Het hebben van een diep gevoel over het boeddhisme is niet het punt; we doen gewoon wat we zouden moeten doen, zoals avondeten eten en naar bed gaan. Dit is boeddhisme.

Een wijze persoon is niet degene die boeddhisme beoefent los van wereldse zaken, maar degene die de principes begrijpt waarmee de wereld wordt bestuurd.

Het doel van het bestuderen van het boeddhisme is niet het boeddhisme te bestuderen, maar onszelf te bestuderen.

Het doel van het bestuderen van het boeddhisme is niet om het boeddhisme te bestuderen, maar om onszelf te bestuderen. Daarom hebben we onderwijs. Maar het onderwijs is niet onszelf. Het is een uitleg van onszelf. Het bestuderen van het onderwijs betekent jezelf kennen. Daarom hechten we ons nooit aan het onderwijs of de leraar. Op het moment dat je een leraar ontmoet, moet je de leraar verlaten en onafhankelijk zijn. Je wilt een leraar zodat je onafhankelijk kunt zijn. Dus studeer jezelf. Je hebt de leraar voor jezelf, niet voor de leraar.

Boeddhisme in één lange gebed.

Het geheim van het boeddhisme is om alle ideeën, alle concepten te verwijderen, zodat de waarheid de kans krijgt om door te dringen en zichzelf te onthullen.

Het boeddhisme vertelt je niet wat verkeerd is en wat waar is, maar moedigt je aan om het zelf uit te zoeken.

Alles wat je zoekt is al in jou. In het hindoeïsme wordt het Atman genoemd, in het boeddhisme de pure Boeddha-geest. Christus zei: 'Het koninkrijk der hemelen is binnenin jou.' Quakers noemen het de 'kleine stille stem binnenin'. Dit is de ruimte van volledige bewustwording die in harmonie is met het hele universum, en is dus de wijsheid zelf.

Boeddhisme ... is geen cultuur, maar een kritiek op cultuur, een blijvende gewelddadige revolutie of "loyale oppositie" tegen de cultuur waarin het is betrokken.

Boeddhisme bevat geen idee van een morele wet die is opgelegd door een soort kosmische wetgever.

Wanneer je iets probeert te bereiken, begint je geest ergens anders heen te dwalen. Wanneer je niet probeert iets te bereiken, heb je je eigen lichaam en geest hier. In het boeddhisme is het een ketterse opvatting om iets buiten deze wereld te verwachten. We zoeken niets buiten onszelf.

Boeddha zelf leerde verschillende leerstellingen aan verschillende mensen onder verschillende omstandigheden. Voor sommige mensen zijn er overtuigingen gebaseerd op een Schepper. Voor anderen is er geen Schepper. De enige "definitieve waarheid" voor het boeddhisme is de absolute ontkenning van welke waarheid dan ook als de Definitieve Waarheid.

Alle Abrahamitische religies zijn God-gecentreerde, theïstische religies. En omdat dit het enige type religie is waaraan het Westen gewend is, vinden ze iets als het boeddhisme heel verwarrend. Hoe kun je een religie hebben zonder God? Terwijl in India dit helemaal geen probleem is. Boeddhisme bestaat daar al 2500 jaar, Jainisme zelfs nog langer... In het boeddhisme wordt er niet over God gesproken. Het is openlijk agnostisch. In het Jainisme wordt er ook niet over God gesproken.

Elke religie heeft de mensheid geholpen. Het paganisme vergrootte in de mens het licht van schoonheid, de omvang en hoogte van zijn leven, zijn streven naar veelzijdige perfectie; het christendom gaf hem een visie van goddelijke liefde en naastenliefde; het boeddhisme toonde hem een edel pad om wijzer, zachter en purer te worden, het jodendom en de islam hoe religieus trouw te zijn in actie en ijverig toegewijd aan God; het hindoeïsme opende de grootste en diepste spirituele mogelijkheden voor hem.

Een geleerde probeert elke dag iets te leren; een boeddhistische student probeert elke dag iets af te leren.

Buddha sprak over de werkelijkheid. De werkelijkheid kan één zijn, in zijn diepste essentie, maar Buddha zei ook dat alle proposities over de werkelijkheid alleen contingent zijn. De werkelijkheid is ontdaan van elke intrinsieke identiteit die door een enkele uitspraak kan worden vastgelegd – dit is wat Buddha bedoelde met "leegte". Daarom raadt het boeddhisme sterk af om blinde geloof en fanatisme te omarmen.