Als je bevriend raakt met jezelf, zul je nooit alleen zijn.

Je zou je plicht in de wereld met liefde moeten doen, en dat alleen zal aanzienlijk bijdragen aan je vooruitgang op het pad van verlichting.

Er staat geschreven: De mens leeft niet van brood alleen, maar van elk woord dat uit de mond van God komt. — Matteüs 4:4

Het is genoeg om geloof te hebben in één aspect van God. Je hebt geloof in God zonder vorm. Dat is heel goed. Maar denk nooit dat alleen jouw geloof waar is en dat alle andere verkeerd zijn. Weet zeker dat God zonder vorm werkelijk is en dat God met vorm ook werkelijk is. Houd je daarna vast aan het geloof dat jou aanspreekt.

Wat werkelijk bestaat is het Zelf alleen. De wereld, de individuele ziel en God zijn verschijningen daarin. Zoals zilver in parelmoer, verschijnen deze drie tegelijkertijd en verdwijnen tegelijkertijd. Het Zelf is dat waar er absoluut geen 'ik-gedachte' is. Dit wordt 'Stilte' genoemd. Het Zelf zelf is de wereld; het Zelf zelf is 'ik'; het Zelf zelf is God; alles is Shiva, het Zelf.

De groten zijn het sterkst wanneer ze alleen staan, een door God gegeven kracht van zijn is hun kracht.

Er is geen einde aan verlangen. Daarom is tevredenheid de beste weg naar geluk. Verkrijg dus tevredenheid.

Aangezien je alleen verantwoordelijk bent voor je gedachten, kun alleen jij ze veranderen.

Geloof alleen is wat echt belangrijk is.

Onthoud, zelfs wanneer je alleen bent, dat het goddelijke overal is.

Hoe meer we proberen te leven in de wereld van woorden, hoe meer we ons geïsoleerd en alleen voelen, hoe meer alle vreugde en levendigheid van dingen wordt ingewisseld voor louter zekerheid en veiligheid. Aan de andere kant, hoe meer we gedwongen worden toe te geven dat we eigenlijk in de echte wereld leven, hoe meer we ons onwetend, onzeker en onzeker voelen over alles.

Hoe kom je van angst af? Ramana: Wat is angst? Het is slechts een gedachte. Als er iets is naast het Zelf, is er reden om angst te hebben. Wie ziet dingen als gescheiden van het Zelf? Eerst komt het ego op en ziet objecten als extern. Als het ego niet opkomt, bestaat er alleen het Zelf en is er niets externs. Alles wat extern is, impliceert het bestaan van de ziener binnenin. Het daar zoeken zal twijfel en angst elimineren. Niet alleen angst, maar alle andere gedachten die rond het ego draaien, zullen samen met het ego verdwijnen.

Het is onjuist te spreken van realisatie. Wat is er te realiseren? Het ware is altijd zoals het altijd is geweest. We creëren niets nieuws of bereiken iets wat we niet hadden. De illustratie die in boeken wordt gegeven is deze. We graven een put en creëren een grote kuil. De ruimte in de put is niet door ons gecreëerd. We hebben alleen de aarde verwijderd die de ruimte vulde. De ruimte was daar toen en is er ook nu. Evenzo moeten we gewoon alle eeuwenoude sanskars [aangeboren neigingen] die in ons zijn, weggooien. Wanneer deze allemaal zijn opgegeven, zal het Zelf alleen schijnen.

Verwijder het Ego en Avidya (Onwetendheid) verdwijnt. Zoek ernaar, het ego verdwijnt en alleen het echte Zelf blijft over.

Men moet niet denken: "Mijn religie is het enige juiste pad en andere religies zijn verkeerd." God kan gerealiseerd worden door alle paden. Het is genoeg om een oprechte hunkering naar God te hebben. Onmetelijk zijn de paden en onmetelijk zijn de meningen.

De man die tevreden is om alleen te leven, is of een beest of een god.

De belangrijkste relatie die we allemaal kunnen hebben, is de relatie die we met onszelf hebben; de belangrijkste reis die we kunnen maken, is die van zelfontdekking. Om jezelf te leren kennen, moet je tijd met jezelf doorbrengen, je moet niet bang zijn om alleen te zijn. Jezelf kennen is het begin van alle wijsheid.

De ervaring van het niet vergeten van bewustzijn alleen is de staat van toewijding, wat de relatie van onvergaalde ware liefde is, omdat de ware kennis van het Zelf, die schijnt als de onverdeelde hoogste zegen zelf, oprijst als de aard van liefde. Liefde zelf is de werkelijke vorm van God. Dat is pure zegen. Noem het pure zegen, God, Zelf, of wat je wilt. Dat is toewijding, dat is realisatie en dat is alles.

Geen van ons is alleen in deze wereld; ieder van ons is een essentieel onderdeel van het grote mozaïek van de mensheid als geheel.

Bijna de gehele mensheid is meer of minder ongelukkig omdat bijna iedereen zijn ware Zelf niet kent. Werkelijk geluk ligt alleen in Zelfkennis. Alles andere is vergankelijk. Het kennen van het Zelf is altijd gelukkig zijn.

Alleen dat is Reëel, wat op zichzelf bestaat, wat zichzelf onthult en wat eeuwig en onveranderlijk is.

Het is genoeg om in één aspect van God te geloven. Maar denk nooit dat alleen jouw geloof waar is en alle andere vals.

De man die het gevoel heeft dat het lichaam zichzelf is, kan God niet als vormloos aanbidden; elke aanbidding die hij maakt, zal aanbidding in vorm zijn, niet anders.