Als je de dualiteit kunt opgeven, blijft alleen Brahman over en weet je dat je dat Brahman bent, maar om deze ontdekking te doen is voortdurende meditatie nodig. Wijs hiervoor geen tijdsperiodes toe. Beschouw het niet als iets dat je doet wanneer je met gesloten ogen zit. Deze meditatie moet continu zijn. Doe het tijdens het eten, wandelen en zelfs praten. Het moet altijd worden voortgezet.

Onthoud dat niets wat er in de geest gebeurt 'jij' is, en dat niets daarvan jouw zaak is. Je hoeft je geen zorgen te maken over de gedachten die in je opkomen. Het is genoeg dat je je herinnert dat de gedachten niet jij bent.

Men moet zijn aandacht richten op het Zelf als men vooruitgang wil boeken op het spirituele pad.

Op dezelfde manier is de geest slechts een zelfopgelegde duisternis waarin het licht van het Zelf opzettelijk is buitengesloten.

Als je moeite hebt met je enthousiasme voor sadhana, zeg dan tegen jezelf: 'Ik ben misschien dood over zeven dagen.' Laat alle dingen los waarvan je doet alsof ze belangrijk zijn in je dagelijkse leven en focus in plaats daarvan vierentwintig uur per dag op het Zelf. Doe het en zie wat er gebeurt.

In elk moment heb je slechts één echte keuze: je bewust zijn van het Zelf of je identificeren met het lichaam en de geest.

Wanneer de afwijzing van mentale activiteiten continu en automatisch wordt, begin je de ervaring van het Zelf te hebben.

Zelfonderzoek moet voortdurend worden gedaan. Het werkt niet als je het als een deeltijdactiviteit beschouwt.

Sadhana is een slagveld. Je moet waakzaam zijn. Neem geen verkeerde overtuigingen aan en identificeer je niet met de binnenkomende gedachten die je pijn en lijden zullen bezorgen. Maar als deze dingen beginnen te gebeuren, vecht terug door te bevestigen: 'Ik ben het Zelf; ik ben het Zelf; ik ben het Zelf;'. Deze affirmaties zullen de kracht van de 'Ik ben het lichaam'-pijlen verminderen en uiteindelijk zullen ze je zo effectief bepantseren, dat de 'Ik ben het lichaam'-gedachten die je pad kruisen je niet meer kunnen raken, beïnvloeden of laten lijden.

Een sterke vastberadenheid om op deze manier onderzoek te doen, zal alle twijfels oplossen. Door te vragen "Wie ben ik?" en constant te mediteren, komt men tot de helderheid van het zijn. Zolang vasanas blijven bestaan, zullen ze opkomen en de werkelijkheid bedekken, waardoor het bewustzijn ervan verduisterd wordt. Telkens wanneer je je ervan bewust wordt, vraag je: "Tot wie komen ze?" Dit voortdurende onderzoek zal je in je eigen Zelf vestigen, en je zult geen verdere problemen hebben. Wanneer je weet dat de slang van de geest nooit heeft bestaan, wanneer je weet dat het touw van de werkelijkheid alles is wat bestaat, zullen twijfels en angsten je niet meer lastigvallen.

Ga diep in dit gevoel van 'Ik'. Wees je er zo sterk en intens van bewust dat geen andere gedachten de energie hebben om op te komen en je af te leiden. Als je dit gevoel van 'Ik' lang genoeg en sterk genoeg vasthoudt, zal het valse 'Ik' verdwijnen en blijft alleen het ononderbroken bewustzijn van het ware, immanente 'Ik', het bewustzijn zelf, over.

In een echte vesting hebben de bewoners een constante aanvoer van voedsel en water nodig om een belegering te doorstaan. Wanneer de voorraden opraken, moeten de bewoners zich overgeven of sterven. In het fort van de geest hebben de bewoners, oftewel gedachten, een denker nodig die hen aandacht schenkt en zich in hen verdiept.

Als de denker zijn aandacht onthoudt van opkomende gedachten of ze uitdaagt voordat ze de kans krijgen zich te ontwikkelen, zullen alle gedachten sterven van de honger. Je daagt ze uit door jezelf herhaaldelijk te vragen: 'Wie ben ik? Wie is de persoon die deze gedachten heeft?' Om effectief te zijn, moet je dit doen voordat de opkomende gedachte de kans krijgt zich te ontwikkelen tot een stroom gedachten.

De geest en het lichaam zijn beide inert. Alle energie of vrede die je ervaart, kan alleen van het Zelf komen. Laat de identificatie met het lichaam los. Deze ervaringen maken je te lichaamsbewust. Wees je gewoon bewust van het Zelf en probeer zo min mogelijk aandacht aan het lichaam te schenken. Het Zelf is pure energie, pure kracht. Houd daaraan vast.

Wanneer je de geest op deze manier hebt afgesloten, daag dan elke opkomende gedachte uit door te vragen: 'Waar kom je vandaan?' of 'Wie is de persoon die deze gedachte heeft?' Als je dit continu met volledige aandacht kunt doen, zullen nieuwe gedachten even verschijnen en daarna verdwijnen.

Bhagavan zei dat we dezelfde tactieken op de geest moeten toepassen. Hoe doe je dit? Sluit de ingangen en uitgangen van de geest af door niet te reageren op opkomende gedachten of zintuiglijke indrukken. Laat geen nieuwe ideeën, oordelen, voorkeuren, afkeuren, enz. de geest binnendringen en laat opkomende gedachten niet gedijen en aan je aandacht ontsnappen.

Wanneer ik zeg: 'Mediteer over het Zelf', vraag ik je het Zelf te zijn, niet erover na te denken. Wees je bewust van wat blijft wanneer de gedachten stoppen. Wees je bewust van het bewustzijn dat de oorsprong is van al je gedachten. Wees dat bewustzijn.

De gedachten die komen en gaan zijn niet jij. Wat er ook komt en gaat, ben jij niet. Jouw werkelijkheid is vrede. Als je dat niet vergeet, is dat genoeg.

Continue aandacht komt alleen met lange oefening. Als je werkelijk waakzaam bent, zal elke gedachte zich oplosen op het moment dat deze verschijnt. Maar om dit niveau van dissociatie te bereiken, mag je geen enkele gehechtheid hebben. Als je de minste interesse hebt in een bepaald gedachte, zal het je aandacht ontglippen, zich met andere gedachten verbinden en je geest een paar seconden overnemen. Dit zal gemakkelijker gebeuren als je gewend bent emotioneel te reageren op een bepaald gedachte.

Er is niets mis met het kijken naar een foto van Bhagavan. Het is een zeer goede oefening. Maar je moet je niet laten afleiden van je belangrijkste doel, namelijk jezelf vestigen als bewustzijn. Hecht je niet aan toestanden van gelukzaligheid of geef ze prioriteit boven de zoektocht naar het Zelf.

Je uiteindelijke noodzaak is je te vestigen in de onveranderlijke vrede van het Zelf. Hiervoor moet je alle gedachten opgeven.

Als je deze kennis 'Ik ben het Zelf' voortdurend kunt vasthouden, is verdere oefening niet nodig.

Je moet het onderzoek 'Aan wie gebeurt dit?' de hele tijd voortzetten. Als je moeite hebt, herinner jezelf dan: 'Dit gebeurt alleen aan de oppervlakte van mijn geest. Ik ben niet deze geest of de dwalende gedachten.' Keer daarna terug naar het onderzoek: 'Wie ben ik?'.