medytacji; Stanie się świadomym samej świadomości.

Pamiętaj, że nie jesteś tak nieszczęśliwy, jak sam siebie przedstawiasz. Ty też jesteś Bogiem, a kultywowanie tej stałej świadomości w tobie pomoże ci unikać fałszywych przywiązań, utożsamiania się ze swoim ciałem, umysłem i zmysłami. Dlatego musisz powiedzieć sobie: „Ciało, umysł i zmysły są moje, ale nie jestem nimi, ponieważ jestem tym wiecznym płomieniem, który nie podlega zmianom, śmierci i rozkładowi”. Ta świadomość powinna być zawsze z tobą.

„Ja” zrzuca iluzję „Ja” i mimo to pozostaje „Ja”. Taki jest paradoks samorealizacji. Urealnieni nie widzą w tym żadnego paradoksu. Weź pod uwagę przypadek czciciela. Zbliża się do Boga i modli się, aby zostać wchłoniętym przez Niego. Następnie oddaje się w wierze i koncentracji. A co zostaje potem? W miejsce pierwotnego „Ja” oddanie siebie zostawia resztkę Boga, w której „Ja” zostaje utracone. To najwyższa forma oddania lub poddania się i szczyt detachmentu.

Mówi się o Panu Buddzie, że pokazał ludziom miłość i współczucie, widząc jak cała ludzkość idzie do piekła z powodu zabijania zwierząt. Dlatego pojawił się, by nauczać ahimsy, nieprzemocy, mając współczucie dla zwierząt i ludzi. W religii chrześcijańskiej także jasno stwierdzono: 'Nie zabijaj'. Tak więc wszędzie zabijanie zwierząt jest ograniczone. W żadnej religii nie jest dozwolone niepotrzebne zabijanie zwierząt. Ale nikt się tym nie martwi. Proces zabijania rośnie, a reakcje także. Co dziesięć lat pojawia się wojna. To są reakcje.

Dla lepszej, szczęśliwszej, bardziej stabilnej i cywilizowanej przyszłości, każdy z nas musi rozwijać szczere, serdeczne poczucie braterstwa i siostrzeństwa.

Grzech i cnota to gra oporu, którą gramy z Bogiem w Jego staraniach, by przyciągnąć nas ku doskonałości.

Medytacja oznacza ciągłe uwalnianie się od przywiązania umysłu. Pozbywając się nawet myśli 'ja' i 'mnie', co zostaje? Nie ma miejsca, na którym można stanąć, i nikogo, kto by tam stał. Brak separacji wszędzie. Czysta świadomość. Ani to, ani tamto. Tylko klarowność i istnienie.

Świadomość zawsze tam jest. Nie musi być uświadomiona. Otwórz przesłonę umysłu, a zostanie ona zalana światłem.

Nigdy nie miej nienawiści do żadnej religii.

Medytacja transcendentalna otwiera świadomość na nieskończony zbiornik energii, kreatywności i inteligencji, który leży głęboko w każdym z nas.

Kiedy wsiadasz do swojego samochodu, po zamknięciu drzwi, zatrzymaj się na kilka sekund i obserwuj przepływ swojego oddechu. Stań się świadomy cichego, ale potężnego poczucia obecności.

Uczyń swoją medytację ciągłym stanem umysłu. Wielkie uwielbienie trwa cały czas, więc nic nie powinno być zaniedbane ani wyłączone z twojej ciągłej świadomości medytacyjnej.

Miłość nie oczekuje nagrody. Miłość nie zna strachu. Miłość Boska daje – nie wymaga. Miłość nie myśli źle; nie przypisuje żadnych motywów. Kochać to dzielić się i służyć.

Tylko tchórze grzeszą, odważni ludzie nigdy, nie, nawet nie w myślach.

Absolutna, niekwestionowana wiara w Boga jest największą metodą natychmiastowego uzdrowienia. Nieustanne dążenie do wzbudzenia tej wiary jest najwyższym i najbardziej satysfakcjonującym obowiązkiem człowieka.