Wanneer je laatste adem komt, kan grammatica niets doen.

Door Brahman te kennen, bereikt men de Onsterfelijkheid hier [in dit lichaam]. Er is geen andere weg om het te bereiken.

Brahman alleen is werkelijk, de wereld is de verschijning [van Brahman]; en uiteindelijk is er geen verschil tussen Brahman en Atman, het individuele zelf.

Degene die dit Brahman kent, verborgen in de grot van het hart, snijdt hier de knoop van onwetendheid door.

Hardop spreken, een overvloed aan woorden en vaardigheid in het uitleggen van geschriften zijn slechts voor het genot van de geleerden. Ze leiden niet tot bevrijding.

Net als een steen, een boom, een strohalm, een graan, een mat, een doek, een pot, enzovoort, wanneer ze worden verbrand, worden ze gereduceerd tot aarde (waaruit ze kwamen), zo wordt het lichaam en zijn zintuigen, wanneer ze worden verbrand in het vuur van Kennis, Kennis en worden opgenomen in Brahman, zoals duisternis in het zonlicht.

Maar de jiva [levend wezen] is begiftigd met ego en zijn kennis is beperkt, terwijl Ishwar zonder ego is en alwetend is.

Om vrij te zijn van gebondenheid moet de wijze persoon discrimineren tussen het Enige Zelf en het ego-zelf. Alleen dan zul je vol vreugde worden, het Zelf erkennend als Zuiver Zijn, Bewustzijn en Blis.

De werkelijkheid kan alleen worden ervaren met het oog van begrip, niet alleen door een geleerde.

De wereld, als een droom vol gehechtheden en afkeer, lijkt echt totdat het ontwaken komt.

De getuige van de drie toestanden van bewustzijn [waakzaam, droom en diepe slaap] en van de aard van Bestaan-Bewustzijn-Bliss is het Zelf

De boeien van het hart worden gebroken, alle twijfels worden opgelost, en alle werken stoppen met vrucht dragen, wanneer men Hem (Brahman) ziet, die zowel hoog als laag is.

Zelfkennis is de beste van alle vormen van kennis; het is de hoogste van alle wetenschappen, omdat men door middel daarvan onsterfelijkheid bereikt.

De belichaamde ziel, die de waarheid over het Zelf heeft gerealiseerd, wordt vrij van verdriet en bereikt het gewenste doel.

Welke illusie, welk verdriet zou er kunnen zijn voor degene die die eenheid [van jiva en Brahman] ziet?

Door reflectie, redeneren en instructies van leraren wordt de waarheid gekend. Niet door wasbeurten, niet door donaties, noch door honderden ademhalingsoefeningen te doen.

Wat is onderzoek naar de Waarheid? Het is de vaste overtuiging dat het Zelf echt is, en alles anders dan dat is onwerkelijk.

Ik heb mijn hele leven lang niets gewonnen, en nu ineens, na jaren van hard werken, kwamen mijn dromen allemaal tegelijk uit en ik wist niet hoe ik ermee om moest gaan. Het leek alsof de wereld haar relatie met mij veranderde, maar ik was hetzelfde gebleven.

Geef de identificatie op met deze massa van vlees, evenals met wat denkt dat het een massa is. Beide zijn intellectuele verbeeldingen. Erken je ware zelf als ongedifferentieerd bewustzijn, niet beïnvloed door tijd, verleden, heden of toekomst, en betreed de Vrede.

De goden en zieners uit vervlogen tijden die Het (Brahman) kenden, bereikten eeuwige vrede - en anderen niet.

Als hij dit (Atman) hier niet kent, wacht hem een grote vernietiging.

Wie degene die zo deze Upanishad kent, werpt alle zonden af en wordt stevig gevestigd in het oneindige en het hoogste Paradijs.

Wie degene die dat onverwoestbare Zijn kent, helder, zonder schaduw, zonder lichaam, zonder kleur, verkrijgt zeker het Opperste.