Je bent niet het lichaam. Je bent de immensiteit en de oneindigheid van bewustzijn.

Vals is het lichaam, vals zijn de kleren; vals is schoonheid.

Je identificeert jezelf nooit met de schaduwen die door je lichaam worden geworpen, of met de reflectie ervan, of met het lichaam dat je in een droom of in je verbeelding ziet. Daarom zou je jezelf ook niet met dit levende lichaam moeten identificeren.

Het is door dit fysieke lichaam dat het hoogste en grootste doel van het leven wordt bereikt. Een persoon noemt het alleen het fysieke lichaam uit onwetendheid. Zodra de kennis is gekomen... begint hij het te beschouwen als de heilige tempel van God.

Wie iemand beseft dat de zes zintuigen niet echt zijn, dat de vijf aggregaten ficties zijn, dat dergelijke dingen niet ergens in het lichaam kunnen worden gelokaliseerd, begrijpt de taal van de Boeddha's.

Elke passie, elke emotie heeft invloed op de geest. Elke verandering van geest, hoe klein ook, heeft invloed op het lichaam.

Hoewel je regelmatig oefent, is het niet altijd mogelijk om dezelfde kwaliteit van meditatie te bereiken. Soms creëert het lichaam, en vaker de geest, obstakels. Zoek in zulke gevallen de oorzaak van het probleem om ervoor te zorgen dat het niet weer gebeurt.

Niemand is op enig moment afgesneden van God.

Gevaar is wanneer je in drie richtingen gespleten bent: je ziel gaat de ene kant op, je geest de andere kant op en je lichaam weer een andere kant op.

Yoga stimuleert verschillende zenuwen in je lichaam, vooral de nervus vagus, die informatie van de hersenen naar de meeste van de belangrijkste organen van het lichaam overbrengt, alles vertraagt en zelfregulatie mogelijk maakt. Het is de zenuw die geassocieerd wordt met het parasympathische systeem en emoties zoals liefde, vreugde en mededogen.

De satsang is - binnen de massacultuur - als kleine paddenstoelen hier en daar, en iemand, misschien een christen, een hindoe en een boeddhist, komen samen; het maakt niet uit, want dat zijn paden. Het zijn paden naar de Ene. Maar die satsangs zijn wat de wereld nodig heeft. En zoals ik zeg - van hart tot hart - dat is wat satsang is.

Wanneer een man het punt heeft bereikt waarop hij zes maanden kan mediteren, is er geen behoefte aan eten, toilet of rust. Slechts één druppel amritnectar van het hoofd naar het lichaam houdt hem in leven. Als een tijger dat lichaam opeet, maakt het niet uit, maar pas als het leven terugkomt in het lichaam zal er pijn zijn.

Dus komt iemand langs en raakt me. Ze maken me boos of gespannen of ze wekken een verlangen in me, wauw, wat ben ik blij. Ze hebben me te pakken. En dat is mijn werk aan mezelf. Als ik boos op je ben omdat je gedrag niet voldoet aan mijn model van hoe je zou moeten zijn, dan is dat mijn probleem omdat ik modellen heb. Geen verwachtingen, geen opwinding. Als je een leugenaar en een bedrieger bent, is dat jouw karma. Als ik bedrogen word, is dat mijn werk aan mezelf.

Iedereen zou in zijn leven, op een bepaald moment, twee dingen moeten doen. Eén daarvan is de dood overdenken... schedels en skeletten observeren en zich afvragen hoe het zal zijn om in slaap te vallen en nooit meer wakker te worden – nooit. Dit is een zeer sombere zaak om over na te denken; het is als mest. Net zoals mest de planten bevrucht, zo is de contemplatie van de dood en de acceptatie van de dood zeer bevorderlijk voor het creëren van leven. Je zult daar prachtige dingen uit halen.

Swami kan je geen gemoedsrust geven; je moet er zelf voor werken. Stop eerst met vragen en vraag: 'Wie ben ik?'. Dit is mijn lichaam, mijn geest, mijn intelligentie. Maar wie is deze 'Mijn'? Wie claimt het eigendom van datgene wat als 'mijn' wordt verklaard? 'Mijn' duidt op eigendom. Dit 'Mijn' is het leven. Zolang het leven in het lichaam is, is er een verbinding tussen de 'mijn' en het intellect - 'mijn' lichaam, 'mijn' huis, 'mijn' land. Maar op het moment dat je het leven uit het lichaam verwijdert, is er geen 'mijn' of gevoel van bezit meer. Het leven is God.

Verander de geest, en je kunt het lichaam veranderen.

Eet op zo'n manier dat je lichaam vrij is van ziekten.

De geest mag niet naar buiten gericht worden. Wat heeft het voor zin als de geest en de ogen rustig zijn, maar het lichaam niet? Vandaag komt de adem niet naar buiten, en er worden veel verslavingen gegenereerd.

Het lichaam is onderworpen aan de wet van groei en verval, wat groeit moet noodzakelijkerwijs vervallen.

Denk niet aan jezelf als het lichaam, maar als het blije bewustzijn en het onsterfelijke leven erachter.

Iedereen is in wezen de ultieme realiteit.

Neem een kruik vol water en zet deze neer in het water - nu heeft het water binnenin en water van buiten. We mogen het geen naam geven, zodat domme mensen niet weer beginnen te praten over het lichaam en de ziel.

Perfecte gezondheid betekent dat er nergens zwakte is, dat wil zeggen dat er geen zwakte in het lichaam, in de geest of in de relatie tussen lichaam en geest mag zijn.