Na świecie nie ma nic bardziej uległego i słabego niż woda. Jednak w atakowaniu tego, co twarde i silne, nic jej nie dorówna.

Jeśli wiesz, że masz rację, trzymaj kurs, nawet jeśli cały świat wydaje się być przeciwko tobie, a wszyscy, których znasz, kwestionują twoje osądy. Kiedy zwyciężysz – a w końcu zwyciężysz, jeśli wytrwasz w pracy – wszyscy powiedzą ci, że od początku wiedzieli, że dasz radę.

Źle odczytujemy świat i mówimy, że on nas oszukuje.

Wy jesteście światłością świata. Miasta położonego na górze nie da się ukryć. — Mateusz 5:14

Można powiedzieć, że współczucie jest ostateczną postawą bogactwa: postawą przeciwko biedzie, wojną przeciwko braku. Zawiera wszelkiego rodzaju heroiczne, soczyste, pozytywne, wizjonerskie, ekspansywne cechy. Oznacza także myślenie w szerszej skali, wolniejszy i bardziej ekspansywny sposób odnoszenia się do siebie i świata.

Praktyka medytacji uważana jest za dobrą, a w rzeczywistości doskonałą metodę przezwyciężania wojny na świecie; naszej własnej wojny oraz większej wojny.

Artysta ma ogromną moc, aby zmienić świat.

Satsang jest - w ramach kultury masowej - jak małe grzyby tutaj i tam, a ktoś, może chrześcijanin, hindus i buddysta, spotykają się; to nie ma znaczenia, bo to są ścieżki. To są ścieżki do Jednego. Ale te satsangi to to, czego świat potrzebuje. I jak mówię - serce do serca - to jest to, czym jest satsang.

Zrozumiałam, że każdy kwiat stworzony przez Niego jest piękny, że blask róży i biel lilii nie umniejszają zapachu fiołka ani słodkiej prostoty stokrotki. Zrozumiałam, że gdyby wszystkie skromne kwiaty pragnęły być różami, natura przestałaby być ozdobiona pięknymi kolorami. I tak jest w świecie dusz, w ogrodzie żywym naszego Pana.

Po prostu podążałem za wskazówką (mojego nauczyciela), którą było skoncentrowanie umysłu na czystym byciu "jestem" i pozostanie w nim. Siadałem na godzinami, mając w umyśle tylko "jestem", a wkrótce spokój, radość i głęboka, obejmująca miłość stały się moim normalnym stanem. W nim wszystko zniknęło - ja, mój Guru, życie, które prowadziłem, świat wokół mnie. Pozostał tylko spokój i niezgłębiona cisza.

Świat jest iluzją. Dlaczego jest nierealny? Ponieważ żadne z wiedzy nie pozostanie trwałe, jako prawdziwa wiedza. Miałem wiele tożsamości; byłem dzieckiem, byłem chłopcem, byłem nastolatkiem, byłem mężczyzną w średnim wieku, byłem starcem. Jak inne tożsamości, które myślałem, że będą trwałe, nigdy takimi nie były. W końcu stałem się bardzo stary... Więc która tożsamość pozostała ze mną szczera?

Musimy zrobić pierwszy krok sami, zamiast oczekiwać, że nadejdzie on ze świata zewnętrznego lub od innych ludzi. Jeśli medytujemy w domu i mieszkamy w środku ruchliwej ulicy, nie możemy zatrzymać ruchu tylko dlatego, że chcemy spokoju. Ale możemy zatrzymać siebie, możemy zaakceptować hałas. Hałas zawiera również ciszę. Musimy się w to zaangażować i nie oczekiwać niczego z zewnątrz, tak jak zrobił to Budda. I musimy zaakceptować każdą sytuację, która się pojawi.

Rishis z dawnych czasów osiągnęli Wiedzę o Brahmanie. Nie można jej mieć, dopóki nie ma choćby najmniejszego śladu światowości. Jak ciężko pracowali rishis! Wczesnym rankiem wychodzili z pustelni i spędzali cały dzień w samotności, medytując nad Brahmanem. W nocy wracali do pustelni i jedli trochę owoców lub korzeni. Trzymali umysł z dala od przedmiotów wzroku, słuchu, dotyku i innych rzeczy o charakterze światowym. Tylko w ten sposób zdali sobie sprawę z Brahmana jako swojej wewnętrznej świadomości.

Nie potrzebujesz wyjścia! Czy nie widzisz, że wyjście jest także częścią snu? Wszystko, co musisz zrobić, to zobaczyć sen jako sen... Gdziekolwiek cię zaprowadzi, będzie to sen. Sama idea wyjścia poza sen jest iluzoryczna. Po co gdziekolwiek iść? Po prostu zdaj sobie sprawę, że śnisz sen, który nazywasz światem, i przestań szukać wyjścia. Sen nie jest twoim problemem. Twoim problemem jest to, że lubisz jedną część swojego snu, a nie inną. Kochaj wszystko, albo nic, i przestań narzekać. Kiedy zobaczysz sen jako sen, zrobiłeś wszystko, co trzeba było zrobić.

Kiedy zmysły są dobrze kontrolowane i wycofane z kontaktu z obiektami świata, wówczas percepcje zmysłowe nie tworzą już obrazów w umyśle. Umysł jest wtedy trenowany w skupieniu. Kiedy umysł już nie przywołuje wzorców myślowych z nieświadomości, zrównoważony stan umysłu prowadzi do wyższego stanu świadomości. Doskonały stan spokoju ustanowiony w sattwie jest najwyższym stanem oświecenia. Praktyka medytacji i nieprzywiązania to dwie główne zasady. Bardzo silne przekonanie jest niezbędne do ustanowienia określonej filozofii życia.

Każdy może praktykować pewną formę nieprzemocy, nawet żołnierze. Niektórzy generałowie armii, na przykład, prowadzą swoje operacje w sposób, który unika zabijania niewinnych ludzi; to rodzaj nieprzemocy. Aby pomóc żołnierzom podążać w kierunku nieprzemocy, musimy być w kontakcie z nimi. Jeśli podzielimy rzeczywistość na dwa obozy – przemoc i nieprzemoc – i będziemy stać w jednym obozie, atakując drugi, świat nigdy nie zazna pokoju. Zawsze będziemy obwiniać i potępiać tych, których uważamy za odpowiedzialnych za wojny i społeczne niesprawiedliwości, nie dostrzegając stopnia przemocy w nas samych. Musimy pracować nad sobą i także z tymi, których potępiamy, jeśli chcemy mieć prawdziwy wpływ.

Dopiero gdy się poddasz, duchowy wymiar staje się żywą rzeczywistością w twoim życiu. Kiedy to robisz, energia, którą emanujesz i która potem kieruje twoim życiem, ma znacznie wyższą częstotliwość wibracyjną niż energia umysłu, która wciąż rządzi światem.

Większość świata jest jak szpital psychiatryczny...

To subiektywny świat rządzi obiektywnym. Zmień przedmiot, a obiekt z pewnością się zmieni; oczyść się, a świat z pewnością zostanie oczyszczony.

Bądź najpierw świadomy siebie wewnątrz, a potem myśl i działaj. Wszystkie żywe myśli to świat w przygotowaniu; każdy prawdziwy czyn to myśl zmaterializowana. Świat materialny istnieje, ponieważ idea zaczęła działać w boskiej samoświadomości.

Nie ma niczego takiego jak pożądanie. Pożądanie można uznać za najpotężniejszą namiętność. Na szczęście mamy jedną rzecz, która jest silniejsza. Gdyby pragnienie prawdy było słabsze od namiętności, ilu z nas w świecie byłoby w stanie podążać drogą sprawiedliwości?

Ten świat jest placem zabaw. Celem zabawy jest boska błogość.

Tytaniczny wysiłek, który przyniósł wyzwolenie RPA i zapewnił całkowite wyzwolenie Afryki, stanowi akt odkupienia dla czarnoskórego ludu świata.