Als we konden voelen wat we de Aarde aandoen, zouden we onmiddellijk stoppen.

Artistieke visie komt van een geest die helder genoeg is om verliefd te worden op wat we zien.

Ik moet even stil zijn, werelden vormen zich in mijn hart.

We kunnen in lessen zitten en heel mooie theoretische filosofie horen en we kunnen een grote overtuiging van onze intelligentie hebben. Dat is heel goed en belangrijk. Maar feitelijk, tenzij die filosofische overtuiging een gevoel van enthousiasme in het hart van iemand opwekt voor de dienst van de Heer, is het als een lege versiering.

Hoe meer je streeft naar een bepaalde vorm van perfectie of beheersing—of het nu gaat om moraal, kunst of spiritualiteit—hoe meer je ziet dat je een verfijnde en verheven vorm van het oude ego-spel speelt, en dat je het bereiken van enige hoogte alleen voor jezelf en anderen duidelijk is in contrast met de diepte of mislukking van een ander.

Als je tevreden bent met het niet iemand in het bijzonder te zijn, tevreden met niet op te vallen, dan stem je af op de kracht van het universum. Wat voor het ego zwakte lijkt, is in werkelijkheid de enige ware kracht. Deze spirituele waarheid staat in diametrale tegenstelling tot de waarden van onze hedendaagse cultuur en de manier waarop het mensen beïnvloedt om zich te gedragen.

Ik weet niet of het universum, met zijn ontelbare sterrenstelsels, sterren en planeten, een dieper betekenis heeft of niet, maar ten minste is het duidelijk dat wij mensen die op deze aarde leven de taak hebben om een gelukkig leven voor onszelf te maken. Daarom is het belangrijk om te ontdekken wat het grootste geluk zal brengen.

God heeft de tijden van dergelijke onwetendheid over het hoofd gezien, maar nu zegt Hij tegen de mensheid dat ze zich overal moeten bekeren. Want Hij heeft een dag vastgesteld waarop Hij de bewoonde aarde in gerechtigheid zal oordelen door een man die Hij heeft aangesteld, en Hij heeft aan alle mensen een garantie gegeven doordat Hij hem uit de doden heeft opgewekt.

Iedereen wordt geboren met de capaciteit om te genieten, maar niet met de kunst. Mensen denken dat omdat ze leven, ademen en bestaan, ze weten hoe ze moeten genieten. Dat is pure domheid. Genieten is een grote kunst, het is een grote discipline. Het is een subtiele discipline zoals muziek, poëzie of schilderkunst. Het is de grootste creativiteit.

Gurus geven het beste van hun kennis in stilte. Wanneer je in stilte bent, communiceren ze met je door stilte, en in stilte. Voor de student wiens geest in harmonie is, is die les de beste van alle lessen. Deze stille communicatie kan plaatsvinden, waar je ook fysiek bent, of je nu 10.000 mijl ver weg bent of heel dichtbij.

Vandaag de dag leven mensen om te werken in plaats van werken om te leven. Ze zijn hun ware doel in het leven vergeten. Vervolgens zijn ze hun dharma vergeten. Er is geen communicatie tussen harten, er is geen delen. Nadat we het contact met de harten van anderen hebben verloren, worden we volledig geïsoleerd. Maar in waarheid zijn we geen geïsoleerde eilanden, we zijn schakels die één ketting vormen.

Realiseer de enorme spirituele kracht en schoonheid van het leven van Christus en probeer te leven zoals hij leefde. Christus had geen nationaliteit. Hij hield van alle rassen als kinderen van God. Probeer die broederschap met alle nationaliteiten te voelen. Echte broederschap kan nooit komen, tenzij we het voelen in ons hart. Dit gevoel kan alleen worden bereikt door het werkelijke contact met God in ons hart.

Het is alsof een koning je naar een land heeft gestuurd om een specifieke taak uit te voeren. Je gaat naar het land en voert honderd andere taken uit, maar als je de taak waarvoor je gestuurd bent niet hebt uitgevoerd, is het alsof je niets hebt gedaan. Mensen zijn in de wereld gekomen voor bepaalde taken, en dat is ons doel. Als we dit niet uitvoeren, hebben we niets gedaan.

Buiten de gedachten bestaat er geen onafhankelijke entiteit die de wereld wordt genoemd. In de diepe slaap zijn er geen gedachten en is er geen wereld. In de staat van waken en dromen zijn er gedachten, en is er ook een wereld. Net zoals de spin de draad (van het web) uit zichzelf uitzendt en deze weer in zichzelf terugtrekt, zo projecteert de geest de wereld uit zichzelf en lost deze weer op in zichzelf.

De aard van de geest is om niet-essentiële dingen als essentieel te interpreteren. De geest creëert kunstmatige behoeften, ervan overtuigd dat hij niet zonder kan leven. Op deze manier dragen we een grote last van gehechtheden gedurende ons hele leven. Hechting is op zich al een grote last voor onze geest. We begrijpen misschien nooit de omvang van deze last totdat we ervan bevrijd zijn. Maar als we vreugde van binnenuit vinden, kunnen we een eenvoudig leven leiden, vrij van eindeloze complicaties.

Geef de devotionele dienst niet op, zelfs als er talloze gevaren, ontelbare beledigingen en eindeloos lastigvallen zijn. Laat je niet ontmoedigen omdat de meeste mensen in deze wereld de boodschap van pure devotionele dienst niet accepteren. Geef je devotionele dienst en het horen en zingen over Krishna, wat je alles is, nooit op. Zing altijd de Heilige Naam en wees nederiger dan een grasspriet en toleranter dan een boom.

Dus, het hele idee, zie je, is dat alles uit elkaar valt, dus probeer het niet te stoppen. Wanneer je van een klif valt, heeft het geen zin om je vast te houden aan een rots die met jou meevallt. Zie je? Maar alles doet dat. En weer is dit een ander geval waarin we onze energie volledig verspillen door te proberen de wereld te voorkomen dat hij uit elkaar valt. Doe het niet. En dan kun je iets interessants doen met de vrije energie.

Er zijn nieuwsgierige geesten die verlangen naar de waarheid van het hart, die deze zoeken, zich inspannen om de door het leven gestelde problemen op te lossen, proberen door te dringen tot de essentie van dingen en fenomenen en in zichzelf door te dringen. Als een man logisch redeneert en denkt, ongeacht welk pad hij volgt in het oplossen van deze problemen, zal hij onvermijdelijk terugkomen bij zichzelf en beginnen met het oplossen van het probleem van wie hij zelf is en wat zijn plaats is in de wereld om hem heen.

Het beweegt en het beweegt niet. Het is ver en het is ook dichtbij. Het is binnen en het is ook buiten alles dit. Het is dichtbij voor degenen die de kracht hebben het te begrijpen, want het woont in het hart van iedereen; maar het lijkt ver voor degenen wiens geest bedekt is door de wolken van zinnelijkheid en zelfmisleiding. Het is binnen, omdat het de diepste Ziel van alle wezens is; en het is buiten als de essentie van het hele externe universum, die het vult als de alomtegenwoordige ether.

We accepteerden een definitie van onszelf die het zelf beperkte tot de bron en de beperkingen van bewuste aandacht. Deze definitie is vreselijk onvoldoende, want in feite weten we hoe we hersenen en ogen, oren en vingers, harten en botten kunnen laten groeien, precies zoals we weten hoe we kunnen lopen en ademen, praten en denken – alleen kunnen we het niet in woorden uitdrukken. Woorden zijn te langzaam en te onhandig om zulke dingen te beschrijven, en bewuste aandacht is te smal om al hun details bij te houden.

Als een persoon koud en rigide is, voelt hij zich in zichzelf alsof hij in een graf ligt. Hij leeft niet, hij kan niet genieten van dit leven, omdat hij zichzelf niet kan uiten en het licht en het leven buiten niet kan zien. Wat houdt de mens tegen om de kwaliteit van het hart te ontwikkelen? Zijn veeleisende houding. Hij wil van liefde een zakelijke aangelegenheid maken. Hij zegt: 'Als jij van mij houdt, zal ik van jou houden.' Zodra een man zijn gunsten en diensten en alles wat hij doet voor degene die hij liefheeft gaat meten en wegen, stopt hij met begrijpen wat liefde is. Liefde ziet de geliefde en verder niets.

Elke wetenschapper, door persoonlijk onderzoek en studie, voltooit zichzelf en zijn eigen menselijkheid. ... Wetenschappelijk onderzoek is voor jou, zoals het voor velen is, de weg naar een persoonlijk ontmoeting met de waarheid, en misschien de bevoorrechte plek voor de ontmoeting zelf met God, de Schepper van hemel en aarde. Wetenschap straalt in al haar waarde als een goed dat ons bestaan kan motiveren, als een grote ervaring van vrijheid voor de waarheid, als een fundamenteel werk van dienstbaarheid. Door onderzoek groeit elke wetenschapper als mens en helpt anderen hetzelfde te doen.

Een man die over een veld reisde, ontmoette een tijger. Hij vluchtte, de tijger achter hem aan. Toen hij bij een afgrond kwam, greep hij de wortel van een wilde wijnstok en zwiepte zichzelf naar beneden. De tijger snuffelde boven hem. Bevend keek de man naar beneden, waar, ver beneden, een andere tijger op hem wachtte om hem op te eten. Alleen de wijnstok ondersteunde hem. Twee muizen, een witte en een zwarte, begonnen langzaam de wijnstok te knagen. De man zag een sappige aardbei naast zich. Met één hand hield hij de wijnstok vast en plukte de aardbei met de andere. Wat was hij zoet!